
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo, pismem z 10 września 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
X sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest spółką posiadającą w Polsce obowiązek podatkowy od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy), zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „Ustawa CIT”).
Jednym z obszarów działalności Spółki jest działalność skupiona wokół tworzenia receptur do tworzenia (…). Spółka planuje w bieżącym roku podatkowym rozszerzyć swoją działalność o (…). Spółka oferuje szeroki zakres badań (…) we własnych laboratoriach. Portfolio usług obejmuje badania w zakresie technik aplikacji, badań analitycznych, rozwój produktów i optymalizację receptur, aż po sporządzanie kompletnych systemów (…). Działania te realizowane są w specjalistycznym laboratorium, które umożliwia prowadzenie szerokiego zakresu eksperymentów obejmujących m.in. (…).
Spółka zajmuje się opracowywaniem receptur (dalej: „Produkt” lub w I. mn. „Produkty”) umożliwiających producentom i sprzedawcom uzyskanie (…). Produkty te obejmują zarówno (…), jak i specjalistyczne (…).
Proces tworzenia Produktów opiera się na wykorzystaniu tzw. bazy (podkładu) - substancji wyjściowej, która najczęściej występuje w (…). Sama baza nie stanowi jednak gotowego wyrobu - nie może pełnić funkcji (…).
(…).
Każdy Produkt jest rezultatem indywidualnego procesu projektowego, który uwzględnia liczne czynniki technologiczne, środowiskowe oraz estetyczne. Różnorodność baz wykorzystywanych przez klientów, zróżnicowane potrzeby rynkowe oraz dynamiczne trendy w sektorze (…) sprawiają, że receptury są każdorazowo opracowywane od podstaw, a ich finalny kształt stanowi rezultat zaawansowanej analizy, testów i optymalizacji.
Poza tworzeniem nowych receptur, Spółka prowadzi również szereg działań nakierowanych na analizę i modyfikację istniejących produktów - głównie w odpowiedzi na zgłoszenia klientów dotyczące potrzeby poprawy właściwości użytkowych (…) lub usunięcia zaobserwowanych defektów, bądź chęci poprawy jej właściwości albo rozszerzenia oferty.
Zidentyfikowane problemy mogą dotyczyć m.in. parametrów związanych z trwałością, odpornością na czynniki zewnętrzne, kompatybilnością składników, a także wyglądem powłoki po aplikacji. Trzeci segment (planowany) to badania nad (…).
Działania prowadzone przez Spółkę można pogrupować w trzy główne obszary:
1. Opracowywanie nowych receptur dostosowanych do indywidualnych potrzeb kontrahentów;
2. Ulepszanie istniejących receptur na podstawie wyników badań lub zmieniających się potrzeb klientów;
3. Prowadzenie eksperymentów z zakresu (…) (w fazie wdrożeniowej).
Niektóre z powyższych projektów, realizowanych w ramach powyższych obszarów działalności, charakteryzują się wysokim stopniem złożoności, kreatywności i twórczości (dalej: „Projekt B+R” lub w I. mn. „Projekty B+R”).
Projekty realizowane przez Spółkę wyróżniają się istotnym udziałem działań o charakterze koncepcyjnym, wymagających zastosowania specjalistycznej wiedzy interdyscyplinarnej oraz umiejętności rozwiązywania nieszablonowych problemów technologicznych.
I obszar - (…)
Realizacja Projektów B+R w zakresie tworzenia Produktów zazwyczaj przebiega w ten sposób, że jeden z czterech zatrudnionych przez Spółkę technical development managerów (dalej: „Pracownik”), posiadających szeroką wiedzę zarówno na temat opracowywania Produktów, jak i ich właściwości, odwiedza stałych oraz potencjalnych kontrahentów. Podczas spotkań przedstawia portfolio Spółki, zbiera informacje o ich potrzebach, a następnie proponuje Produkty, które mógłby opracować z myślą o konkretnym odbiorcy. Wiedza posiadana przez Pracownika pozwala przedstawiać kontrahentom - najczęściej producentom detalicznym lub hurtowym - ofertę opracowania określonego Produktu.
Dzięki kontaktowi nawiązanemu z klientem i spotkaniu z nim, na którym zbiera się informacje o zapotrzebowaniu na określony Produkt, Pracownik przedstawia spersonalizowaną ofertę obejmującą stworzenie Produktu i dostarczenie gotowego rozwiązania.
Projekty B+R w obszarze tworzenia receptur najczęściej realizowane są w odpowiedzi na dwa główne scenariusze.
Pierwszy przypadek dotyczy sytuacji, gdy klient posiada już swój system (…), ale chce go zmienić - na przykład ze względu na nowe przepisy, konieczność modernizacji produktu, zakaz stosowania niektórych surowców lub zmieniające się trendy, w tym rosnące zapotrzebowanie na produkty ekologiczne. Klient musi wtedy zastąpić dotychczasowe rozwiązania tańszymi lub bardziej przyjaznymi środowisku.
Drugim typowym przypadkiem jest klient, który planuje rozszerzenie oferty i wejście na nowy rynek. Często produkuje już określony asortyment, ale chce wprowadzić nowe produkty.
Tworzenie (…) dla klientów odbywa się w kilku segmentach rynku:
1. Duże markety detaliczne, klientem jest konsument indywidualny - (…);
2. In - Plant, (…) głownie dla dużych odbiorców, na duże przetargi etc., odbywające się w zakładzie produkcyjnym;
3. Point of Sales/Punkty sprzedaży, gdzie klientem są firmy wykonawcze (np. (…)) -produkty są (…) w punkcie sprzedaży, na indywidualne zamówienie.
