Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej, dostarczającej (…)

Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest A (dalej jako: „A”) z siedzibą w Niemczech. Spółka oraz A, wraz z innymi podmiotami z Grupy, uczestniczą w grupowym systemie cash pooling, w ramach którego Spółka wypłacała w 2025 r. należności z tytułu odsetek. Łączna kwota odsetek wypłaconych przez Spółkę w 2025 r. w ramach tego systemu przekroczyła w kwietniu 2025 r. 2 000 000 zł, czyli limit, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. W stosunku do nadwyżki kwoty odsetek ponad 2 000 000 zł Spółka nie zastosowała żadnych preferencji w podatku u źródła, tzn. pobrała i odprowadziła zryczałtowany podatek dochodowy (dalej jako: „podatek u źródła”) obliczony z zastosowaniem stawki wynikającej z przepisów ustawy o CIT, czyli stawki 20%.

Wnioskodawca planuje w drugiej połowie 2025 r. wypłacić na rzecz A należności z tytułu dywidendy. Spółka nie wypłaca na rzecz A żadnych innych należności objętych mechanizmem pay&refund.

W celu uzyskania możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT w stosunku do pełnej kwoty należności z tytułu ww. dywidendy w dniu (...) 2025 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT (dalej jako: „oświadczenie WH-OSC”).

Oświadczenie WH-OSC podpisał odpowiednio umocowany i upoważniony członek zarządu Spółki. W treści ww. oświadczenia, w poz. 25 i 26 Spółka zamieściła informację, że dotyczy ono przyszłej płatności z tytułu dywidendy pochodzącej z zysku za rok obrotowy 2024 oraz przeniesienia z kapitału zapasowego zysku osiągniętego w ubiegłych latach i wskazała przewidywaną kwotę dywidendy. W oświadczeniu nie zostały ujęte kwoty z tytułu wypłaconych w 2025 r. odsetek.

Oświadczenie WH-OSC zostało złożone przez wyznaczoną osobę wchodzącą w skład wieloosobowego organu zarządzającego stosownie do art. 26 ust. 7b ustawy o CIT. Warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła ww. dywidendy na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będą spełnione, tj.:

·Spółka (podmiot wypłacający dywidendę) posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

·A (podmiot otrzymujący dywidendę) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w Niemczech (czyli w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej), co potwierdza aktualny na 2025 r. certyfikat rezydencji A uzyskany przez Spółkę,

·A posiada bezpośrednio, jako właściciel, 100% udziałów w kapitale Spółki nieprzerwanie przez okres dwóch lat i posiadanie to wynika z tytułu własności,

·A nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, co zostało potwierdzone stosownym oświadczeniem podpisanym przez osoby uprawnione do reprezentowania A,

·polsko-niemiecka umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawiera klauzule o wymianie informacji pomiędzy organami obu państw (art. 27 umowy),

·nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 22c ustawy o CIT.

Dochowując należytej staranności Spółka dysponuje oświadczeniem A potwierdzającym, że A spełnia warunki do zastosowania powyższego zwolnienia oraz jest rzeczywistym właścicielem należności z tytułu dywidendy wypłacanych przez Spółkę.

Powyższe informacje w zakresie zgromadzonych dokumentów i należytej staranności Spółki są podane jako elementy tła, dla zachowania kompletności stanu faktycznego. Natomiast przedmiotem wniosku nie jest ocena, czy planowana dywidenda spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z podatku u źródła (w kontekście dokumentów i staranności), lecz jedynie upewnienie się, czy złożone w opisany w stanie faktycznym sposób oświadczenie WH-OSC uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania art. 26 ust. 7a ustawy o CIT i tym samym zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła pełnej kwoty należności z tytułu dywidendy (zob. pytanie poniżej).

Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Pytanie

Czy złożone w opisany w stanie faktycznym sposób oświadczenie WH-OSC uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania art. 26 ust. 7a ustawy o CIT i tym samym zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła w stosunku do pełnej kwoty należności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona na rzecz A w 2025 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT w stosunku do pełnej wysokości należności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona na rzecz A w 2025 r., ze względu na skuteczne złożenie oświadczenia WH-OSC w wymaganym w przepisach ustawy o CIT terminie.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak stanowi natomiast art. 26 ust. 2l ustawy o CIT, jeżeli nie można ustalić wysokości należności wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

W świetle art. 26 ust. 7a ustawy o CIT powyższego przepisu nie stosuje się jednak, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa powyżej, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 26 ust. 7c ustawy o CIT powyższe oświadczenie płatnik jest obowiązany złożyć do organu podatkowego nie później niż ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej dokonaniem.

