Interpretacja indywidualna po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

  1. ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 25 września 2023 r. (data wpływu 2 października 2023 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 4 czerwca 2024 r., sygn. akt I SA/Po 170/24 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 lutego 2025 r., sygn. akt I FSK 1583/24, i

  2. stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów, wpłynął 2 października 2023 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 12 grudnia 2023 r. (data wpływu: 18 grudnia 2023 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X. (dalej także jako „Spółka”) jest producentem samochodów i części do produkcji samochodów.

Spółka świadczy też usługi na rzecz innych podmiotów z Grupy, w szczególności Y.

Przedmiotem usług jakie X. świadczy na rzecz Y. jest:

    a) przeprowadzanie testów długodystansowych samochodów przedseryjnych, stanowiących własność Y., zarejestrowanych w Niemczech - pojazdy posiadają niemieckie tablice rejestracyjne.

Testy długodystansowe mają na celu zbadanie w samochodach przedseryjnych w szczególności:

- zachowania samochodu w różnych warunkach,

- jakości i trwałości poszczególnych elementów składowych (części) samochodu,

- kontrola zużycia podzespołów po określonym przebiegu oraz czasie.

Testy odbywają się na drogach publicznych, w ściśle określonych przez Y. warunkach zarówno drogowych jak i atmosferycznych.

Testy przeprowadzają profesjonalni, odpowiednio przygotowani kierowcy, którzy sporządzają z tych testów raport według wzoru przekazanego przez Y.

Po zakończeniu testów samochody są zwracane do Y. do Niemiec.

Samochody poddawane testom długodystansowym nie mogą być wykorzystywane do żadnych innych celów przez X., w szczególności jako samochody służbowe pracowników X. X. nie ma też prawa w żaden sposób ingerować w testowany samochód.

   b) przygotowywanie samochodów na potrzeby promocji (targi, pokazy, testy dziennikarzy).

W przypadku tej usługi do X. dostarczany jest przez Y. samochód stanowiący własność Y. i zarejestrowany w Niemczech.

W zleceniu dotyczącym usługi wskazany jest dokładnie zakres tej usługi.

Zakres obejmuje kompleksowe przygotowanie samochodu do testów dziennikarskich (techniczne, wnętrza oraz karoserii). Aby dokonać oceny stanu pojazdu, realizowane są 2 typy objazdów:

- objazd nowego samochodu celem wykrycia ewentualnych usterek i ich naprawy

- objazd jakościowy przed przekazaniem pojazdu na test dziennikarski (ocena całościowa pojazdu).

-

Objazdy samochodu dokonuje profesjonalny, odpowiednio przygotowany kierowca zatrudniany przez X.

Po zakończeniu procesu samochód jest zwracany do właściciela - Y. do Niemiec.

Niektóre z samochodów, na których X. wykonuje opisane wyżej usługi, z uwagi na swoją konstrukcję, są kwalifikowane, w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym jako samochody osobowe, objęte pozycją CN 8703.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wskazali Państwo, że:

    1) Niektóre z samochodów opisanych we wniosku w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U.2023.1542) są samochodami osobowymi.

    2) Za transport samochodów opisanych we wniosku odpowiada Y. czyli X. dysponuje tymi samochodami już po ich przemieszczeniu do Polski.

    3) Samochody opisane we wniosku, najczęściej (ale nie zawsze) w terminie 30 dniu od ich przemieszczenia na terytorium Polski, są wywożone zwrotnie do Niemiec do Y.

    4) Samochody będące przedmiotem wniosku nie są rejestrowane w Polsce: samochody te są rejestrowane, jeszcze przed ich przemieszczeniem do Polski, na terytorium Niemiec.