Spółka realizuje Projekty B+R dla wszystkich trzech powyższych segmentów. Każdy z nich wymaga odmiennego podejścia do tworzenia (…) i opracowywania receptur. Zadaniem Pracownika jest przygotowanie receptury (…) zgodnej ze strategią, możliwościami finansowymi oraz koncepcją klienta.
W procesie tworzenia Produktu, analizie podlega również trwałość (…) - w zależności od tego, czy ma być stosowany (…).
Inicjacja Projektu B+R często sprowadza się do tego, że klient przedstawia swoje wstępne oczekiwania z wykorzystaniem wzornika (…). Ponieważ (…).
Trzecim źródłem inicjacji Projektów B+R są bezpośrednie zapytania klientów, którzy dowiedzieli się o Spółce np. podczas targów branżowych, przez reklamy lub media społecznościowe.
Spółka aktywnie promuje się na wydarzeniach branżowych, w odpowiedzi na co otrzymuje zapytania ofertowe.
Filozofia działania Spółki zakłada, że kluczowe jest zrozumienie potrzeb klienta.
Klient często wskazuje, że posiada już kilka rodzajów (…), stosowaną na różne rodzaje powierzchni np. (…).
Na tym etapie Spółka zadaje kluczowe pytania:
- na jakie rynki kierowany jest produkt ((…)), w Unii Europejskiej obowiązuje bardziej rygorystyczne podejście do surowców (…), w związku z tym należy przygotować inne receptury spełniające tamtejsze wymogi regulacyjne;
- jakie maszyny (…).
Spółka musi dokładnie poznać warunki brzegowe po stronie kontrahenta oraz jego strategię marketingową, takie jak m.in. czy (…) ma być pozycjonowana jako premium, czy też skierowana na niższą półkę cenową. Wszystkie te informacje są niezbędne dla Pracownika, celem opracowania odpowiedniego Produktu (receptury).
W ramach usług (…), Spółka świadczy usługi w zakresie:
- Badania kompatybilności/wzajemnej tolerancji materiałów bazowych z (…);
- Tworzenia bazy danych - kalibracja materiałów bazowych;
- Opracowywania i optymalizacji receptur (…);
- (…);
- Szkolenia: (…);
- Dobór środków (…);
- Przygotowywanie receptur startowych produktów dla klientów.
Rola Pracownika nie ogranicza się do prezentowania oferty - to osoba, która nieustannie rozwija swoją wiedzę, analizuje park maszynowy klienta i dopasowuje Produkt (recepturę) tak, by końcowy produkt w pełni odpowiadał oczekiwaniom odbiorcy. Spółka dobiera surowce i rozwiązania w taki sposób, by gotowy produkt odpowiadał zarówno wizji klienta, jak i realnym możliwościom jego produkcji.
Niektórzy kontrahenci Spółki nie dysponują własnym personelem posiadającym wiedzę i odpowiednie kompetencje do zrozumienia tego jak na podstawie Produktu Spółki osobiście stworzyć (…). W tym miejscu, warto wskazać, że Spółka tworzy Produkty, ustalając (…).
W odpowiedzi na ofertę (w ramach wstępnej akceptacji) klient wysyła Spółce próbki materiałów, które będą miały (…).
Na podstawie otrzymanych od klienta próbek materiałów, Spółka przeprowadzana analizę wykonalności danego projektu, tj. czy będzie w stanie zrealizować dane założenia.
W ramach analizy wykonalności, Spółka weryfikuje oczekiwania klienta, przedstawioną przez niego bazę, przedstawione informacje o posiadanym parku maszyn do produkcji seryjnej (…) itp. i na tej podstawie Spółka wykonuje testy kompatybilności, na podstawie których powstaje raport. Wnioskodawca sam dobiera (…) na podstawie sugestii laboratorium i technika.
Po przeprowadzeniu analizy wykonalności danego Projektu B+R, jeżeli Wnioskodawca uzna, że jest w stanie zrealizować go w przedstawionych warunkach technicznych i biznesowych, pracownik odpowiedzialny za tworzenie Produktów wprowadza dane brzegowe do specjalistycznego oprogramowania. Program ten, na podstawie wprowadzonych danych (m.in. rodzaj bazy i (…)), szacuje liczbę możliwych do uzyskania (…) w danym systemie.
W praktyce często dochodzi do sytuacji, w której klient zgłasza zapotrzebowanie na konkretny (…). Spółka informuje wówczas o możliwych ograniczeniach technologicznych wynikających ze specyfiki danej bazy lub zastosowanych (…). Jeśli klient nalega na rozwiązanie, które zdaniem Spółki jest niewykonalne lub obarczone dużym ryzykiem, Wnioskodawca zastrzega to stanowisko i informuje klienta o potencjalnych skutkach (np. (…) itp.).
Częstym przypadkiem jest sytuacja, w której klient deklaruje chęć uzyskania np. (…).
Po oszacowaniu liczby możliwych do przygotowania (…).
W sytuacji, gdy klient akceptuje początkową kalkulację (np. (…)), następuje formalizacja współpracy - przygotowywana jest umowa, w której określa się podział kosztów (między Spółką a klienta), harmonogram realizacji projektu oraz zakres odpowiedzialności stron wraz z karami umownymi. Projekty B+R wiążą się z ryzykiem niepowodzenia, z tego względu zawierane umowy przewidują kary, jakie Spółka musiałaby zapłacić, gdyby nie udało się zrealizować danego Projektu B+R.
