Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków w części, którą obciąża Zatrudnionych – jest nieprawidłowe;
• wydatków w części, którą pokrywa Spółka – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na benefity przeznaczone dla Zatrudnionych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. S.A. z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) to spółka prawa handlowego, której głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług na rzecz podmiotów powiązanych (dalej: „B.” lub „Grupa”), jako tzw. centrum usług wspólnych. Spółka jest podatnikiem podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od wszystkich przychodów (dochodów) bez względu na źródło ich pochodzenia, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych. Do zakresu świadczonych przez Spółkę usług wchodzą w szczególności usługi:

·kadrowo-płacowe,

·księgowe,

·zarządzania płynnością,

·doradztwa prawnego oraz podatkowego,

·doradztwa biznesowego,

·informatyczne.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zatrudnia (dalej łącznie: „Zatrudnieni”):

·Pracowników, a więc osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę,

·Zleceniobiorców, a więc osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia.

Spółka – dając nowozatrudnionym osobom swobodę wyboru formy zatrudnienia – współpracuje również z Kontraktorami, a więc osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą, ale nie są oni objęci pytaniami wskazanymi w niniejszym Wniosku.

Spółka oferuje Zatrudnionym benefity pozapłacowe (dalej: „Benefity”) w postaci dofinansowania do prywatnej opieki zdrowotnej oraz dostępu do platformy kafeteryjnej, za pośrednictwem której mogą nabywać za punkty określone towary i usługi (dalej „Platforma”). Benefity przyznawane są Zatrudnionym, co do zasady po przepracowaniu przynajmniej pół roku w Spółce. Oferowanie tego rodzaju benefitów jest standardową praktyką, która ma sprawić, że pracodawca stanie się bardziej konkurencyjny na rynku pracy i będzie mógł przyciągać najlepszych specjalistów z danej dziedziny. Benefity są przyznawane Zatrudnionym na dwa sposoby tj.:

·poprzez bezpośrednie dofinansowanie pakietu medycznego w określonej wysokości,

·poprzez doładowanie Platformy określoną z góry ilością punktów.

Pakiet medyczny

Spółka nabywa usługi medyczne na rzecz Zatrudnionych od jednego z podmiotów oferujących tego usługi. Podmiot ten nie podmiotem powiązanym z Grupą. Zatrudnieni mają prawo dobrowolnie zdecydować o tym, czy chcą korzystać z prywatnej opieki zdrowotnej oferowanej w ramach Benefitów przez Spółkę.

Decydując się na przystąpienie do prywatnej opieki zdrowotnej, Zatrudniony może wybrać odpowiedni pakiet oraz wskazać czy opieka ta ma obejmować wyłącznie Zatrudnionego czy też jego rodzinę, partnera/partnerkę oraz dzieci.

Spółka finansuje z własnych środków jedynie podstawowe pakiety prywatnej opieki zdrowotnej dla osoby Zatrudnionej. W przypadku wybrania pakietu rozszerzonego bądź przystąpienia dodatkowej osoby do takie pakietu, koszty, które nie są finansowane przez Spółkę, ponosi Zatrudniony w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą dofinansowania a kosztem wybranego pakietu. Wysokość dofinansowania może ulegać zmianom, jako następstwo zmiany cen przez dostawcę usług medycznych.

Platforma

Jednocześnie Wnioskodawca co roku dokonuje doładowania konta punktami, które umożliwiają Zatrudnionym nabycie towarów i usług na Platformie. Każdemu Zatrudnionemu przysługuje w ciągu roku kalendarzowego limit 1200 punktów, a w przypadku gdy prawo do korzystania z Platformy Zatrudniony nabędzie w trakcie roku, ilość punktów obliczana jest proporcjonalnie do ilości miesięcy, w których to prawo mu przysługuje.

Koszty administrowania kontami w Platformie, przez które rozliczane są nabycia towarów i usług ponosi w 100% Spółka. Zatrudniony może wykorzystać punkty przyznane na Platformie na dowolny towar lub usługę oferowany przez dostawcę na Platformie, przy czym podkreślenia wymaga, że w przypadku niewykorzystania punktów, nie przechodzą one na kolejny rok kalendarzowy, ani nie podlegają wymianie na dodatkowe wynagrodzenie.