Pytanie

Czy przemieszczenie do Polski (do zakładów X.) samochodów należących do Y. celem wykonania na nich przez Wnioskodawcę testów długodystansowych lub usług związanych z przygotowaniem samochodów do wykorzystania dla celów marketingowych przez Y. w Niemczech, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542) w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym pod pojęciem wewnątrzwspólnotowego nabycia rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

  1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

  2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku samochodów przemieszczanych na terytorium Polski od Y. (z terytorium Niemiec) w celu wykonania testów długodystansowych lub usług związanych z przygotowaniem samochodów do wykorzystania dla celów marketingowych przez Y. w Niemczech, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w Polsce.

X. nie ma bowiem prawa do dysponowania przedmiotowymi samochodami jak właściciel co jest warunkiem powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, w przypadku przemieszczenia samochodu z terytorium państwa członkowskiego UE do Polski.

Zgodnie ze zleceniami Spółka ma wykonać ściśle określone usługi na powierzonych samochodach i zwrócić je z odpowiednią dokumentacją właścicielowi - Y.

X. nie może przekraczać zakresu zlecenia, nie może korzystać z powierzonych samochodów do celów innych niż wykonanie zlecenia.

Art. 100 ust. 1 pkt 3 wskazuje z kolei, iż w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a) wyprodukowanego na terytorium kraju,

b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Pod pojęciem sprzedaży rozumie się m.in. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (art. 100 ust. 5 pkt 9).

W ocenie Spółki również ten przepis nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jak już wskazano Spółka nie używa samochodów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Samochody będące własnością podmiotu trzeciego są przedmiotem wykonywania ściśle określonych usług na rzecz właściciela. Spółka nie może swobodnie korzystać z tych samochodów, lecz jedynie realizować zleconą usługę.

Spółka zauważa, że gdyby zrównać świadczone na samochodach usługi z ich wykorzystaniem na potrzeby działalności gospodarczej, automatycznie wszystkie warsztaty i serwisy samochodowe świadczące usługi na określonych samochodach pochodzących od klientów np. z Niemiec, stałyby się podatnikami podatku akcyzowego. W ocenie Spółki usługi świadczone przez warsztaty i serwisy samochodowe są podobne, a czasami i tożsame, z usługami świadczonymi przez Spółkę.

Końcowo Spółka stoi na stanowisku, iż przesłanka z art. 100 ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 5 pkt 9 w ogóle nie powinna mieć zastosowania w sprawie, bowiem, zdaniem Spółki dotyczy ona sytuacji, gdy dany podmiot używa samochodu osobowego na terytorium RP, od którego wbrew przepisom prawa podatkowego nie uiszczono (nie zadeklarowano) akcyzy.

Dokonując analizy postanowień art. 100 ust. 1 należy dojść bowiem do wniosku, że przepis ten konstruuje szczególny schemat odmiennych, jednakże powiązanych sytuacji, w których powstaje przedmiot opodatkowania (przedmioty opodatkowania).

Po pierwsze, przedmiotem opodatkowania jest import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 100 ust. 1 pkt 1 i 2). Z kolei pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powoduje powstanie obowiązku podatkowego (jest przedmiotem opodatkowania), jeżeli od samochodu tego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2 (art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. b).

Zatem przepis art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. b wskazuje, że dotyczy on przypadków użycia samochodów osobowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które następuje po wewnątrzwspólnotowym nabyciu samochodów osobowych, ale takim w związku w którym z tego tytułu powstał obowiązek zapłaty akcyzy, ale do zapłaty tej nie doszło.

W przedstawionym stanie faktycznym w stosunku do Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w związku wewnątrzwspólnotowym nabyciem samochodu osobowego, ponieważ Spółka nie nabędzie prawa do rozporządzania samochodem jak właściciel oraz nie dokona jego zarejestrowania w Polsce. Konsekwencją braku obowiązku podatkowego będzie brak obowiązku zapłaty akcyzy. Skoro zatem nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu opisanej czynności, nie powinien mieć do niej zastosowania art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. b.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek - 12 stycznia 2024 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-3.4013.308.2023.2.PJ, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 18 stycznia 2024 r.

Skarga na interpretację indywidualną

7 lutego 2024 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 4 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Po 170/24 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

17 lipca 2024 r. wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 26 lutego 2025 r. sygn. akt I FSK 1538/24 oddalił skargę kasacyjną.