Realizacja Projektów B+R, prowadzonych przez Spółkę, zazwyczaj trwa co najmniej kilka miesięcy, a prace laboratoryjne muszą być wielokrotnie powtarzane. Wynika to z charakteru prowadzonych działań oraz dynamicznych zmian w wymaganiach po stronie klienta.
Jednym z częstych powodów konieczności ponownego przeprowadzenia testów jest decyzja klienta o (…).
Innym powodem powrotu do wcześniejszych etapów projektu są problemy ujawniające się dopiero po zakończeniu głównej fazy prac. Przykładowo - zdarza się, że po uzyskaniu finalnego Produktu i przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych prób, na etapie schnięcia produktu dochodzi do niepożądanego zjawiska, jakim jest wytrącanie się białego nalotu (tzw. efekt mleka). W takich sytuacjach konieczne jest rozpoczęcie prac od nowa. Następuje iteracja prób aż do momentu otrzymania oczekiwanych rezultatów.
Proces współpracy z klientem bywa również rozłożony w czasie - od momentu wstępnej akceptacji projektu do jego ostatecznego wdrożenia może minąć nawet rok. Klient przedstawia wzorniki, na podstawie których Spółka dokonuje analizy i - w zależności od wyników - rekomenduje zastosowanie określonych dodatków poprawiających parametry użytkowe lub stabilność produktu końcowego. Etap ten stanowi osobną fazę Projektu B+R i często wiąże się z zaangażowaniem drugiego laboratorium, specjalizującego się w dodatkach (…).
Po uzyskaniu (…).
W ramach realizowanych Projektów B+R, Spółka przeprowadza szczegółową analizę (…) oraz (…). Początkowo wyniki uzyskane z programu komputerowego mogą wskazywać na zgodność (…), jednak kluczowe jest również przeprowadzenie weryfikacji wizualnej. W tym celu pracownik laboratorium ocenia (…).
Jednym z istotnych zagadnień analizowanych w ramach Projektu B+R jest (…). Wszystkie te parametry są szczegółowo badane, ustalane i dostrajane w toku realizacji Projektu B+R.
W praktyce nie istnieje pełna powtarzalność - każda receptura (Produkt) jest unikalna, a nawet dwa wyroby produkowane w tej samej fabryce mogą nieznacznie się różnić. Wynika to m.in. z różnic w surowcach, parametrach maszyn oraz warunkach otoczenia Przykładowo, (…).
Często zdarza się, że (…).
Dodatkowym aspektem technologicznym jest kontrola zużycia (…).
W Produktach opracowywanych przez Spółkę już na wstępnym etapie uwzględnia się parametry techniczne urządzeń wykorzystywanych przez klientów. Ma to kluczowe znaczenie, (…).
Wszystkie prowadzone prace w ramach Projektów B+R dotyczą (…) — klienci posiadają zwykle kilka różnych systemów, które wymagają opracowania odrębnych receptur. Jeżeli klient oczekuje stworzenia własnego, unikalnego systemu najwyższej klasy, Spółka może tworzyć hybrydowe rozwiązania, łącząc cechy różnych istniejących systemów w jeden spójny koncept.
Spółka jako pierwsza w Polsce testuje zupełnie nowy sposób tworzenia Produktów. Spółka korzysta z technologii opartej o (…).
Innowacyjność tej metody polega na wykorzystywaniu (…).
W procesie tworzenia receptur z wykorzystaniem technologii (…).
(…)
Obszar II - aplikacje
Działania realizowane w tym obszarze są odpowiedzią na indywidualne potrzeby klientów, które często wynikają z modyfikacji wcześniej opracowanych receptur. Zmiany te, podejmowane przez klientów samodzielnie, nierzadko skutkują pojawieniem się problemów technologicznych - takich jak (…). W odpowiedzi na te wyzwania, podejmowane są kompleksowe prace o charakterze projektowym, obejmujące diagnozę problemu, opracowanie rozwiązań oraz ich eksperymentalne przetestowanie.
W ramach prowadzonych projektów, formułowane są rekomendacje dotyczące m.in. (…). Opracowania te poprzedzane są szerokim zakresem testów technologicznych, w tym próbami dozowania różnych substancji, analizą efektywności działania, a także oceną wpływu na produkt końcowy. W ramach każdego projektu, analizowane są różne warianty recepturowe, a finalna rekomendacja oparta jest na doświadczalnym wyborze najefektywniejszego rozwiązania.
Często klient przysyła produkt, który wymaga korekty - np(…). W takim przypadku, Spółka wykonuje szereg testów z produktami poprawiającymi kompatybilność. Na podstawie tych testów, Spółka przygotowuje rekomendację, która jest wysyłana do klienta, z sugestią zmiany produktu. Klient, po wprowadzeniu poprawek, przesyła z powrotem poprawiony produkt.
Do 2018 roku klient musiał samodzielnie przeprowadzać testy kompatybilności, jednak od tego czasu Spółka przejęła odpowiedzialność za ten proces. Prace B+R często wymagają przeskalowania receptury. Przykładowo, (…).
W przypadku (…).
Spółka samodzielnie opracowuje wybrane Produkty (np. (…)), opierając się na własnym doświadczeniu oraz znajomości rynku. Proces ten nie wymaga wcześniejszego zapytania ze strony klienta - Spółka przewiduje potrzeby odbiorców i tworzy rozwiązania z wyprzedzeniem. Klienci następnie wykorzystują gotowe receptury do budowania własnej oferty produktowej. W dalszej kolejności, klient modyfikuje recepturę, dostosowując ją do swoich potrzeb. Receptura przygotowana przez Spółkę stanowi punkt wyjścia - gotowy Produkt, który nadaje się do stosowania, ale wymaga dostosowania do linii produkcyjnej klienta.
