Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.455.2025.2.KM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.455.2025.2.KM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2025 roku, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 30 września 2025 r. (wpływ tego samego dnia) i pismem z 6 października 2025 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka została zawiązana umową z dnia (…)  i wpisana do KRS pod numerem (…) w dniu (…). W umowie wskazano, że datą zakończenia pierwszego roku obrotowego będzie (…).

Spółka złożyła zawiadomienie w (…) o stosowaniu ryczałtu od dochodów spółek tzw. estoński CIT.

Przedmiotem działalności zgodnie z umową spółki jest (…). Spółka ma dwóch udziałowców. Spółka nie powstała z przekształcenia.

W pierwszym roku podatkowym trwającym od (…) do (…)  spółka zatrudniła 2 osoby na podstawie umów o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, jedna z nich została zatrudniona w dniu (…), druga w dniu (…), zatrudnienia trwają nadal.

W drugim roku podatkowym trwającym od (…) do (…) spółka zatrudniła na umowę o pracę jednego pracownika, który nie był udziałowcem spółki. Pracownik był studentem poniżej 26 roku życia. W związku z wypłatą wynagrodzenia spółka nie pobierała zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych ani składek należnych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Pracownik został zatrudniony dnia (…). Zgodnie z umową o pracę zatrudnienie miało miejsce w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownik przebywał na urlopie bezpłatnym w dniach od (…) do dnia (…). Umowa została rozwiązana z dniem jej wygaśnięcia, czyli (…).

W trzecim roku podatkowym, z dniem (…) spółka zatrudniła kolejną osobę na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, zatrudnienie trwa nadal.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 6 października 2025 r. wskazali Państwo, że:

1. Spółka wybrała jako formę opodatkowania ryczałt od dochodów spółki od chwili jej zawiązania umową spółki z dnia (…), czyli od początku jej działalności;

2. osoby zatrudnione na podstawie umów o pracę zarówno w (…) jak i w (…) nie są udziałowcami Spółki.

Pytania

 1. Czy w latach podatkowych trwających od (…) do (…) i od (…) do (…) spółka spełniała warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogła kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek po zakończeniu roku podatkowego (…)?

 2. Czy w trzecim roku podatkowym spółka osiągnęła limit zatrudnienia wymagany ustawowo i tym samym spełniła warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym nie ma obowiązku zwiększenia zatrudnienia w czwartym roku działalności?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek wymaga spełnienia warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeden z warunków dotyczy osiągnięcia odpowiedniego stanu zatrudnienia przez spółkę opodatkowaną ryczałtem.

Spółka od początku działalności wybrała jako formę opodatkowania ryczałt od dochodów spółek.

Zgodnie z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT podatnik rozpoczynający działalność i wybierający jako formę opodatkowania ryczałt od dochodów spółek jest zobowiązany począwszy od drugiego roku podatkowego do zwiększania zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w przepisie.

Spółka już w pierwszym roku działalności zatrudniła 2 pracowników na pełen etat, w drugim roku zwiększyła zatrudnienie o 1 etat, a więc spełniła warunek zatrudnienia i mogła kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

W trzecim roku zwiększając zatrudnienie o pełen etat spełniła wymóg zatrudnienia wskazany w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a cyt. ustawy zachowując warunek dotyczący podatników rozpoczynających działalność z art. 28j ust. 2 pkt 2 ww. ustawy osiągając stan zatrudnienia na poziomie 3 etatów.

W konsekwencji, w czwartym roku opodatkowania ryczałtem, spełniając docelowy wymóg zatrudnienia w trzecim roku działalności, spółka nie jest zobowiązana do zwiększania poziomu zatrudnienia o kolejnego pracownika i zachowuje możliwość korzystania z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności przedmiotem interpretacji nie była ocena, czy Państwa Spółka spełnia pozostałe, nieobjęte pytaniem warunki uprawniające ją do opodatkowania estońskim CIT, które wynikają z art. 28j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani czy do Państwa Spółki nie mają zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 28k ww. ustawy.

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Dodatkowo art. 28k ww. ustawy wyłącza wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

I tak, zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

 1) (uchylony)

 2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

 a) z wierzytelności,

 b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

 c) z części odsetkowej raty leasingowej,

 d) z poręczeń i gwarancji,

 e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

  f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

 g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

 3) podatnik:

 a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

 b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

 4) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym, z wyłączeniem fundatorów i beneficjentów fundacji rodzinnej;

 5) nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

 6) nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

 7) złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy o CIT:

W przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności:

 1) warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem;

 2) warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania Nr 1 jest kwestia ustalenia, czy w latach podatkowych trwających od (…) do (…) i od (…) do (…) Spółka spełniała warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT i mogła kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek po zakończeniu roku podatkowego (…).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności wskazać należy, że warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych zawiera art. 28j ust. 1 ustawy o CIT.

W odniesieniu do części obowiązków wynikających z powyższego przepisu, w oparciu o art. 28j ust. 2 ustawy o CIT, z preferencji skorzystać mogą tylko podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem nadmienić należy, że zgodnie z treścią art. 28j ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności:

 1) warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem;

 2) warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.

Należy zauważyć, że ww. przepis odnosi się ogólnie do podatników rozpoczynających prowadzenie działalności i nie zawiera negatywnego katalogu wyłączającego zastosowanie tej regulacji do podatników, rozpoczynających prowadzenie działalności w określony sposób.

Jak wynika z powyższego, warunek zatrudnienia przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w sytuacji gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni roku podatkowego, nie dotyczy podmiotów rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej. Już od drugiego roku podatkowego podatnik musi corocznie zwiększać zatrudnienie o co najmniej jeden etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia wymaganego przez warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 2 ustawy o CIT. Przepis ten nie wymaga jednak, aby co roku w okresie przejściowym, każdy nowo zatrudniony na umowę o pracę pracownik, przepracował 300 dni. Do minimalnego poziomu zatrudnienia, o którym mowa powyżej nie wlicza się wspólników podatnika.