Prawomocny wyrok WSA w Poznaniu wpłynął 20 czerwca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

   - uwzględniam ocenę prawną którą wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 4 czerwca 2024 r. oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 lutego 2025 r.;

   - ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu wydania uchylonej interpretacji indywidualnej, tj. w dniu 12 stycznia 2024 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Jak stanowi art. 5 ustawy:

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

  2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

  3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a) wyprodukowanego na terytorium kraju,

b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy

Jak wynika z art. 100 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 100 ust. 5 ustawy:

Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

    1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

    2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

    3) wydanie w zamian za wierzytelności;

    4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

    5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

    6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

    7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

    8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

    9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 100 ust. 6 ustawy:

Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-3aa, 4, 4g, 6, 8, 10 i 11, art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a, ust. 2, 2b, 2c, 3ba i 4, art. 18 ust. 1 3, art. 19 ust. 1‑3, ust. 6 pkt 1, ust. 7 pkt 1 lit. a i ust. 8-11, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.

W myśl art. 101 ust. 1 i 2 ustawy:

     1. Obowiązek podatkowy z tytułu importu samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego. Przepisu nie stosuje się w przypadku, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego.

     2. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

    1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

    2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;

    3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Zgodnie z art. 101 ust. 2a ustawy:

Jak stanowi art. 107 ust. 3 ustawy

Zgodnie z art. 102 ustawy:

  1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej:

  1) która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2, lub

  2) która nabyła lub posiada samochód osobowy, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2, lub

  3) na której ciąży obowiązek złożenia zawiadomienia o dokonaniu w pojeździe samochodowym zarejestrowanym na terytorium kraju zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 1a pkt 1.

  2. W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.

  3. W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

  4. W przypadku gdy samochód osobowy stanowi przedmiot współwłasności, za podatników uznaje się wszystkich współwłaścicieli, nawet gdy czynności podlegających opodatkowaniu dokonał jeden ze współwłaścicieli. Współwłaściciele ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega m.in. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, rozumiane jako czynność polegająca na przemieszczeniu samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej zgodnie z przepisami o ruchu drogowym w kraju, z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Fizyczne przemieszczenie samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego (np. z Niemiec) na terytorium Polski stanowi zatem w rozumieniu ustawy nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Wskazać także należy, że art. 101 ust. 2 ustawy reguluje kwestie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego. Moment powstania tego obowiązku, zgodnie z art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, związany jest z nabyciem prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.

W przedmiotowej sprawie świadczą Państwo na rzecz Y. usługi przeprowadzania testów długodystansowych samochodów przedseryjnych, stanowiących własność Y, zarejestrowanych w Niemczech oraz przygotowywania samochodów na potrzeby promocji (targi, pokazy, testy dziennikarzy) samochodów stanowiących własność Y. i zarejestrowanych w Niemczech.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy przemieszczenie do Polski samochodów należących do Y., które w niektórych przypadkach będą klasyfikowane do kocu CN 8703 i będą stanowiły samochody osobowe w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, celem wykonania na nich przez Państwa testów długodystansowych lub usług związanych z przygotowaniem samochodów do wykorzystania dla celów marketingowych przez Y. w Niemczech, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Jak wskazał WSA w Poznaniu w orzeczeniu z 4 czerwca 2024 r., sygn. akt I SA/Po 170/24 (a stanowisko to potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 26 lutego 2025 r., sygn. akt I FSK 1538/24), pierwszą konieczną do ustalenia kwestią jest rozstrzygnięcie prawidłowej interpretacji wynikającej z art. 101 ust. 2 pkt 1 ustawy przesłanki „nabycia prawa do rozporządzania jak właściciel”.

Analizując tę kwestię WSA w Poznaniu odwołał się do orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 marca 2023 r., sygn. akt I GSK 2247/19, w świetle którego określenie przedmiotu opodatkowania z wykorzystaniem nieprecyzyjnego sformułowania „nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel”, nie pozwala na objęcie najmu samochodu tym podatkiem.