W ramach obszaru II, Spółka oferuje klientom usługi w następującym zakresie:
- Rozwój i badania receptur startowych;
- Rekomendacje oraz badania surowców celem optymalizacji produktów końcowych;
- oceny właściwości powłoki:
- Przyczepność (zgodnie z normą (…));
- (…);
- Pomiar (…);
- Badanie (…);
- Odporność na (…);
- Współczynnik (…);
- Określenie (…);
- Pomiar (…);
- Oznaczanie (…);
- Badanie (…);
- analiza pod kątem kontroli jakości:
- Oznaczanie (…);
- Pomiar (…);
- Wyznaczanie (…);
- Pomiar (…);
- (…);
- Czas (…);
- Analiza (…);
- Oznaczanie (…);
- Ocena (…);
- Badanie (…);
- Oznaczanie (…);
- Oznaczanie (…);
- Oznaczanie (…);
- Oznaczanie (…);
- badania (…) następujące parametry:
- Pomiar (…);
- Ocena (…);
- Ocena (…);
- Oznaczanie (…);
- Ocena (…);
- Zapis profilu (…);
- badania (…):
- Badanie (…);
- Badanie (…);
- test (…):
- Badanie (…).
Obszar III - (…)
Nowe laboratorium rozpoczęło działalność 1 lipca 2025 roku, a koszty związane z jego uruchomieniem dopiero się rozpoczną. Celem laboratorium jest rozwój produktów aplikacyjnych, bez (…). Prace będą skupiały się na tworzeniu nowych Produktów (receptur) (…). W planach jest produkcja takich wyrobów jak (…).
Działalność laboratorium będzie rozwijana w zależności od potrzeb rynku. Spółka w Polsce chce tworzyć Produkty, które odpowiadają na zmieniające się przepisy prawne dotyczące (…), co zmusza wielu klientów do modyfikowania swoich produktów lub tworzenia nowych od podstaw.
W laboratorium planowane są testy, np. (…).
Spółka na podstawie własnej wiedzy i doświadczenia wie, że dany środek czyszczący będący np. w formie (…).
Spółka planuje w przyszłości rozszerzyć swoją działalność o rozwój receptur Produktów dla (…), takich jak (…). Ponadto, zamierza w kolejnych etapach swojej działalności zajmować się również wprowadzaniem zmian, modyfikacji i ulepszeń gotowych produktów dostarczanych przez klientów.
Prace realizowane będą z uwzględnieniem potrzeb dynamicznie zmieniającego się rynku, wymogów regulacyjnych oraz oczekiwań klientów. Planowany rozwój zespołu oraz infrastruktury laboratoryjnej ma na celu zwiększenie możliwości w zakresie tworzenia innowacyjnych rozwiązań produktowych. Dodatkowo Spółka rozważa zatrudnienie nowych pracowników i przystosowanie przestrzeni laboratoryjnej.
Reasumując, Wnioskodawca zauważa, że realizowane Projekty B+R:
- są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii wskazanej we wcześniejszej części wniosku przez Pracowników, posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe;
- są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawcy;
- mają na celu stworzenie unikatowych Produktów oraz zmian do Produktów tworzonych przez Wnioskodawcę.
Dodatkowo, Wnioskodawca:
- będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;
- nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;
- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na realizację Projektów B+R w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym;
- prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej;
- nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;
- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, w przypadku otrzymanych dofinansowań/zwrotów kosztów Spółka nie zastosuje tych kosztów poniesionych na realizację Projektów B+R przy rozliczaniu ulgi badawczo-rozwojowej;
- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.
W odniesieniu do opisanych powyżej Projektów B+R, Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami B+R, Spółka zalicza następujące wydatki (zwane dalej: „Kosztami Projektów B+R”):
1. Wynagrodzenia przeznaczone dla pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie, umożliwiające prowadzenie projektów. Z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na Projekty B+R. Do Kosztów Projektów B+R, Spółka zalicza jedynie tę część wynagrodzenia, która proporcjonalnie przypada na czas poświęcony na Projekty B+R. W przypadku pracowników, którzy zajmują się wyłącznie realizacją Projektów B+R - całe wynagrodzenie stanowi Koszt Projektów B+R. Spółka nie zalicza do Kosztów Projektów B+R tej części wynagrodzenia pracowników, która przypada na czas nieusprawiedliwionej absencji.
2. Koszty amortyzacji środków trwałych wykorzystywanych do realizacji Projektów B+R
3. Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych do realizacji danego Projektu B+R.
4. Koszty zakupu specjalistycznego sprzętu niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w działalności B+R, w szczególności naczyń, przyborów laboratoryjnych i urządzeń pomiarowych.
Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
Ad 1.
Spółka, realizując projekty w zakresie obszaru I - (…) oraz II - aplikacje wykorzystuje za pośrednictwem pracowników wiedzę z zakresu m.in.: (…). W swojej działalności, Spółka korzysta również z oprogramowania wspierającego (…). Kolejnymi obszarami wiedzy niezbędnymi przy realizacji projektów są mechanika i robotyka - w szczególności w kontekście działania i obsługi maszyn dozujących u klientów - oraz znajomości wymogów obowiązujących na rynkach docelowych.
Całość stanowi punkt wyjścia do projektowania Produktów oraz kompleksowych systemów (…).