Wskazać również należy, że warunek zatrudnienia uznaje się za spełniony, jeśli podatnik zatrudnia na umowę o pracę odpowiednią liczbę pracowników wymaganą w danym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, oraz jeśli w związku z wypłatą wynagrodzeń, na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 350).

W świetle powyższego wypłata wynagrodzenia musi być:

- opodatkowana PIT (obowiązek poboru przez podatnika zaliczek na podatek PIT) oraz

- oskładkowana (obowiązek poboru przez podatnika składek na ubezpieczenie społeczne).

Regulacje prawne w zakresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek dopuszczają zaliczanie do poziomu zatrudnienia pracowników na umowę inną niż umowa o pracę. W przypadku zatrudnienia na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, oba warunki muszą być spełnione kumulatywnie (łącznie), tj. wysokość wydatków na wynagrodzenia takich osób powinna być równa co najmniej trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz wypłata wynagrodzenia musi być opodatkowana i oskładkowana.

Jednakże są odstępstwa od ww. warunku. W sytuacji, gdy podatnik będzie zobowiązany do naliczenia, pobrania i odprowadzenia składek, ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z PIT oraz oskładkowania to warunek ten również zostaje spełniony. Dotyczy to m.in. osób korzystających z ulgi dla młodych do 26 roku życia, czy ulgi dla seniora.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka wybrała jako formę opodatkowania ryczałt od dochodów spółek od chwili jej zawiązania umową spółki, tj. od (…), czyli od początku jej działalności. W pierwszym roku podatkowym trwającym od (…) do (…) Spółka zatrudniła 2 osoby na podstawie umów o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, jedna z nich została zatrudniona od (…), druga od (…), zatrudnienia trwają nadal. W drugim roku podatkowym trwającym od (…) do (…) Spółka zatrudniła na umowę o pracę jednego pracownika (od (…)). Pracownik był studentem poniżej 26 roku życia. W związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz ww. pracownika, Spółka nie pobierała zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych ani składek należnych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z umową o pracę zatrudnienie miało miejsce w pełnym wymiarze czasu pracy. Zauważyć należy, że mimo, iż pracownik przebywał na urlopie bezpłatnym od (…) do dnia (…), co oznaczało, że nie wykonywał pracy w danym okresie na rzecz Spółki, to nie oznacza to jednak, że umowa o pracę została rozwiązana. Zatem, do warunku zatrudnienia, o którym mowa powyżej brani są pod uwagę również pracownicy, którzy korzystają z urlopu bezpłatnego. Ponadto wskazali Państwo, że osoby zatrudnione na podstawie umów o pracę zarówno w (…) jak i w (…) nie są udziałowcami Spółki.

Mając na względzie przedstawione powyżej przepisy normujące kwestię obowiązku zwiększania zatrudnienia w przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej i opodatkowującego dochody ryczałtem od dochodów spółek, konieczność spełnienia warunku dodatkowego zatrudnienia dotyczy drugiego roku podatkowego. Zatem, skoro w pierwszym roku podatkowym Spółka zatrudniła dwie osoby fizyczne na podstawie umów o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy i dodatkowo w drugim roku podatkowym zwiększyła zatrudnienie o jednego pracownika, będącego studentem poniżej 26 roku życia, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, to tym samym spełniła w obu ww. latach podatkowych warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Ponownie wskazać należy, że warunek zatrudnienia przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w sytuacji gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni roku podatkowego, nie dotyczy podmiotów rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej. Jedynie od drugiego roku podatkowego podatnik musi corocznie zwiększać zatrudnienie o co najmniej jeden etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia wymaganego przez warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Przepis ten nie wymaga jednak, aby co roku w okresie przejściowym, każdy nowo zatrudniony na umowę o pracę pracownik, przepracował 300 dni w roku podatkowym.

Ponadto, podatnik nie musi w ww. latach spełniać warunku dotyczącego wysokości wynagrodzenia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT.

Reasumując, w latach podatkowych trwających od (…) do (…) i od (…) do (…) Spółka spełniała warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT i mogła kontynuować opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek po zakończeniu roku podatkowego (…).

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 jest prawidłowe.

W zakresie pytania Nr 2 powzięli Państwo wątpliwość, czy w trzecim roku podatkowym Spółka osiągnęła limit zatrudnienia wymagany ustawowo i tym samym spełniła warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT i w związku z tym nie ma obowiązku zwiększenia zatrudnienia w czwartym roku działalności.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, w trzecim roku podatkowym, (…) Spółka zatrudniła kolejną osobę (nie będącą udziałowcem Spółki) na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, zatrudnienie trwa nadal.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że pomimo rozwiązania umowy z pracownikiem zatrudnionym w drugim roku podatkowym, będącym studentem poniżej 26 roku życia, z dniem jej wygaśnięcia, czyli (…), to w pierwszym roku podatkowym Spółka zatrudniła 2 osoby na podstawie umów o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, których zatrudnienia trwają nadal.

Tym samym, skoro z wniosku wynika, że Spółka zatrudniła w trzecim roku podatkowym kolejną osobę (nie będącą udziałowcem Spółki) na podstawie umowy o pracę, to stwierdzić należy, że osiągnęła limit zatrudnienia wskazany w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT w zw. z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, a więc osiągnęła stan zatrudnienia na poziomie 3 etatów.

Wobec tego, w trzecim roku podatkowym Spółka osiągnęła limit zatrudnienia wymagany ustawowo i tym samym spełniła warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT i w związku z tym nie ma obowiązku zwiększenia zatrudnienia w czwartym roku działalności.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.