Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę oraz miejsce zarządu w Polsce, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Spółka”).
Spółka (…) przez cały rok 2023 spełniała przesłanki do objęcia opodatkowaniem ryczałtem od dochodów spółek (estoński CIT) i złożyła zawiadomienie ZAW-RD o wyborze tej formy opodatkowania od kwietnia 2023 r. (od dnia powstania spółki) na okres czteroletni, tj. do 31 grudnia 2026 r.
Spółka zrezygnowała z opodatkowania estońskim CIT przed upływem zadeklarowanego okresu, tj. z końcem 2023 roku. W tym celu w pierwszym kwartale 2024 r. Spółka złożyła deklarację CIT-8E za 2023 r., w której zaznaczono pole 33 „TAK” – jako rezygnację z opodatkowania ryczałtem z końcem 2023 r.
W związku z tym Spółka powzięła wątpliwości czy możliwa była rezygnacja przed upływem 4-letniego okresu, zadeklarowanego w ZAW-RD.
Pytanie
Czy Spółka miała prawo zrezygnować z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek z końcem 2023 roku, tj. przed upływem czteroletniego okresu wskazanego w zgłoszeniu ZAW-RD i czy rezygnacja dokonana w deklaracji CIT-8E złożonej do końca trzeciego miesiąca 2024 roku wywoła skutki w postaci utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT z końcem 2023 roku?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 28l ust. 1 pkt 1 oraz art. 28f ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), rezygnacja z estońskiego CIT jest możliwa z końcem każdego roku podatkowego, a nie wyłącznie po upływie pełnych 4 lat wskazanych w zgłoszeniu ZAW-RD. Potwierdzają to zarówno zmiana redakcji przepisów od 2022 r., jak i jednolite stanowisko organów podatkowych (por. interpretacje Znak: 0111-KDIB2-1.4010.218.2023.2.BJ oraz Znak: 0111-KDIB1-1. 4010.745.2023.1.SG).
Zgodnie z art. 28r ust. 1 i art. 28f ust. 2 ustawy o CIT, skuteczną rezygnację z estońskiego CIT stanowi złożenie deklaracji CIT-8E do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania. Złożenie deklaracji w tym terminie skutkuje utratą prawa do opodatkowania ryczałtem z końcem 2023 r., nawet jeśli pierwotnie zadeklarowano czteroletni okres opodatkowania.
Dlatego Wnioskodawca – choć pozostaje przekonany co do prawidłowości przyjętego modelu rezygnacji – wnosi o potwierdzenie skutków podatkowych opisanych działań w zakresie skuteczności rezygnacji przed upływem czterech lat.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Od 2021 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru formy opodatkowania jaką jest ryczałt od dochodów spółek. Ten sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych, ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.
Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Państwa Spółka ma siedzibę oraz miejsce zarządu w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka złożyła zawiadomienie ZAW-RD o wyborze opodatkowania od dochodów spółek od dnia powstania Spółki, tj. od kwietnia 2023 r. na okres czteroletni, tj. do 31 grudnia 2026 r. W pierwszym roku opodatkowania (trwającym od kwietnia do 31 grudnia 2023 r.) spełniali Państwo wymogi uprawniające do stosowania ryczałtu od dochodów spółek.
Spółka zrezygnowała z opodatkowania estońskim CIT przed upływem zadeklarowanego okresu, tj. z końcem 2023 roku. W tym celu w pierwszym kwartale 2024 r. Spółka złożyła deklarację CIT-8E za 2023 r., w której zaznaczyli Państwo pole 33 „TAK” – jako rezygnację z opodatkowania ryczałtem z końcem 2023 r.
W związku z powyższym powzięli Państwo wątpliwość czy Spółka miała prawo zrezygnować z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek z końcem 2023 roku, tj. przed upływem czteroletniego okresu wskazanego w zgłoszeniu ZAW-RD i czy rezygnacja dokonana w deklaracji CIT-8E złożonej do końca trzeciego miesiąca 2024 roku wywołała skutki w postaci utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT z końcem 2023 roku.
Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 28f ustawy o CIT,
1.Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.
2.Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.
W myśl art. 28r ust. 1 ww. ustawy,
do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego podatnik jest obowiązany złożyć do urzędu skarbowego deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy.
Stosownie do art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,
podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem roku podatkowego okresu, o którym mowa w art. 28f ust. 1 albo 2 - w przypadku gdy podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem.
Wskazać należy, że – co do zasady – ryczałt od dochodów spółek wybiera się na okresy czteroletnie. Podatnik może również w dowolnym momencie zrezygnować z tej formy opodatkowania, na podstawie art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Warunkiem jest jednak to, aby rezygnacja nastąpiła z końcem roku obrotowego (podatkowego). Nie jest dopuszczalna rezygnacja z ryczałtu w trakcie trwającego roku obrotowego (podatkowego).
Rezygnacja z ryczałtu w trakcie opodatkowania estońskim CIT możliwa jest po złożeniu do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego zawiadomienia w urzędzie poprzez wypełnienie na formularzu właściwej pozycji w deklaracji CIT-8E. Należy zaznaczyć poz. 33 pkt 1 w części B3 formularza, czyli rezygnację podatnika z opodatkowania ryczałtem z końcem roku podatkowego, o którym mowa jest w poz. 4 i 5.
W przypadku natomiast, kiedy podatnik nie złoży rezygnacji z opodatkowania estońskim CIT w deklaracji rocznej CIT-8E składanej za rok podatkowy, w którym był opodatkowany ryczałtem, to ten sposób opodatkowania zostaje automatycznie przedłużony na kolejne 4 lata podatkowe, co wynika z postanowień art. 28f ust. 2 ustawy o CIT.
Zgodnie z dyspozycją art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z estońskiego CIT można zrezygnować z końcem roku podatkowego, co oznacza, że mieli Państwo prawo zrezygnować z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek z końcem 2023 roku, tj. przed upływem czteroletniego okresu wskazanego w zgłoszeniu ZAW-RD, a rezygnacja dokonana w deklaracji CIT-8E złożonej do końca trzeciego miesiąca 2024 roku wywołała skutki w postaci utraty prawa do opodatkowania estońskim CIT z końcem 2023 roku, czyli począwszy od 1 stycznia 2024 r.
W związku z tym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.