Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 września 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek (zarówno w zakresie kwoty kapitału, jak również w zakresie kwoty naliczonych odsetek), które będą pozostawały w Spółce na dzień zakończenia likwidacji oraz wykreślenia z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowiła dla Spółki przychód na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (X) (dalej określana jako „Spółka”) posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce oraz podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. W przeszłości Spółka zawarła umowy oprocentowanych pożyczek, w ramach których Spółka jest pożyczkobiorcą, a spółka (…) jest pożyczkodawcą (dalej określane jako „pożyczki”). Spółka (…) posiada siedzibę działalności gospodarczej w (…). Spółka (…) jest jedynym udziałowcem Spółki. W najbliższym czasie planowane jest przeprowadzenie likwidacji oraz rozwiązanie Spółki. Likwidacja i rozwiązanie zostaną przeprowadzone na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w Spółce będą się znajdowały niespłacone pożyczki od spółki (…). Zobowiązania z tytułu pożyczek będą obejmowały zarówno kwoty kapitału, jak również kwoty naliczonych odsetek. Na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców zobowiązania z tytułu pożyczek będą pozostawały nieprzedawnione. Do momentu likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców zobowiązania z tytułu pożyczek nie zostaną Spółce umorzone, co oznacza, że pomiędzy Spółką a pożyczkodawcą nie zostanie zawarta umowa w zakresie zwolnienia z długu lub inna umowa prawna skutkująca umorzeniem zobowiązania. Celem niniejszego wniosku jest ustalenie, czy likwidacja Spółki, w której na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców będą się znajdowały niespłacone pożyczki wiąże się z powstaniem po stronie tej Spółki przychodu na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek (zarówno w zakresie kwoty kapitału, jak również w zakresie kwoty naliczonych odsetek), które będą pozostawały w Spółce na dzień zakończenia likwidacji oraz wykreślenia z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowiła dla Spółki przychód na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określają przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej w skrócie u.p.d.o.p.). Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. „Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe”.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. „Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie”.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a u.p.d.o.p. „Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy”.

Zdaniem Spółki wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek, które będą pozostawały w Spółce na dzień zakończenia likwidacji oraz wykreślenia z rejestru przedsiębiorców, nie będzie stanowiła dla Spółki przychodu podatkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p.

Po pierwsze, omawiana sytuacja nie będzie się wiązała z powstaniem przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. Wynika to z faktu, że pozostawienie w Spółce niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek nie będzie się wiązało z uzyskaniem przysporzenia majątkowego w postaci otrzymania przez nią pieniędzy lub wartości pieniężnych.

Po drugie, omawiana sytuacja nie będzie się wiązała z powstaniem przychodu z nieodpłatnych świadczeń na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. Zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem przez przychód z nieodpłatnych świadczeń rozumie uzyskanie przez podatnika nieodpłatnie, a więc bez jakiegokolwiek kosztu lub ekwiwalentu, przysporzenia majątkowego o konkretnie określonej wartości. Potwierdza to np. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2006 r. (sygn. I FPS 1/06), w której stwierdzono, że pojęcie nieodpłatnych świadczeń na gruncie przepisów u.p.d.o.p. obejmuje „(...) zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w momencie wykreślenia z rejestru przedsiębiorców Spółka będzie posiadała niespłacone zobowiązania z tytułu pożyczek. Tym samym Spółka nie uzyska przychodu z nieodpłatnych świadczeń, czyli nie uzyska wymiernego przysporzenia majątkowego, skoro w momencie wykreślenia z rejestru przedsiębiorców przestanie ona istnieć. Nie można bowiem przypisać przychodu podatkowego, jeśli podatnik już nie istnieje.

Po trzecie, omawiana sytuacja nie będzie się wiązała z powstaniem przychodu w związku z umorzeniem zobowiązania na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. Przepisy u.p.d.o.p. nie określają co należy rozumieć przez umorzenie zobowiązań. Przyjmuje się, że należy się tutaj odwołać do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej w skrócie k.c.) dotyczących wygasania zobowiązań, a w szczególności dotyczących zwolnienia z długu.