Tak więc w zależności od decyzji podejmowanych przez Zatrudnionego, po stronie Wnioskodawcy mogą wystąpić trzy sytuacje:

• Zatrudniony nie wykorzysta w ramach Platformy całości lub części przyznanych w danym roku punktów, a niewykorzystane punkty przepadają z końcem roku – Spółka pokrywa koszt wyłącznie wykorzystanych punktów,
• Zatrudniony wykorzysta w ramach Platformy całość przyznanych w danym roku punktów – Spółka pokrywa koszt wszystkich punktów,
• Zatrudniony wykorzysta w ramach Platformy więcej punktów niż zostało mu przyznane – Spółka pokrywa koszt punktów do limitu określonego powyżej, zaś w pozostałym zakresie koszt uzyskanych punktów pokrywa Zatrudniony.

Wnioskodawca jest obciążany przez podmiot dostarczający dostęp do platformy, za faktycznie wykorzystaną ilość punktów.

Wszystkie wyżej wymienione świadczenia są finansowane ze środków obrotowych spółki, Spółka nie posiada zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, Benefity przyznawane Zatrudnionym przekładają się na zacieśnianie więzów między Wnioskodawcą a Zatrudnionymi, a w efekcie na jakość ich pracy oraz uatrakcyjnienie warunków zatrudnienia, które pozwala na stabilizacje poprzez utrzymanie stałej kadry. Biorąc pod uwagę konkurencyjność rynku pracy, dla pracowników coraz większe znaczenie ma, nie tylko wartość wynagrodzenia zasadniczego, ale właśnie również tzw. świadczenia pozapłacowe, które u Wnioskodawcy przyjmują formę ponoszoną powyżej.

Pytanie

Czy Wnioskodawca – na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych – ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków opisanych w stanie faktycznym, którymi obciąża Zatrudnionych w pełnej wysokości poniesienia wydatków bez względu na stopień obciążenia Zatrudnionych czy tylko wyłącznie w części w zakresie tej części wydatków, którymi nie obciąża Zatrudnionych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych – ma on prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków opisanych w stanie faktycznym, którymi obciąża Zatrudnionych w pełnej wysokości poniesienia wydatków bez względu na stopień obciążenia Zatrudnionych, a nie tylko wyłącznie w części w zakresie tej części wydatków, którymi nie obciąża Zatrudnionych.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym (dalej: „podatek CIT”) jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, przy czym jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zaś – zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT – koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z powyższych przepisów, jasno zatem wynika, że aby dany koszt mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu musi on spełnić łącznie następujące warunku:

·wydatek został przez podatnika faktycznie poniesiony, tj. ujęty w księgach zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT,

·celem poniesionego wydatku było uzyskanie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów;

·wydatek nie został wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT zawierającym wyłączenia z kosztów podatkowych.

Nie budzi wątpliwości, tak organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych, że wynagrodzenia z tytułu umów o pracę, jak również z tytułu umów zlecenia stanowią dla podatników koszty uzyskania przychodów, ponieważ są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa

Jednocześnie, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca ponosi również koszty na świadczenia pozapłacowe (Benefity), które nie są wypłacane Zatrudnionym w formie pieniężnej, a przyjmują formę dodatkowych świadczeń.

Wydatki na Benefity związane są zatem ze świadczeniami otrzymywani przez Zatrudnionych, a więc stanowią całość ich uposażenia związanego ze stosunkiem pracy lub zlecenia.

Podkreślić też należy, że przyznawanie benefitów pozapłacowych jest obecnie ogólnoprzyjętym standardem na rynku pracy. Jest to zauważane również przez jednostki związane ze Skarbem Państwa, takie jak chociażby X (vide: Benefity pracownicze w kontekście podatkowym – X). Brak oferowania dodatkowych świadczeń finansowanych przez Spółkę powodowałby znaczące ryzyko zmniejszenia atrakcyjności zatrudnienia u Wnioskodawcy, a tym samym uniemożliwiając osiąganie bieżących przychodów na tym samym poziomie.

Tym samym należy wskazać, że związek z osiągnięciem, zachowaniem bądź zabezpieczeniem dochodu jest zdaniem Wnioskodawcy oczywisty. Stanowisko to znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdzie przykładowo należy wskazać chociażby na:

·interpretację indywidualną z dnia 25 marca 2024 roku, sygn. 0111-KDIB2-1.4010. 44.2024.MM:

„biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, stwierdzić należy, że w przedstawionych powyżej okolicznościach ww. wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż z informacji zawartych we wniosku jasno wynika, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na wskazane we wniosku pozapłacowe (niepieniężne) elementy wypłacanego osobom współpracującym wynagrodzenia, a osiągnięciem przez Spółkę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła”.