Wnioskodawca w ramach obszaru III - (…)- korzysta z posiadanej wiedzy w zakresie (…). Wykorzystywana jest również wiedza dotycząca trendów rynkowych oraz regulacji prawnych odnoszących się do (…), które mają bezpośredni wpływ na konieczność opracowywania nowych rozwiązań. Przykładowo, w laboratorium prowadzone są testy z użyciem (…).
Wszystkie te działania podejmowane są z inicjatywy Spółki i na jej własne potrzeby, tak aby rozwijać ofertę produktową i tworzyć nowe rozwiązania odpowiadające zarówno oczekiwaniom klientów, jak i zmieniającym się regulacjom prawnym. W przyszłości, Spółka planuje rozszerzenie działalności o produkty dla (…), takie jak (…). Wiedza i doświadczenie stanowią zatem punkt wyjścia do budowania innowacyjnych receptur, które mogą być wdrażane u klientów lub stanowić element własnego know-how Spółki.
Ad 2.
Tak, w wyniku realizacji opisywanych Projektów B+R powstaje nowa wiedza oraz zdobywane są nowe umiejętności, które można wykorzystać w pracach nad Produktami w przyszłych Projektach B+R. Przekłada się to między innymi na opracowanie nowych baz i (…).
W ramach obszaru (…).
Ad 3.
Spółka podczas realizacji opisywanych Projektów łączy wiedzę z zakresu m.in. (…). W połączeniu z inżynierią procesową pozwala to „kształtować” właściwości (…).
Ad 4.
Twórczy charakter działalności Spółki przejawia się przede wszystkim w opracowywaniu nowych, unikalnych Produktów (receptur (…) oraz produktów (…)), które powstają w odpowiedzi na indywidualne potrzeby klientów i oczekiwania rynku. Każdy projekt wymaga aktywnego łączenia wiedzy z zakresu (…). Spółka nie odtwarza gotowych rozwiązań, lecz tworzy własne koncepcje i przeprowadza wieloetapowe eksperymenty laboratoryjne, które często kończą się powstaniem zupełnie nowych systemów (…). Efektem prac są rozwiązania o charakterze oryginalnym i praktycznym, nadające się do komercyjnego wdrożenia i stanowiące własne know-how Spółki.
Ad 5.
Nie, Spółka nie zalicza prac o charakterze rutynowym do Projektów B+R.
Ad 6.
Celem Spółki jest tworzenie nowych Produktów oraz ulepszanie istniejących w taki sposób, aby jak najbardziej odpowiadały oczekiwaniom klientów pod względem trwałości, stabilności (…) i właściwości. Spółka koncentruje się także na opracowywaniu nowych systemów (…). Harmonogram prac opiera się na realizacji z góry ustalonego planu, który obejmuje wszystkie etapy -- od projektowania produkcji i planowania badań, przez prace laboratoryjne i testy aplikacyjne, aż po przygotowanie gotowych rozwiązań do wdrożenia u klientów. Prace realizowane są zgodnie z przyjętym planem, przy czym w trakcie realizacji w razie potrzeby wprowadza się modyfikacje w zależności od wyników badań i obserwacji, co pozwala na bieżąco dostosowywać działania do aktualnej sytuacji i potrzeb.
Ad 7.
Tak, koszty wynagrodzeń pracowników stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ad 8.
Wnioskodawca zatrudnia pracowników wyłącznie na podstawie umowy o pracę, a ich wynagrodzenia będą uwzględniane w kosztach kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej po zajęciu stanowiska przez Organ podatkowy w odniesieniu do pytań przedstawionych przez Wnioskodawcę we Wniosku.
Ad 9.
Przedmiotem pytania nr 2 jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników za czas ich choroby, urlopu lub innej nieobecności.
Pytania
1) Czy działalność Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne?
2) Czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT, które Wnioskodawca może odliczyć w ramach ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne? (część pytania z wyłączeniem kosztów wynagrodzeń za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę)
Państwa stanowisko w sprawie
1) Działalność Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne.
2) Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT, które Wnioskodawca może odliczyć w ramach ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Ad. 1
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, który mówi, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. Dodatkowo, jak zostało wskazane w Rozdziale 3.2.1.1 akapit 32 Objaśnień z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”), we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy”: „w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.” Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, funkcjonalności, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, realizacja Projektów B+R ma charakter twórczy, oryginalny i indywidualny. Projekty B+R są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji, które są wykorzystywane do opracowania stworzenia Produktu. Każdorazowo podejmowany Projekt B+R wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia Dodatkowo, prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności.
W świetle wyżej przytoczonych definicji, w ocenie Wnioskodawcy, Projekty B+R realizowane przez Spółkę mają charakter „twórczy”.
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Należy również wspomnieć, że realizowane przez Spółkę prace w ramach Projektów B+R, były/są/będą dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i miały/mają/będą miały różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT. Przepis ten odmawia uznania za prace rozwojowe działalności wykonywanej w sposób rutynowy i okresowy. Ustawa CIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie" i „wykonywany według utartych schematów”.
W przypadku Wnioskodawcy, nie mamy do czynienia z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane, Wnioskodawca realizuje Projekty B+R. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie czynności podejmowane w trakcie realizacji prac będących przedmiotem wniosku, są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo są niepowtarzalne. Istotą działania jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład dedykowanych Pracowników w proces realizacji Projektów B+R. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacyjności, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji projektu, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.
W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ czynności związane z realizacją Projektów B+R każdorazowo mają na celu stworzenie czegoś nowego, niepowtarzalnego.
Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że Projekty B+R realizowane przez Pracowników są prowadzone w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, jaki przedstawiono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe wskazuje także na to, że Spółka realizuje prace w ramach etapów o określonej długości. Takie usystematyzowanie podejmowanych działań dowodzi ich systematyczności oraz braku incydentalności.
Należy więc zauważyć, że cały cykl działań podejmowanych przez Spółkę, od momentu rozpoczęcia myślenia o nowym Projekcie B+R, stanowi nierozerwalny ciąg prac. Albowiem pomiędzy poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek. Tworzą one bowiem spójny, systematyczny proces pozwalający na wytworzenie od podstaw innowacyjnych rozwiązań, które następnie są implementowane i dają wymierny efekt w postaci nowego Produktu. W konsekwencji, między poszczególnymi etapami procesu twórczego istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT.
Wnioskodawca jest odpowiedzialny za samodzielne opracowanie koncepcji, która pozwoli na stworzenie Produktu. Podstawą do działania jest wiedza oraz doświadczenie wyspecjalizowanych Pracowników, co pozwala na stworzenie Produktu dopasowanego do oczekiwań kontrahentów.
Prowadzone Projekty B+R nie są „odtwórczym” bądź „rutynowym” działaniem, które nie spełniałoby definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT.
Reasumując, realizowane przez Spółkę Projekty B+R wpisują się w definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie obejmują zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny, zgodnie z góry powziętym zamiarem, przez pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie Realizowane przez Wnioskodawcę projekty prowadzą do stworzenia nowych rozwiązań. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, które odnoszą się do podmiotów zajmujących się działalnością polegają na autorskim wytwarzaniu różnych przedmiotów.
Dla potwierdzenia, Spółka przywołuje fragmenty interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS):
- Interpretacja Indywidualna z 6 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.265.2023.2.JMS, DKIS zgodził się z poniższym uzasadnieniem podatnika, odstępując od własnego uzasadnienia:
„Na nierutynowy charakter prowadzonych projektów rozwojowych wskazuje fakt, iż prace związane z ich realizacją wykonywane są w następstwie przyjęcia założeń, których spełnienie nie jest możliwe przy wykorzystaniu dotychczasowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań i produktów, lecz konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych oraz przeprowadzenie ich walidacji, w tym w warunkach rzeczywistych.
Ponadto, opracowywane rozwiązania są rozwiązaniami innowacyjnymi, tj. nowymi lub znacząco udoskonalonymi, co najmniej na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Powyższe potwierdza także okoliczność, iż celem realizacji projektów, opisanych w stanie faktycznym, konieczne było opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz odpowiednich procesów montażu i walidacji, każdorazowo dostosowanych do konkretnego zapotrzebowania kontrahenta, specyfiki miejsca działań Wnioskodawcy. Doświadczenie i konieczność podejmowania nowych, innowacyjnych rozwiązań dokonywała się na każdym etapie realizacji każdego z trzech projektów, obejmując nawet optymalizację sposobu transportu”.
- Interpretacja indywidualna z 7 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.239.2022.2.JG, DKIS zgodził się z poniższym uzasadnieniem podatnika, odstępując od własnego uzasadnienia:
„Wnioskodawca opracowuje w ramach projektów nowe rozwiązania techniczne lub technologiczne (w ramach czego powstaje nowa wiedza), a w tym celu wykorzystuje i łączy wiedzę oraz umiejętności osób realizujących projekt z różnych dziedzin, przede wszystkim z zakresu architektury, inżynierii i wytrzymałości materiałów, tak by projektowane rozwiązanie osiągnęło zakładane na początku projektu parametry techniczne (w tym celu testowane są różne materiały i sposoby ich łączenia).
Na nierutynowy charakter prowadzonych projektów rozwojowych wskazuje fakt, iż prace związane z ich realizacją wykonywane są w następstwie przyjęcia założeń, których spełnienie nie jest możliwe przy wykorzystaniu dotychczasowych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań i produktów, lecz konieczne jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych oraz przeprowadzenie ich walidacji, w tym w warunkach rzeczywistych”.
Mając powyższe na uwadze, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Projekty B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, co uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne.
Ad. 2
Ustawodawca w art. 18d ust. 2 pkt 1a Ustawy CIT, wskazał, że kosztami kwalifikowanymi są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2025 poz. 163; dalej: „Ustawa PIT”), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „Ustawa ZUS”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
Dodatkowo, stosownie do art. 18d ust. 5 Ustawy CIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie, lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 7 Ustawy CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
- w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
- w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
- w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 Ustawy CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Natomiast, stosownie do art 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 18d ust. 3k Ustawy CIT, do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.
Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W świetle wyżej przytoczonych przepisów, należy stwierdzić, że aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;
- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 Ustawy CIT;
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, Wnioskodawca wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.
Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki na grunt analizowanej sprawy, Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe wymagania. Poniesione wydatki są związane z działalnością badawczo-rozwojową, za którą uznaje się tworzenie Produktów, koszty te stanowią również koszty uzyskania przychodu, wszystkie koszty mieszczą się w katalogu zamkniętym. Ponadto, koszty zostały wyodrębnione w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji, pozwalającej na wyodrębnienie kosztów i przychodów działalności w zakresie opisanym powyżej (co zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), jak również zamierza prowadzić taką ewidencję w przyszłości Wnioskodawca planuje również wykazać kwotę podlegającą odliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym w załączniku CIT/BR.
Zajmowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach organów podatkowych. Wnioskodawca przywołuje poniżej fragmenty interpretacji indywidualnych, odnoszących się do kosztów, które ponosi w ramach realizacji Projektów B+R.
