Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2025 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego Spółka dopełniła wymogu, o którym w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutecznie wybrała estoński CIT jako formę opodatkowania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą na rynku usług (…) (dalej: „Wnioskodawca” bądź „Spółka”). Spółka posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

W zeszłym roku Spółka podjęła decyzję o zmianie formy opodatkowania i wyborze ryczałtu od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT (dalej również: „Estoński CIT”). Na moment dokonania wyboru tej formy opodatkowania - jak również nieprzerwanie do chwili obecnej - Spółka spełniała wszystkie warunki wskazane w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT, uprawniające do opodatkowania ryczałtem, a także nie była objęta żadnym z wyłączeń określonych w art. 28k ust. 1 tej ustawy.

W celu skorzystania z estońskiego CIT w trakcie roku podatkowego, Spółka podjęła działania przewidziane w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT. W szczególności na dzień 31 sierpnia 2024 r. (tj. na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem - wrzesień 2024 r.) Spółka zamknęła księgi rachunkowe oraz zleciła przygotowanie sprawozdania finansowego zewnętrznemu biuru rachunkowemu (dalej: „Biuro rachunkowe”). Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przez Biuro rachunkowe w dniu 16 września 2024 r., w wymaganym formacie i strukturze, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, a więc sprawozdanie to spełniało kryteria formalne i merytoryczne właściwe dla tego typu dokumentów.

Z przyczyn niezależnych od Spółki, zawinionych przez Biuro rachunkowe, nie doszło jednak do technicznego złożenia podpisów pod sporządzonym sprawozdaniem finansowym. Niemniej jednak samo sprawozdanie zostało sporządzone w sposób prawidłowy, a jego treść - jako efekt zamknięcia ksiąg rachunkowych - była znana Spółce i zgodna z rzeczywistym stanem finansowym jednostki na wskazany dzień bilansowy.

W dniu 30 września 2024 r. Spółka złożyła do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zawiadomienie ZAW-RD o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego Spółka dopełniła wymogu o którym mowa w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutecznie wybrała estoński CIT jako formę opodatkowania?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, dopełniła ona wymogu, o którym w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutecznie wybrała estoński CIT jako formę opodatkowania.

W myśl art. 28j ust. 5 ustawy o CIT podatnik może wybrać opodatkowanie ryczałtem również przed upływem przyjętego przez niego roku podatkowego, jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości. W tym przypadku księgi rachunkowe otwiera się na pierwszy dzień miesiąca opodatkowania ryczałtem.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, wszystkie warunki przewidziane w powyższym przepisie zostały spełnione, co skutkowało skutecznym wyborem opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek (estońskiego CIT).

Ustawodawca w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT wskazuje dwa warunki formalne, których spełnienie umożliwia rozpoczęcie opodatkowania ryczałtem w trakcie roku podatkowego:

1)zamknięcie ksiąg rachunkowych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem, oraz

2)sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Przesłanki te należy rozpatrywać przez pryzmat ich funkcji - zapewnienia ciągłości i przejrzystości rozliczeń podatkowych oraz oddzielenia „okresu opodatkowania na zasadach ogólnych” od „okresu opodatkowania ryczałtem”. Ich realizacja nie może być jednak interpretowana w sposób oderwany od rzeczywistości gospodarczej i praktyki prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W kontekście sprawozdania finansowego należy odwołać się do przepisów ustawy o rachunkowości, a także do wykładnik językowej i systemowej.

Zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego i przedstawia je właściwym organom, zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy.

W praktyce, pojęcie „sporządzenia sprawozdania finansowego” odnosi się do faktycznego wytworzenia dokumentu sprawozdawczego, zawierającego wszystkie elementy wymagane przez art. 45 ustawy o rachunkowości, w odpowiednim formacie i strukturze logicznej.

Oznacza to, że już samo wytworzenie kompletnego sprawozdania finansowego, spełniającego wymogi merytoryczne i techniczne, stanowi jego „sporządzenie” w rozumieniu art. 28j ust. 5 ustawy o CIT - niezależnie od tego, czy zostało ono podpisane.