·interpretację indywidualną z dnia 16 października 2023 roku, sygn.. 0111-KDIB1-1.4010. 439.2023.2.KM:

„Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy, że jak wynika z okoliczności sprawy, w obecnych czasach sytuacja na rynku IT wymusza na zleceniodawcach oferowanie szeregu benefitów, gdyż projekty i wynagrodzenia w podobnych firmach są na jednakowym poziomie. Oferowane benefity nie mają na celu tworzenie pozytywnego wizerunku, gdyż benefity w obecnych czasach są już standardem niemal w każdej firmie. Od rodzaju benefitu, który zaoferuje Spółka i udostępni potencjalnemu zleceniodawcy zależy zawiązanie współpracy z danym zleceniobiorcą, specjalistą, a jest to kluczowe do realizacji przyjętych przez Spółkę projektów, wykonania ich swoim klientom, a co za tym idzie otrzymania za to wynagrodzenia. Spółka nie ma wątpliwości, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na benefity a osiągnięciem przez Spółkę przychodów. Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Państwa z tytułu pozapłacowych (niepieniężnych) elementów wypłacanego współpracującym wynagrodzenia (np. karty (...), ubezpieczenie na (...), karty przedpłacone), biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, stwierdzić należy, że w przedstawionych powyżej okolicznościach ww. wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnienia jasno wynika, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na wskazane we wniosku pozapłacowe (niepieniężne) elementy wypłacanego współpracującym wynagrodzenia a osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę, w przypadku braku benefitów Spółka nie współpracowałaby ze zleceniobiorcami (specjalistami), a co za tym idzie nie miałaby możliwości realizować projektów, które przynoszą jej przychody”.

·interpretację indywidualną z dnia 21 października 2021 roku, nr 0111-KDIB1-1.4010. 312.2021.4.NL:

„wydatki poniesione przez Spółkę na pakiet benefitów zw. z Platformą Kafeteryjną zaprezentowaną w opisie zdarzenia przyszłego dla Pracowników i Współpracowników, będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając na uwadze powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy będzie on mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki na program kafeteryjny, który będzie przeznaczony dla Personelu, tj. środki pieniężne przekazywane Operatorowi, które następnie zostaną udostępnione jako środki w systemie kafeteryjnym i zasilą konta Personelu (które finalnie zostaną wykorzystane przez Personel na ich cele osobiste) utworzone w serwisie internetowym Operatora, będą wykazywały związek z osiąganym przez Spółkę przychodem oraz jednocześnie nie będą mieściły się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu zamieszczonym w art. 16 ustawy o CIT”.

Resumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ma on prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków opisanych w stanie faktycznym, którymi obciąża Zatrudnionych w pełnej wysokości poniesienia wydatków bez względu na stopień obciążenia Zatrudnionych, a nie tylko wyłącznie w części w zakresie tej części wydatków, którymi nie obciąża Zatrudnionych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Tak więc, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Należy mieć również na względzie, że, uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu, podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”,

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotów powiązanych jako tzw. centrum usług wspólnych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka Zatrudniają Państwo:

•Pracowników, a więc osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę,

•Zleceniobiorców, a więc osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia,

‒ dalej łącznie: „Zatrudnieni”. Spółka zatrudnia także osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, ale nie są oni objęci wnioskiem.

Spółka oferuje Zatrudnionym benefity pozapłacowe („Benefity”). Benefity proponowane są Zatrudnionym po przepracowaniu przynajmniej pół roku w Spółce.

Benefity są przyznawane Zatrudnionym na dwa sposoby tj.:

•poprzez bezpośrednie dofinansowanie pakietu medycznego w określonej wysokości,

•poprzez doładowanie na platformie kafeteryjnej określoną z góry ilością punktów.

Usługi medyczne Spółka nabywa od jednego z podmiotów, który nie jest podmiotem powiązanym. Zatrudniony może wybrać odpowiedni pakiet oraz wskazać, czy opieka ta ma obejmować wyłącznie Zatrudnionego, czy też jego rodzinę, partnera/partnerkę oraz dzieci.