1. Pracownicy
Wnioskodawca zauważa, że prawo do uznania wynagrodzenia Pracowników zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe wynika z literalnego brzmienia przepisów, art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT.
Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na wynagrodzenia pracowników biorących udział w realizacji prac badawczo-rozwojowych została wielokrotnie potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w:
- Interpretacji Indywidualnej z 17 czerwca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.116.2020.2.IM:
„Reasumując, należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: „składki na ubezpieczenie społeczne”, w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako płatnika składek, przysługujące Pracownikom, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy tych Pracowników w danym miesiącu, stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania Oddziału w ramach stosowania ulgi na prace badawczo rozwojowe - jest prawidłowe.”
- Interpretacji Indywidualnej z 3 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.545.2019.1.MBD:
„Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.”
W związku z powyższym, nie jest sporne zaliczenie wynagrodzeń Pracowników za realizację prac polegających na tworzeniu Produktów do kosztów kwalifikowanych. Osoby te bowiem biorą czynny udział w Projektach B+R będących przedmiotem działalności Spółki.
Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.218.2019.1.APO:
„Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Spółka jest i będzie uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., kosztów wynagrodzeń pracowników wykonujących działalność badawczo-rozwojową oraz kosztów wynagrodzeń z tytułu umowy zlecenie lub umowy o dzieło, w tym także wynagrodzeń z tytułu przeniesienia praw autorskich, oraz składek od tych należności finansowanych przez płatnika, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.”
2. Materiały
Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo rozwojowych również wynikają z literalnego brzmienia przepisów, nie mniej jednak, na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przedstawione w:
- Interpretacji Indywidualnej z 7 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.625.2019.1.BM:
„W świetle powyższego, stanowisko Spółki, w zakresie ustalenia, czy koszty zakupu materiałów i surowców, takich jak zestawy komputerowe, laptopy, oprogramowanie peryferyjne, infrastruktura IT, części zamienne, oprogramowanie i licencje na oprogramowanie komputerowe oraz inne materiały eksploatacyjne i biurowe nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo-rozwojowej lub częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością, w tej części, w jakiej zostały ona wykorzystane do prowadzonych prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 udpop, jest prawidłowe.”
- Interpretacji Indywidualnej z 21 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.505.2019.2.JKT: „Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy koszty energii zużytej na działalność badawczo-rozwojową stanowią koszty kwalifikowane objęte ulgą określoną w art. 18d ust. 1 u.p.d.o p.”
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych, takich jak koszty energii, poniesionych na działalność badawczo-rozwojową. Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.”
- Interpretacji Indywidualnej z 7 czerwca 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.128.2019.3.JKT:
„Z art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p. wynika, że do kosztów kwalifikowanych można zaliczać wydatki na materiały i surowce, jeżeli mają one bezpośredni związek z działalnością B+R. Treść przywołanej regulacji (kładąc nacisk na bezpośredni charakter związku pomiędzy materiałami/surowcami a działalnością B+R) implikuje wniosek, że materiały i surowce muszą być wykorzystane/zużyte do realizacji działań objętych aktywnością sklasyfikowaną jako działalność badawczo-rozwojowa. W przedstawionym przypadku nabywane od osób współpracujących fragmenty kodów są wykorzystywane do wytworzenia/ulepszenia Produktów, w związku z czym są bezpośrednio związane z działalnością B+R. Spełniony jest zatem warunek wskazany w art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., w związku z czym na podstawie tego przepisu Spółka ma prawo do uznawania za koszty kwalifikowane i do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych wynagrodzenia osób współpracujących, ujmowanego na bieżąco.”
- Interpretacji Indywidualnej z 6 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.213.2019.1.BM:
„Z wniosku wynika, że Spółka w związku z prowadzonymi pracami rozwojowymi ponosi koszty materiałów zużytych przy wykonywaniu prac badawczo-rozwojowych takich jak np. zakup prasy czy też literatury fachowej.
Artykuł 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
W ocenie tut. organu, wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów, takich jak np. zakup prasy czy też literatury fachowej, bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisach.”
Z powyższych względów, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie materiałów wykorzystywanych przy Projektach B+R, w tym m.in. energia elektryczna, sprzęt komputerowy, specjalistyczny sprzęt laboratoryjny czy koszty materiałów do uzyskania Produktu, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.
3. Nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego
W codziennej pracy laboratorium zużywa się wiele specjalistycznych elementów, charakterystycznych dla tego typu działalności. Przepisy dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej wprost dopuszczają zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków na sprzęt specjalistyczny, w szczególności na naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe. Użycie sformułowania „w tym” wskazuje, że katalog dopuszczalnych kosztów ma charakter otwarty, a wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 2a Ustawy CIT, przykłady nie ograniczają prawa podatnika do ujęcia także innych, podobnych wydatków
Powyższe potwierdza m.in. Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS 10 lutego 2025 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.731.2024.2.JMS:
„Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności oznacza, że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.
Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.
Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.
Z przywołanego art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p, wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:
- sprzęt nie stanowi środka trwałego,
- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz
- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R”.
Z powyższego płynie wniosek, że katalog kosztów sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w działalności B+R, ma charakter otwarty - co oznacza, że podatnik może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych również inne przedmioty spełniające wskazane warunki, nawet jeśli nie zostały wprost wymienione w ww. przepisie.
4.Amortyzacja środków trwałych
Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od sprzętu wykorzystywanego wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika wprost z przepisów, to samo tyczy się środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które są tylko częściowo wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych. W takim wypadku, kosztem kwalifikowanym będzie tylko część wydzielona procentowo, na podstawie czasu użytkowania danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej na prace badawczo-rozwojowe. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m.in. Interpretację Indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.128.2019.3.JKT.
„Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, wskazać należy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane zarówno od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, stanowią/będą stanowiły u Wnioskodawcy koszty kwalifikowane, stosownie do treści art. 18d ust. 3 uCIT, w całości, w przypadku, gdy wykorzystywane są one wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych.
Natomiast w przypadku, gdy środki trwałe, jak i wartości niematerialne i prawne wykorzystywane są jedynie częściowo w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, to wówczas wyłącznie w tej części, w jakiej były/są/będą wykorzystywane na potrzeby prac badawczo-rozwojowych, mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę w ramach kosztów kwalifikowanych.
Kosztów kwalifikowanych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej nie będą bowiem stanowiły ww. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części, w której dane środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne są/będą wykorzystywane w bieżącej, operacyjnej działalności Wnioskodawcy.
Zatem, w przedmiotowej sprawie, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej będą stanowiły koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 3 uCIT, w części w jakiej są/będą wykorzystywane do tej działalności.”
Zatem odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w tej części, w jakiej Spółka wykorzystuje je w prowadzonej działalności związanej z realizacją Projektów B+R, będą stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 Ustawy CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),
Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Stosownie do 4a pkt 26 updop,
przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm., dalej: „Ustawa SWIN”),
badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
W art. 4a pkt 28 updop ustawodawca wskazał, że:
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.
W myśl art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
W myśl art. 18d ust. 3 updop,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Stosownie z art. 18d ust. 5 updop,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Stosownie do art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Ad. 1
W celu stwierdzenia, czy opisana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).
Przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie w art. 4a ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podano w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Dodatkowo, warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF - pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka zajmuje się opracowywaniem receptur umożliwiających producentom i sprzedawcom uzyskanie (…).
Każdy Produkt jest rezultatem indywidualnego procesu projektowego, który uwzględnia liczne czynniki technologiczne, środowiskowe oraz estetyczne. Różnorodność baz wykorzystywanych przez klientów, zróżnicowane potrzeby rynkowe oraz dynamiczne trendy w sektorze (…).
W wyniku realizacji opisywanych Projektów B+R powstaje nowa wiedza oraz zdobywane są nowe umiejętności, które można wykorzystać w pracach nad Produktami w przyszłych Projektach B+R. Przekłada się to między innymi na opracowanie nowych baz i (…) oraz tworzenie zbiorów danych kalibracyjnych umożliwiających precyzyjne dopasowanie (…) w systemach klientów.
Twórczy charakter działalności Państwa Spółki przejawia się przede wszystkim w opracowywaniu nowych, unikalnych Produktów (receptur (…)), które powstają w odpowiedzi na indywidualne potrzeby klientów i oczekiwania rynku. Każdy projekt wymaga aktywnego łączenia wiedzy z zakresu (…). Państwa Spółka nie odtwarza gotowych rozwiązań, lecz tworzy własne koncepcje i przeprowadza wieloetapowe eksperymenty laboratoryjne, które często kończą się powstaniem zupełnie nowych systemów (…). Efektem prac są rozwiązania o charakterze oryginalnym i praktycznym, nadające się do komercyjnego wdrożenia i stanowiące własne know-how Spółki.
Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy działalność Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne, jest prawidłowe.
Ad. 2
Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 dotyczą ustalenia, czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Państwa Spółkę, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT, które Wnioskodawca może odliczyć w ramach ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami B+R, Spółka zalicza następujące wydatki (zwane dalej: „Kosztami Projektów B+R”):
1. Wynagrodzenia przeznaczone dla pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie, umożliwiające prowadzenie projektów. Z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na Projekty B+R. Do Kosztów Projektów B+R, Spółka zalicza jedynie tę część wynagrodzenia, która proporcjonalnie przypada na czas poświęcony na Projekty B+R. W przypadku pracowników, którzy zajmują się wyłącznie realizacją Projektów B+R - całe wynagrodzenie stanowi Koszt Projektów B+R Spółka nie zalicza do Kosztów Projektów B+R tej części wynagrodzenia pracowników, która przypada na czas nieusprawiedliwionej absencji.
2. Koszty amortyzacji środków trwałych wykorzystywanych do realizacji Projektów B+R
3. Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych do realizacji danego Projektu B+R.
4. Koszty zakupu specjalistycznego sprzętu niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w działalności B+R, w szczególności naczyń, przyborów laboratoryjnych i urządzeń pomiarowych.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 163, dalej: „updof”),
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Spółka w ramach działalności B+R może zużywać różnego rodzaju materiały i surowce konieczne do realizacji projektów. Jednocześnie, należy wskazać, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Z kolei, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, wynika, że:
za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.
Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.
Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.
Aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:
- sprzęt nie stanowi środka trwałego,
- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz
- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.
Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego.
Natomiast, jeżeli sprzęt taki stanowi środek trwały kosztem kwalifikowanym mogą zostać wyłącznie odpisy amortyzacyjne w myśl art. 18d ust. 3 updop, w części w jakiej sprzęt jest wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Stosownie do art. 15 ust. 6 uCIT,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
W myśl art. 16f ust. 3 uCIT,
odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d uCIT.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.
Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT, które Wnioskodawca może odliczyć w ramach ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2025 oraz lata kolejne (część pytania z wyłączeniem kosztów wynagrodzeń za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę), jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
W zakresie części pytania, oznaczonego we wniosku nr 2 w zakresie kosztów wynagrodzeń za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym zdarzeniu przyszłym i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