Fakt, że ustawa o CIT posługuje się terminem „sporządzenie” (a nie np. „zatwierdzenie” czy „podpisanie”) jest w tym kontekście kluczowy i nie może być pomijany. Ustawodawca mógł odwołać się do tych ostatnich pojęć, gdyby zamierzał powiązać skuteczność wyboru estońskiego CIT z podpisaniem sprawozdania. Skoro tego nie uczynił, nie można rozszerzać literalnego brzmienia przepisu i uzależniać skuteczności wyboru ryczałtu od czynności, których przepis wprost nie wymaga. W przedstawionym stanie faktycznym sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przez Biuro rachunkowe 16 września 2024 r. - tj. po zamknięciu ksiąg na dzień 31 sierpnia 2024 r. Sprawozdanie zawierało wszystkie wymagane elementy, zostało wygenerowane w odpowiedniej strukturze i formacie logicznym, a jego treść została przedstawiona organom Spółki.

Brak podpisu - spowodowany uchybieniem Biura rachunkowego - nie wpływa na faktyczne sporządzenie dokumentu, ani nie przekreśla jego zgodności z przepisami ustawy o rachunkowości. Jest to wada czysto formalna, która może być uzupełniona w każdym momencie i nie niweczy skuteczności działań podjętych przez Spółkę dla celów przejścia na ryczałt.

Warto również wskazać, że obowiązek podpisywania sprawozdania finansowego wynika z art. 52 ust. 2 ustawy o rachunkowości, który dotyczy obowiązków jednostek co do formy i autoryzacji dokumentów sprawozdawczych, lecz nie odnosi się bezpośrednio do przepisów prawa podatkowego. Tym samym, nie można na jego podstawie wywodzić dodatkowych wymogów względem podatników, których nie przewiduje art. 28j ust. 5 ustawy o CIT. Ponadto art. 52 ust. 2a ustawy o rachunkowości wskazuje, że „podpisanie sprawozdania finansowego stanowi potwierdzenie, że spełnia ono wymagania przewidziane w ustawie.”

Literalne brzmienie tego przepisu stanowi więc wyraźnie, że podpis potwierdza, iż sprawozdanie spełnia wymagania ustawy, czyli że:

1)zawiera wszystkie elementy określone w art. 45 ust. 2 ustawy o rachunkowości (m.in. bilans, rachunek zysków i strat, informację dodatkową),

2)zostało sporządzone na podstawie zamkniętych ksiąg rachunkowych,

3)jest rzetelne, jasne i przedstawia prawdziwy obraz sytuacji majątkowej jednostki.

Przepis nie stanowi natomiast, że podpisanie sprawozdania jest równoznaczne z jego sporządzeniem. To rozróżnienie jest kluczowe, bowiem sporządzenie sprawozdania to jego faktyczne przygotowanie, techniczne wytworzenie dokumentu zgodnie z przepisami - natomiast podpisanie to czynność następcza, mająca charakter formalnego zatwierdzenia i potwierdzenia prawidłowości już wcześniej sporządzonego dokumentu. Inaczej mówiąc sporządzenie sprawozdania to etap merytoryczny (dokument powstaje na podstawie danych z zamkniętych ksiąg), a podpisanie to etap formalny (podpis potwierdza, że dokument spełnia wymogi, ale nie przesądza o jego istnieniu).

W świetle powyższych argumentów, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sporządzenie sprawozdania finansowego - mimo braku jego podpisania - spełnia wymóg określony w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutkuje skutecznym wyborem opodatkowania estońskim CIT, jest w pełni uzasadnione zarówno na gruncie wykładni językowej, systemowej, jak i celowościowej.

Mając powyższe na względzie, w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego dopełniła ona wymogu, o którym w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutecznie wybrała estoński CIT jako formę opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Natomiast, stosownie do art. 28j ust. 5 ustawy o CIT:

Podatnik może wybrać opodatkowanie ryczałtem również przed upływem przyjętego przez niego roku podatkowego, jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości. W tym przypadku księgi rachunkowe otwiera się na pierwszy dzień miesiąca opodatkowania ryczałtem. Przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z art. 28e ustawy o CIT:

1. Rokiem podatkowym podatnika opodatkowanego ryczałtem jest rok obrotowy w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

2. Jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, za pierwszy rok podatkowy opodatkowania ryczałtem uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca miesiąca przyjętego przez podatnika roku obrotowego.