Jak stanowi natomiast art. 26 ust. 7f ustawy o CIT jeżeli płatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, a następnie dokonuje na rzecz podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie, dalszych wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, płatnik może nie stosować przepisu art. 26 ust. 2e ustawy o CIT do ostatniego dnia roku podatkowego, w którym złożył to oświadczenie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b powyższe oświadczenie składa kierownik jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy - wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

Uwzględniając powyższe przepisy należy uznać, że aby oświadczenie WH-OSC było skuteczne, należy złożyć je nie później niż ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a osobą je składającą powinien być kierownik jednostki lub w przypadku organu wieloosobowego - wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem wniosku należy wskazać, że termin na złożenie oświadczenia WH-OSC został zachowany, a oświadczenie to zostało złożone przez osobę do tego uprawnioną.

Jak opisano w stanie faktycznym, Spółka wypłacała w 2025 r. odsetki z tytułu uczestnictwa w systemie cash pooling, a kwota wypłaconych z tego tytułu odsetek przekroczyła limit 2 000 000 zł w kwietniu 2025 r. Jednym z uczestników systemu jest A. Ze względu na specyfikę systemu cash pooling Spółka powzięła wątpliwości w odniesieniu do określenia, na rzecz którego podmiotu z grupy uczestniczącego w tym systemie wypłacane są konkretne kwoty odsetek, w tym jaka ich część została otrzymana przez A. W związku z tym, stosownie do art. 26 ust. 2l ustawy o CIT Spółka przyjęła, że łączna kwota należności wypłacanych przez Spółkę na rzecz A z tytułów wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 przekroczyła limit 2 000 000 zł w kwietniu 2025 r., ponieważ w tym miesiącu łączna kwota odsetek zapłaconych w ramach systemu cash pooling przekroczyła ten próg. Tym samym termin na złożenie oświadczenia WH-OSC upływał w dniu 30 czerwca 2025 r. i Wnioskodawca tego terminu dochował.

W tym kontekście należy zauważyć, że art. 26 ust. 7c ustawy o CIT przewiduje jeden termin na złożenie oświadczenia WH-OSC, którego bieg uzależniony jest od momentu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w stosunku do danego podatnika w danym roku, niezależnie od tego, jakiego rodzaju płatności wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT spowodowały przekroczenie tego limitu. Aby więc zastosować preferencję w podatku u źródła do pełnej kwoty należności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona przez Spółkę jeszcze w 2025 r. na rzecz A, czyli podatnika, co do którego wcześniej (tj. przed wypłatą tej dywidendy), w związku z wypłatą należności odsetkowych, nastąpiło przekroczenie określonego w przepisach progu, konieczne jest złożenie oświadczenia WH-OSC przed dokonaniem płatności należności z tytułu dywidendy, w terminie, którego początek wyznaczył kwiecień (miesiąc, w którym kwota wypłaconych odsetek przekroczyła 2 000 000 zł).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przytoczone powyżej przepisy nie wykluczają możliwości złożenia oświadczenia WH-OSC w stosunku do należności, które dopiero będą wypłacone w danym roku. Wskazują jedynie, że złożenie tego oświadczenia nie może nastąpić później niż ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Możliwość złożenia oświadczenia WH-OSC przed wypłatą należności z tytułu dywidendy została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.291.2023.2.MR.

