Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest:

   - prawidłowe w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy w związku z drenowaniem wody poprocesowej nie dochodzi do ubytku wyrobu akcyzowego (pytanie nr 1);

   - nieprawidłowe w zakresie obowiązku dokonania wpisu w ewidencji wyrobów akcyzowych po drenowaniu wody poprocesowej (pytanie nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 2 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy w związku z drenowaniem wody poprocesowej nie dochodzi do ubytku wyrobu akcyzowego oraz obowiązku dokonania wpisu w ewidencji wyrobów akcyzowych po drenowaniu wody poprocesowej, wpłynął 3 kwietnia 2025 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 maja 2025 r. (wpłynęło 7 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (skorygowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka jest producentem olejów pirolitycznych o różnych handlowych nazwach, klasyfikowanych do kodów Nomenklatury Scalonej (CN) 2707 99 99 i 2710 12 90 (dalej zbiorczo określane jako: „Produkty”). Na potrzeby wytwarzania wskazanych Produktów Spółka prowadzi skład podatkowy, w którym to Produkty objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Głównym surowcem produkcyjnym są zużyte opony gumowe, które (po rozdrobnieniu i usunięciu elementów metalowych) poddaje się pirolizie, a więc rozkładowi surowca pod wpływem temperatury i warunków beztlenowych na prostsze czynniki. Piroliza zachodzi w reaktorze, na wyjściu którego otrzymuje się surowy olej popirolityczny, a także inne substancje, przede wszystkim sadzę techniczną. Surowy olej popirolityczny nie jest jeszcze Produktami, ale konieczne jest jego oczyszczenie i rozdzielenie na frakcje, co odbywa się w odrębnej od reaktora instalacji. Następnie Produkty trafiają do odrębnych zbiorników na terenie składu podatkowego Spółki.

Wskazane zbiorniki i urządzenia pomiarowe w nich zainstalowane w postaci czujników (sond pomiaru) pozwalających na automatyczny i bieżący pomiar poziomu napełnienia zbiorników (tzw. telemetria) poddane zostały legalizacji i na ich podstawie ewidencjonuje się stany magazynowe składowanych Produktów objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, co jest również wskazane w aktach weryfikacyjnych składu podatkowego Spółki. Na podstawie odczytów z telemetrii tworzy się dzienne raporty produkcyjne, na których opierają się ewidencje wyrobów akcyzowych, obecnie w postaci papierowej. Dodatkowo skład podatkowy Spółki jest wyposażony w legalizowany przepływomierz, który służy do rejestrowania ilości Produktów przy ich załadunku do autocystern, którymi Produkty są transportowane do odbiorców zewnętrznych, głównie w innych krajach UE.

Produkty bezpośrednio po ich uzyskaniu w wyniku opisanych procesów zawierają istotne ilości wody. Jest to niepożądana domieszka pogarszająca parametry Produktów. W trakcie pobytu Produktów w zbiornikach następuje jednak samoistne oddzielanie się tej wody, jak również części zanieczyszczeń. Woda i zanieczyszczenia w postaci osadu (szlamu; dalej określane jako: „woda poprocesowa”) stanowią frakcję cięższą od olejów popirolitycznych, zatem gromadzą się przy dnach zbiorników. Istnieje zatem potrzeba ich usunięcia ze zbiorników. Proces ten, określany jako „drenowanie wody”, realizowany jest przez Spółkę w sposób opisany poniżej.

Po stwierdzeniu, że w zbiornikach wyodrębniła się woda poprocesowa, Spółka podejmuje decyzję o przeprowadzeniu drenowania. Proces drenowania wykonywany jest za pomocą rury umieszczonej w zbiorniku i sięgającej do dna zbiornika, z którego można odpompować wodę poprocesową. Do górnej części rury za pomocą złącza typu camlock oraz węża kompozytowego mocowana jest mobilna pompa. Odpompowana w ten sposób woda poprocesowa trafia do zbiorników T1 i T2, które służą do gromadzenia płynnych odpadów i zanieczyszczeń pochodzących nie tylko z drenowania, ale również z innych procesów realizowanych na terenie zakładu Spółki. Należy wskazać, że taki sposób drenowania wody poprocesowej wynika z warunków technicznych w infrastrukturze Spółki. Spółka w przeszłości podejmowała próby drenowania wody poprocesowej za pomocą pompy systemowej i legalizowanego przepływomierza, stanowiących instalacje załadunkowe cystern (dotyczy zbiorników T3 i T4), niemniej powodowało to natychmiastowe zanieczyszczenie i zablokowanie filtrów. Zatem ze względów technicznych drenowanie musi odbywać się przy pomocy pompy mobilnej, bezpośrednio do zbiorników T1 i T2.