Z kolei jak wynika z art. 8 ust. 6a ustawy o CIT:

Jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, miesiąc poprzedzający pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem jest ostatnim miesiącem roku podatkowego tego podatnika.

Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek jest opcją podatkową (ma charakter fakultatywny). Aby z niej skorzystać podatnik spełniający ustawowe warunki powinien złożyć zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru na druku ZAW-RD, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Zawiadomienie to może zostać złożone również przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem podatnik zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości. W tym przypadku, księgi rachunkowe otwiera się na pierwszy dzień miesiąca opodatkowania ryczałtem. Zamknięcie ksiąg rachunkowych oznacza w tym przypadku również obowiązek rozliczenia się z podatku CIT klasycznego i złożenia zeznania CIT-8.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie odnoszą się do kwestii sporządzania sprawozdania finansowego, a przepisami, które regulują tą kwestie jest ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej: „uor”).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 i 1f uor:

1. Sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 12 ust. 2, oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1a-1ba, zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określone w rozdziale 4.

1f. Sprawozdanie finansowe sporządza się w postaci elektronicznej oraz opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.

Z kolei stosownie do art. 52 ust. 1, 2, 2a oraz 3 uor:

1. Kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego i przedstawia je właściwym organom, zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy.

2. Sprawozdanie finansowe podpisują - podając zarazem datę podpisu - osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, i kierownik jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy - wszyscy członkowie tego organu albo co najmniej jedna osoba wchodząca w skład tego organu w sposób, o którym mowa w ust. 2b. Odmowa podpisu sprawozdania finansowego wymaga sporządzenia pisemnego uzasadnienia dołączonego do sprawozdania finansowego.

2a. Podpisanie sprawozdania finansowego stanowi potwierdzenie, że spełnia ono wymagania przewidziane w ustawie.

3. Przepisy ust. 1-2e stosuje się odpowiednio również do:

1) sprawozdania finansowego sporządzonego na dzień określony w art. 12 ust. 2 lub na inny dzień bilansowy;

2) sprawozdania z działalności jednostki określonego w art. 49, z tym że nie podpisuje go osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 30 września 2024 r. złożyli Państwo do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zawiadomienie ZAW-RD o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek od 1 września 2024 r. Na dzień 31 sierpnia 2024 r. zamknęli Państwo księgi rachunkowe oraz zlecili przygotowanie sprawozdania finansowego zewnętrznemu biuru rachunkowemu. Sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przez biuro rachunkowe w dniu 16 września 2024 r. w wymaganym formacie i strukturze, zgodnie z przepisami o rachunkowości. Z przyczyn niezależnych od Spółki, zawinionych przez biuro rachunkowe, nie doszło jednak do złożenia podpisów pod sporządzonym sprawozdaniem finansowym.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy spełnili Państwo warunek z art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutecznie wybrali estoński CIT jako formę opodatkowania.

Odnosząc się do powyższych Państwa wątpliwości wskazać należy, że art. 28j ust. 5 ustawy o CIT wskazuje na obowiązek sporządzenia sprawozdania finansowego zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Natomiast przepisy ustawy o rachunkowości wskazują na właściwe podmioty, którą mają podpisać sprawozdanie finansowe i tym samym potwierdzić, że spełnia ono wymagania przewidziane ustawą o rachunkowości. Zatem uznać należy, że podpisanie sprawozdania finansowego jest integralną częścią sporządzenia sprawozdania finansowego, a samo sporządzenie sprawozdania finansowego bez opatrzenia go podpisem nie stanowi o sporządzeniu sprawozdania zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

W konsekwencji samo sporządzenie sprawozdania finansowego (bez podpisania go przez wszystkie wymagane podmioty) nie jest wystarczające dla skutecznego wyboru ryczałtu od dochodów spółek, bowiem zgodnie z art. 28j ust. 5 ustawy o CIT, sprawozdanie finansowe ma być sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, a potwierdzeniem, że spełnia ono wymagania przewidziane tą ustawą jest złożenie podpisów uprawnionych podmiotów pod sporządzonym sprawozdaniem finansowym.