Jak wskazano w stanie faktycznym, oświadczenie WH-OSC złożone przez Wnioskodawcę obejmuje swoim zakresem jedynie należności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona w kolejnych miesiącach. W treści oświadczenia Spółka nie wskazała należności z tytułu odsetek wypłacanych w ramach systemu cash pooling, ponieważ na chwilę obecną Spółka nie zamierza stosować żadnych preferencji w podatku u źródła w stosunku do płatności z tego tytułu dokonywanych po złożeniu WH-OSC (będzie od nich pobierać i odprowadzać podatek u źródła obliczony z zastosowaniem stawki podstawowej w wysokości 20%), nie zastosowała też preferencji do odsetek wypłaconych po przekroczeniu przez nie progu 2 000 000 zł, a przed złożeniem WH-OSC.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa okoliczność pozostaje bez wpływu na skuteczność złożonego oświadczenia WH-OSC. Przepisy ustawy o CIT nie przewidują obowiązku wskazania w oświadczeniu WH-OSC wszystkich rodzajów płatności wypłacanych na rzecz danego podatnika, do których zastosowanie znajduje limit przewidziany w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Co więcej, płatnik powinien dochować należytej staranności oceniając możliwość zastosowania preferencji w podatku u źródła w stosunku do każdego rodzaju płatności z osobna (indywidualnie), niewątpliwie nie jest więc zobowiązany do objęcia oświadczeniem WH-OSC wszystkich należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, przekazywanych na rzecz danego podmiotu. Tym samym dla skuteczności oświadczenia WH-OSC nie powinna mieć znaczenia okoliczność, czy płatnik stosuje preferencyjne zasady opodatkowania podatkiem u źródła w stosunku do wszystkich płatności przekazywanych na rzecz danego podatnika, czy też nie.

Jednocześnie, skoro ocena możliwości zastosowania preferencji powinna mieć miejsce odrębnie w stosunku do każdego typu płatności, zasadnym jest wykazanie w treści oświadczenia wyłącznie tego typu płatności, co do którego taka możliwość bezsprzecznie istnieje. W przeciwnym przypadku oświadczenie mogłoby zostać uznane za niezgodne z rzeczywistością.

Ponadto stosownie do art. 26 ust. 7f ustawy o CIT złożenie oświadczenia WH-OSC pozwala na wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT również w stosunku do wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, do których dojdzie po złożeniu oświadczenia, ale do ostatniego dnia roku podatkowego, w którym oświadczenie to zostało złożone. Tym samym w przypadku Spółki, skoro oświadczenie WH-OSC zostało złożone 30 czerwca 2025 r., uprawnienie do stosowania preferencji w podatku u źródła do pełnej wysokości należności z tytułu dywidendy objętej oświadczeniem WH-OSC dotyczy wszelkich płatności z tego tytułu, które zostaną przekazane w 2025 r.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że oświadczenie WH-OSC złożone przez Wnioskodawcę jest skuteczne i w związku z tym pozwala na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, w stosunku do pełnej kwoty należności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona na rzecz A po dacie złożenia tego oświadczenia, ale jeszcze w 2025 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Po przekroczeniu kwoty 2 000 000 zł płatnik dokonując wypłaty należności na rzecz nierezydenta jest zobowiązany zatem do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 26 ust. 2e pkt 2 ustawy o CIT).

Ustawodawca w regulacjach ustawy o CIT przewidział mechanizmy, dzięki którym nawet w sytuacji przekroczenia progu kwotowego obligującego do pobrania podatku u źródła (wypłaty w kwocie 2 000 000 zł na rzecz jednego podatnika w roku podatkowym), płatnik uprawniony jest do zastosowania preferencyjnego opodatkowania podatkiem u źródła w momencie wypłaty należności.

W art. 26 ust. 7a ustawy o CIT wskazano bowiem:

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o CIT:

Termin, w którym podatnik jest zobligowany do złożenia powyższego oświadczenia został wskazany w art. 26 ust. 7c powołanej ustawy:

W związku z przywołanymi powyżej przepisami, w pierwszej kolejności należy wskazać na podstawową przesłankę, z wystąpieniem której możliwe jest stosowanie w stosunku do przychodów nierezydenta zwolnień podatkowych wynikających z art. 21 ust. 3 i art. 22 ust. 4 ustawy o CIT lub preferencyjnych zasad opodatkowania tych przychodów wynikających z właściwej umowy UPO. Otóż taką podstawową przesłanką jest to, że na dzień dokonywania wypłaty przez płatnika na rzecz nierezydenta należności określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 tej ustawy, podatnik spełnia – określone w ustawie o CIT lub w umowie UPO - warunki do skorzystania z takiego zwolnienia lub preferencyjnego opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika że Spółka wypłaca w 2025 r. należności z tytułu odsetek z tytułu uczestnictwa w systemie cash pooling. Jednym z uczestników systemu jest A. Łączna kwota należności wypłacanych przez Spółkę w ramach systemu przekroczyła w kwietniu 2025 r. limit 2 000 000 zł. W stosunku do nadwyżki kwoty odsetek ponad 2 000 000 zł Spółka odprowadziła zryczałtowany podatek dochodowy obliczony z zastosowaniem stawki wynikającej z przepisów ustawy o CIT, czyli stawki 20%. 30 czerwca 2025 r. - a więc w terminie określonym w art. 26 ust. 7c ustawy o CIT nie później niż ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w ust. 2e - Spółka złożyła oświadczenie WH-OSC wskazane w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT. W oświadczeniu złożonym 30 czerwca 2025 r. nie zostały ujęte kwoty z tytułu wypłaconych w 2025 r. odsetek a oświadczenie dotyczyło wypłaty przyszłej dywidendy, którą Spółka planuje wypłacić w drugiej połowie 2025 r. na rzecz podmiotu powiązanego A.

Istota zagadnienia sprowadza się zatem do ustalenia, czy złożone przez Spółkę w dniu 30 czerwca 2025 roku oświadczenie WH-OSC, w odniesieniu do przyszłej płatności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona na rzecz jej jedynego udziałowca - A, uprawnia Państwa do zastosowania art. 26 ust. 7a ustawy o CIT i tym samym zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła w stosunku do pełnej kwoty należności, z tytułu przyszłej dywidendy.

Zauważyć należy, że bieg terminu na złożenie oświadczenia WH-OSC uzależniony jest od momentu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w stosunku do danego podatnika w danym roku, niezależnie od tego jakiego rodzaju płatności wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT spowodowały przekroczenie limitu (art. 26 ust. 7c ustawy o CIT).

W celu zatem skutecznego skorzystania z preferencji, konieczne jest zidentyfikowanie momentu przekroczenia progu 2 000 000 zł, z tytułu płatności pasywnych na rzecz tego samego zagranicznego podatnika.

Nie można zgodzić się z argumentacją Spółki, że ze względu na specyfikę systemu cash pooling nie można określić na rzecz którego podmiotu z grupy uczestniczącego w tym systemie wypłacane są konkretne kwoty odsetek i jaka ich część została otrzymana przez A. Istnieją bowiem określone mechanizmy pozwalające na ustalenie takich informacji. Nie można pominąć faktu, że uzyskanie informacji niezbędnych i koniecznych z punktu widzenia zgodnego z przepisami prawa podatkowego wypełniania obowiązków płatnika, powinno stanowić element organizacji umowy cash poolingu i umożliwić prawidłowe stosowanie przepisów podatkowych.

Stanowisko takie potwierdza orzecznictwo sądowe np. wyrok WSA w Lublinie z 18 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 736/10:

Podobnie też wskazano w wyroku WSA w Lublinie z 17 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Lu 527/10:

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym ustalenie, w jakiej kwocie udziałowiec do którego spółka zamierza wypłacić dywidendę, był beneficjentem odsetek w systemie cash poolingu ma kluczowe znaczenie, albowiem limit 2 000 000 zł, mógł zostać przekroczony (w określonym momencie) w związku z wypłatą samych odsetek, a może mieć też miejsce sytuacja, że limit ten dopiero zostanie przekroczony w przypadku połączenia wypłaty odsetek z wypłatą dywidendy.

Reasumując, skuteczność złożonego oświadczenia WH-OSC należy rozpatrywać nie tylko w zakresie planowanej wypłaty dywidendy, ale również w zakresie wypłaconych odsetek w systemie cash poolingu. Zatem złożone w czerwcu oświadczenie WH-OSC byłoby skuteczne jedynie w sytuacji gdyby kwota odsetek wypłaconych na rzecz A przekroczyła w kwietniu próg 2 000 000 zł. Okoliczność taka jednak nie wynika z opisu sprawy, tym samym Wnioskodawca nie był uprawniony do zastosowania art. 26 ust. 7a ustawy o CIT i tym samym zwolnienia z opodatkowania podatkiem u źródła w stosunku do pełnej kwoty należności z tytułu dywidendy, która zostanie wypłacona na rzecz A w 2025 r.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.