Zgodnie z art. 508 k.c. „Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje”. Z treści tego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolnienie z długu wymaga wspólnego działania wierzyciela i dłużnika, ponieważ wierzyciel zwalnia z długu, a dłużnik wyraża na to zgodę. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że do momentu likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców zobowiązania z tytułu pożyczek nie zostaną Spółce umorzone, co oznacza, że pomiędzy Spółką a pożyczkodawcą nie zostanie zawarta umowa w zakresie zwolnienia z długu lub inna umowa prawna skutkująca umorzeniem zobowiązania. Oznacza to, że po stronie Spółki nie wystąpi przychód związany z umorzeniem zobowiązań, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a u.p.d.o.p.

Przedstawione stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.608.2024.1.SH), w której stwierdzono: „Podsumowując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego zgodzić się z Państwem należy, że wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczki (zarówno w zakresie kwoty kapitału, jak i naliczonych od tej kwoty odsetek), istniejącego w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, nie będzie stanowić dla niej przychodu podatkowego powodującego powstanie obowiązku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych”.

Stanowisko to potwierdza również m.in.:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lipca 2025 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.282.2025.1.MK),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 grudnia 2024 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.590.2024.1.BJ),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 listopada 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.576.2024.1.RH),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 listopada 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.558.2024.1.ZK),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2023 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.476.2023.1.PK),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 października 2022 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.64.2022.3.ASK),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 stycznia 2021 r. (sygn. 0111- KDIB1-2.4010.466.2020.2.BG),

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 grudnia 2020 r. (sygn. 0111-  KDIB1-3.4010.453.2020.1.IZ).

Reasumując: wartość niespłaconych zobowiązań z tytułu pożyczek (zarówno w zakresie kwoty kapitału, jak również w zakresie kwoty naliczonych odsetek), które będą pozostawały w Spółce na dzień zakończenia likwidacji oraz wykreślenia z rejestru przedsiębiorców, nie będzie stanowiła dla Spółki przychodu na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak, w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Natomiast, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT:

przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.

Wyjątek od tej zasady wskazano w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

 a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

 b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

 c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

 d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Powyższe przepisy wskazują na to, że, aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim to, by po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy - wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie) albo na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Przedmiot Państwa wątpliwości jest związany z ustaleniem, czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczki (zarówno w zakresie kwoty kapitału, jak i naliczonych od tej kwoty odsetek), istniejącego w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, będzie stanowić dla niej przychód na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak już wspomniano wyżej, ujęcie przedmiotu opodatkowania w ustawie o CIT, wskazuje na wszystkie zdarzenia, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, zwiększająca aktywa lub zmniejszająca pasywa.

W niniejszej sprawie nie można więc uznać, że w związku z wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców otrzymają Państwo jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym, nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza „zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071, dalej jako: „Kodeks cywilny”) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia:

   - przez potrącenie - art. 498 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

§ 2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

„Potrącenie” polega więc na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

   - odnowienie - art. 506 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).

§ 2. W razie wątpliwości poczytuje się, że zmiana treści dotychczasowego zobowiązania nie stanowi odnowienia. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy wierzyciel otrzymuje od dłużnika weksel lub czek.

„Odnowienie” jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

   - zwolnienie z długu - art. 508 Kodeksu cywilnego:

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej między wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania.

W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu.

W niniejszej sprawie nie dojdzie więc do umorzenia zobowiązań, które spowodowałoby powstanie po Państwa stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań.

Podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Natomiast takie przysporzenie nie wystąpi po Państwa stronie.

W chwili wykreślenia Państwa Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, przestanie ona istnieć, więc niemożliwe będzie przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego zgodzić się z Państwem należy, że wartość niespłaconych zobowiązań w postaci pożyczki (zarówno w zakresie kwoty kapitału, jak i naliczonych od tej kwoty odsetek), istniejącego w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, nie będzie stanowić dla niej przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.