Jak wskazano powyżej, sprawozdanie finansowe wymaga podpisu, który to pod sprawozdaniem powinien zostać złożony najpóźniej ostatniego dnia w którym upływa termin na jego sporządzenie.

Jak wynika z art. 45 uor, sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych (tzw. dzień bilansowy) i ma zostać ono sporządzone nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego (art. 52 uor). Tym samym również podpis pod sprawozdaniem finansowym należy złożyć nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego.

Ponadto art. 52 ust. 2 uor wskazuje, że sprawozdanie finansowe podpisują - podając zarazem datę podpisu - osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, i kierownik jednostki.

Przepis ten stosuje się odpowiednio również do sprawozdania finansowego sporządzonego na dzień określony w art. 12 ust. 2 uor lub na inny dzień bilansowy (art. 52 ust. 3 uor). Jednocześnie należy zwrócić uwagę na redakcję przepisu art. 52 uor, który reguluje zarówno obowiązki formalne kierownika jednostki, co do sporządzenia sprawozdania finansowego, jak i sposób jego podpisania. Intencją ustawodawcy jest więc uznanie podpisania sprawozdania finansowego za integralną część sporządzenia sprawozdania finansowego. W szczególności art. 52 ust. 2a uor (który zgodnie z ust. 3 stosuje się odpowiednio do sprawozdania finansowego sporządzonego w każdym przypadku zamknięcia ksiąg rachunkowych) – wyraźnie precyzuje, że podpisanie sprawozdania finansowego stanowi potwierdzenie, że spełnia ono wymagania przewidziane w ustawie.

W przypadku przejścia na ryczałt od dochodów spółek w trakcie roku podatkowego, sprawozdanie finansowe sporządza się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem, a tym samym czynności związane ze sporządzeniem sprawozdania finansowego, w tym również jego podpisanie, należy dokonać w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego.

Podsumowując, dla skutecznego wyboru ryczałtu od dochodów spółek należy podpisać sprawozdanie finansowe najpóźniej w dniu upływu ostatniego dnia wynikającego z przepisów na jego sporządzenie.

Jak wynika z art. 28j ust. 5 ustawy o CIT, sprawozdanie finansowe ma być sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, a złożenie podpisu pod sprawozdaniem finansowym przez uprawnione do tego osoby potwierdza prawidłowość (zgodność z przepisami ustawy o rachunkowości) sporządzenia sprawozdania finansowego. Tym samym należy przyjąć, że sprawozdanie finansowe uważa się za sporządzone w dacie jego podpisania.

Zatem za datę faktycznego sporządzenia sprawozdania finansowego pod kątem formalnoprawnym należy uznać datę złożenia pod nim wymaganych przepisami ustawy o rachunkowości podpisów. Podpis pod sprawozdaniem stanowi o zakończeniu prac nad jego opracowywaniem i świadczy o ostatecznym sporządzeniu sprawozdania finansowego.

W niniejszej sprawie, sprawozdanie finansowe (jak wskazują Państwo w opisie sprawy - z przyczyn niezależnych od Spółki, zawinionych przez biuro rachunkowe) nie zostało podpisane przez osoby upoważnione. Bez znaczenia pozostaje więc fakt, że zostało ono sporządzone przez biuro rachunkowe w wymaganym formacie i strukturze. Brak złożenia podpisu pod sprawozdaniem finansowym przez osoby upoważnione oznacza, że nie zostało ono sporządzone zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, co naruszyło dyspozycję przepisu art. 28j ust. 5 ustawy o CIT, a w konsekwencji oznacza to, że nie doszło do skutecznego wyboru ryczałtu od dochodów spółek. Samo sporządzenie sprawozdania finansowego (bez jego podpisania) nie jest więc wystarczające dla skutecznego wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek.

Nie można zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że sporządzenie sprawozdania finansowego – mimo braku jego podpisania – spełnia wymóg określony w art. 28j ust. 5 ustawy o CIT i skutkuje skutecznym wyborem opodatkowania estońskim CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek przedstawionego we wniosku elementu opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.