Sama woda poprocesowa stanowi odpad, który musi podlegać utylizacji, zatem Spółka ma podpisaną umowę z jej odbiorcą, który ma warunki do odpowiedniego unieszkodliwienia takiego odpadu. Wypada przy tym podkreślić, że Spółka płaci odbiorcy za utylizację odpadu (nie następuje sprzedaż). Co więcej, chociaż woda poprocesowa zawiera domieszkę olejów popirolitycznych, są to ilości niewielkie, z całą pewnością niepozwalające na zakwalifikowanie odpadu do kategorii wyrobów akcyzowych ani wykorzystania jako paliwo w jakimkolwiek procesie, a w wyniku utylizacji nie odzyskuje się żadnych substancji, które choćby potencjalnie mogły służyć jako paliwa. Spółka ma potwierdzenie, że woda poprocesowa nie jest wyrobem akcyzowym, w postaci decyzji Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z … 2025 r. odmawiającej wydania wiążącej informacji akcyzowej dla wyrobu o nazwie „Odpad z drenowania zbiorników”.

Pomiar ilości wydrenowanej wody odbywa się przy pomocy telemetrii, poprzez odczyt stanu początkowego, czyli przed rozpoczęciem drenowania oraz stanu końcowego, po zakończeniu tego procesu. Z tego procesu tworzona jest dokumentacja w postaci wydruków z komputerowego systemu do zarządzania telemetrią, która jest archiwizowana w Spółce.

Dotychczas Spółka przyjmuje, że zapas Produktów na stanie składu podatkowego rejestrowany jest po umieszczeniu Produktów w zbiornikach, a stany ewidencyjne nie były na bieżąco urealniane o ilości wydrenowanej wody. Powodowało to, że po przeprowadzonych inwentaryzacjach okresowych stwierdzane były ujemne różnice (stan w ewidencji był wyższy niż stwierdzony w zbiornikach), co Spółka rozpoznawała jako ubytek wyrobu akcyzowego i płaciła od niego akcyzę.

Niemniej Spółka ocenia, że w związku z tym ponosi nienależne koszty podatkowe, bowiem przyczyna owych ujemnych różnic inwentaryzacyjnych jest w tych okolicznościach oczywista i nie dotyczy samego wyrobu akcyzowego w postaci Produktów, ale wody poprocesowej wraz z innymi zanieczyszczeniami, a więc wyrobu bezspornie nieakcyzowego. W rezultacie niewłaściwe jest ujmowanie wydrenowanej wody jako ubytku wyrobu akcyzowego. Spółka planuje zatem, że po przeprowadzeniu drenowania i ustaleniu ilości odprowadzonego odpadu, będzie dokonywany wpis w ewidencji, w rezultacie którego nastąpi pomniejszenie stanu zapasu Produktów składowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy o ilość odpowiadającą objętości wydrenowanej wody poprocesowej. Wówczas inwentaryzacje okresowe nie będą wykazywały sztucznej różnicy dotyczącej wydrenowanej wody, a ewentualne stwierdzone różnice inwentaryzacyjne będą dotyczyły ściśle Produktów, czyli wyrobów akcyzowych, a będzie pomijany wyrób nieakcyzowy, czyli woda poprocesowa.

W uzupełnieniu wniosku z 7 maja 2025 r. Spółka podała, że:

  1. Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są wyroby o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90. Natomiast kody CN 2707 99 19 i 2707 99 11 zostały podane omyłkowo i nie powinny być brane pod uwagę.

  2. Przedmiotowe wyroby o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90 objęte wnioskiem Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej są traktowane jako objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa. Z tego względu są one przez Spółkę produkowane i magazynowane w składzie podatkowym w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy.

  3. Opisany proces drenowania wody stanowi etap w procesie produkcji olejów pirolitycznych o kodach 2707 99 99 i 2710 12 90. Dopiero bowiem po usunięciu wody poprocesowej przedmiotowe wyroby uzyskują taki stopień przetworzenia, w którym mogą być wyprowadzane ze składu podatkowego do odbiorcy.

  4. Produkcja olejów pirolitycznych o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90 kończy się po wydrenowaniu wody i w takiej postaci jest wysyłana do odbiorców zewnętrznych. Wyjątkowo, np. w sytuacji stwierdzonych wad jakościowych produkty takie mogą być skierowane do ponownego przerobu na miejscu, niemniej wówczas odbywa się to w warunkach procedury zawieszenia poboru akcyzy, na zasadach o jakich mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2025 r. poz. 126; dalej: „ustawa o podatku akcyzowym”).