Jak wynika bowiem z orzeczenia WSA w Poznaniu (które to stanowisko NSA podzielił) prawo dysponowania samochodami jak właściciel nie oznacza przeniesienia prawa własności w rozumieniu cywilnoprawnym, lecz przeniesienie faktycznego władztwa na rzeczą, z którym wiąże się ekonomiczne dysponowanie rzeczą w zakresie zbliżonym do sposobu korzystania z rzeczy przez jej właściciela.

W odniesieniu do powyższego WSA w Poznaniu zwrócił uwagę na kwestię uprawnień podmiotu korzystającego z samochodu, a wynikających z zawartych umów. WSA w Poznaniu uznał (z czym również NSA się zgodził), że w Państwa przypadku nie występuje tak szeroki zakres uprawnień związanych z używaniem samochodu jak to ma miejsce w przypadku najemcy. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy, nie mogą Państwo swobodnie korzystać z tych samochodów, lecz jedynie realizować zleconą usługę. Ponadto, samochody będące przedmiotem opisanych przez Państwa we wniosku usług nie mogą być wykorzystane przez Państwa do żadnych innych celów, w szczególności jako samochody służbowe pracowników. Ponadto nie mają Państwo prawa w żaden sposób ingerować w testowany samochód.

Z tego też względu WSA w Poznaniu i NSA zgodnie uznały, że w przedstawionych przez Państwa okolicznościach faktycznych nie znajdzie zastosowania art. 100 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 101 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Kolejną konieczną do przeanalizowania kwestią jest zagadnienie zastosowania przepisu art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, a więc ustalenia czy w Państwa przypadku wystąpiło użycie samochodów osobowych na potrzeby działalności gospodarczej, a tym samym, że użycie tych samochodów stanowi sprzedaż, która na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy powodowałaby powstanie obowiązku w akcyzie.

Jak wskazał NSA użycie samochodów przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oznacza wykorzystanie samochodów w tej działalności w charakterze narzędzi do wykonywania tej działalności. W przypadku samochodów jest to wykorzystanie ich w charakterze środka transportu i ewentualnie innych dodatkowych czynności np. prowadzenia sprzedaży obwoźnej.

W odniesieniu do powyższego WSA w Poznaniu oraz NSA zgodnie stwierdziły, że samochodów będących przedmiotem wniosku nie wykorzystują Państwo we własnej działalności gospodarczej, a przedmiotowe pojazdy są jedynie przedmiotem realizowanych dla podmiotu zlecającego konkretnych usług. NSA ponadto wskazał, że dysponowanie przez przedsiębiorcę cudzą rzeczą w celu wykonania zlecenia zamówionego przez właściciela tej rzeczy, które ma być wykonane na tej rzeczy, nie jest wykorzystywaniem rzeczy dla potrzeb działalności wykonującego zlecenie.

Z tego też względu w ocenie WSA w Poznaniu oraz NSA w okolicznościach niniejszej sprawy nie sposób stwierdzić, że używają Państwo samochody osobowe dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, co na podstawie art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy stanowiło sprzedaż samochodów, która stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. b podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Mając na uwadze związanie Organu z oceną prawną przedstawioną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w orzeczeniu z 4 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Po 170/24 i przez Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 26 lutego 2025 r., sygn. akt I FSK 1538/24 zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym w stosunku do Państwa nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym w związku wewnątrzwspólnotowym nabyciem samochodów osobowych, ponieważ nie nabędą Państwo prawa do rozporządzania tymi samochodami jak właściciel oraz nie dokonają Państwo ich zarejestrowania w Polsce. W sprawie nie powstanie również obowiązek podatkowy z tytułu pierwszej sprzedaży samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. b w zw. z art. 100 ust. 5 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. Konsekwencją braku obowiązku podatkowego będzie natomiast brak obowiązku zapłaty akcyzy.

Tym samym Państwa stanowisko w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania uznać należy za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.