Spółka finansuje z własnych środków jedynie podstawowe pakiety prywatnej opieki zdrowotnej. W przypadku wybrania pakietu rozszerzonego bądź przystąpienia dodatkowej osoby, koszty które nie są finansowane przez Spółkę ponosi Zatrudniony w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą dofinansowania a kosztem wybranego pakietu.

Wnioskodawca co roku doładowuje konta punktami, które umożliwiają Zatrudnionym nabycie towarów i usług na Platformie. Każdemu Zatrudnionemu przysługuje w ciągu roku kalendarzowego limit punktów. Koszty administrowania kontami w Platformie, przez które rozliczane są nabycia towarów i usług, ponosi w 100% Spółka. Zatrudniony może wykorzystać punkty przyznane na Platformie na dowolny towar lub usługę oferowany przez dostawcę na Platformie.

Wszystkie wyżej wymienione świadczenia są finansowane ze środków obrotowych Spółki, Spółka nie posiada zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Państwa zdaniem, dzięki tym wydatkom, Spółka jako pracodawca stanie się bardziej konkurencyjna na rynku pracy i będzie mogła przyciągać najlepszych specjalistów z danej dziedziny. Benefity przyznawane Zatrudnionym przekładają się na zacieśnianie więzów między Spółką a Zatrudnionymi i w efekcie na jakość ich pracy oraz uatrakcyjnienie warunków zatrudnienia, które pozwala na stabilizacje poprzez utrzymanie stałej kadry.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii tego, czy Wnioskodawca – na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT – ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opisanych wydatków, którymi obciąża Zatrudnionych w pełnej wysokości bez względu na stopień obciążenia Zatrudnionych, czy tylko w części wydatków, którymi nie obciąża Zatrudnionych.

Państwa zdaniem mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków opisanych w stanie faktycznym, którymi obciąża Zatrudnionych w pełnej wysokości poniesienia wydatków bez względu na stopień obciążenia Zatrudnionych, a nie tylko w części, w jakiej nie obciąża Zatrudnionych.

Jak wspomniano wyżej, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszty uzyskania przychodów, musi spełnić kilka warunków:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy więc zbadać, czy wydatek ten nie znajdzie się w ww. wyłączeniach. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodów nie uważa się:

Natomiast we wniosku napisali Państwo, że Benefity stanowią uposażenia Zatrudnionych związane ze stosunkiem pracy lub zlecenia, więc nie jest to działalność socjalna. Tym samym przepis ten nie znajduje zastosowania w tej sprawie.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim:

• wynagrodzenia zasadnicze,
• wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz
• wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Wydatki takie przyczyniają się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów, więc te wydatki taki można uznać za koszt uzyskania przychodów. Podkreślić należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Należy się zgodzić się z Państwem, że finansowanie przez Spółkę Benefitów przyczynia się do zwiększenia atrakcyjności jako pracodawcy na rynku oraz przekłada się na całokształt jej funkcjonowania. Tym samym nie ma wątpliwości, że ponoszone koszty związane są z zachowaniem czy zabezpieczeniem źródła przychodów, a jednocześnie wydatki tego rodzaju nie znajdują się w katalogu wyłączeń wskazanym w art. 16 ust.1 ustawy o CIT.

Mając na względzie powyższe, uznać należy, że wydatki, które Spółka ponosi na:

·finansowanie pakietów medycznych,

·doładowania punktów na platformie kafeteryjnej,

·na administrowanie tymi kontami,

mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednakże, jak sami Państwo napisali we wniosku, pakiety medyczne finansują Państwo tylko do określonej wysokości. Jeśli więc Zatrudniony wybierze pakiet droższy lub zdecyduje się dopisać do pakietu najbliższych, to koszty, które przewyższają wskazany limit, ponosi Zatrudniony w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą dofinansowania a kosztem wybranego pakietu.

Tym samym wydatki, którymi Spółka obciąża Zatrudnionych, nie spełniają wszystkich wymienionych wyżej kryteriów, tzn. wydatki te nie są ponoszone przez podatnika (Spółkę), a obciążeni nim są Zatrudnieni. Tak więc wydatki w części, w której Spółka obciąża nimi Zatrudnionych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

·wydatków w części, którą nie obciąża Zatrudnionych – jest prawidłowe;

·wydatków, którymi obciąża Zatrudnionych – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.