  5. Spółka potwierdza, że przedmiotem wyprowadzenia ze składu podatkowego Spółki, załadunku do autocystern i transportu do odbiorców zewnętrznych są oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90 pozbawione wody poprocesowej.

  6. Ponieważ przedmiotem wniosku o interpretację są wyroby inne niż oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 19 i 2707 99 11, odpowiedzi odnoszą się do odpowiednich wyrobów, tj. objętych kodami CN 2707 99 99 i 2710 12 90.

Pytania

  1. Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w wyniku drenowania wody poprocesowej nie dochodzi do ubytku wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy o podatku akcyzowym, w związku z czym nie powstaje obowiązek podatkowy na zasadzie określonej w art. 8 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym?

  2. Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że po dokonaniu drenowania wody poprocesowej należy dokonać wpisu do ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez Spółkę w składzie podatkowym, aby uaktualnić stan ewidencyjny wyrobów i doprowadzić do zgodności danych ewidencyjnych z rzeczywistymi stanami wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy drenowanie wody poprocesowej nie wywołuje straty wyrobu akcyzowego, gdyż woda ta nie jest wyrobem akcyzowym, w rezultacie nie dochodzi do powstania ubytku w rozumieniu określonym w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy o podatku akcyzowym. Skutkiem tego nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego. Zatem dążąc do zgodności stanu ewidencyjnego wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym ze stanami rzeczywistymi tych wyrobów objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, Spółka ma uprawnienie, a nawet obowiązek po przeprowadzeniu opisanego drenowania dokonać odpowiednich wpisów w ewidencji, dających zgodność ewidencji ze stanem rzeczywistym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Spółka jest producentem olejów pirolitycznych o handlowych nazwach …, klasyfikowanych do kodów Nomenklatury Scalonej (CN) odpowiednio: CN 2707 99

99 i CN 2710 12 90 (dalej zbiorczo określane jako: „Produkty”).

Klasyfikacja Produktów do odpowiednich kodów CN nastąpiła przede wszystkim z uwzględnieniem reguł 1 i 6 Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej („ORINS”) Zawartych w Załączniku I (Nomenklatura Scalona, Część pierwsza, Przepisy wstępne, Sekcja 1, A. Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej) do Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L Nr 256 ze zm.), zmienionej rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/1821 z dnia 6 października 2016 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. UE L nr 294 ze zm.), czyli w oparciu o brzmienie pozycji, podpozycji i kodów, a także uwag do sekcji i działów. Zatem zgodnie z opisem pozycji 2707, są tam klasyfikowane „Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych”. Różnica istotna dla określenia odpowiedniego kodu CN dla wskazanych Produktów sprowadza się zasadniczo do różnicy w temperaturze destylacji. … jako „Surowe oleje lekkie, z których 90% lub więcej objętościowo destyluje w temperaturze do 200°C” objęta jest kodem CN 2710 12 90, podczas gdy … niespełniający tego wymogu w zakresie destylacji, przyporządkowany jest do kodu CN 2707 99 99.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Produkty jako klasyfikowane do kodów CN 2710 12 90 i 2707 99 99 mieszczą się w definicji wyrobów energetycznych, o jakich mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Produkt o kodzie 2710 12 90 jest wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, jako objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy i jego produkcja oraz magazynowanie odbywa się w składzie podatkowym Spółki. Natomiast w przypadku produktu o kodzie CN 2707 99 99 - nie jest wymieniony we wspomnianym załączniku, niemniej na zasadzie określonej w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka stosuje wobec niego procedurę zawieszenia poboru akcyzy na terenie kraju.

Wśród realizowanych przez Spółkę obowiązków znajduje się również prowadzenie ewidencji, o jakiej mowa w art. 138a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Obecnie ewidencja jest prowadzona w postaci papierowej i opiera się na raportach produkcyjnych, które stanowią podsumowanie dziennych przyrostów ilości Produktów w zbiornikach, odnotowanych przy pomocy telemetrii. Wydania produktów ze składu podatkowego (zmniejszenie stanów magazynowych) odbywa się natomiast przy pomocy instalacji załadunkowej cystern i zainstalowanego tam legalizowanego przepływomierza. Na tej podstawie ustala się bieżące stany magazynowe Produktów.

Stosowana obecnie metodyka dokonywania pomiarów i ewidencjonowania powoduje jednak, że stany ewidencyjne Produktów są zawyżone względem stanów rzeczywistych, bowiem objętość wody poprocesowej jest ujmowana jako zwiększająca objętość Produktów. Proces drenowania nie ma odzwierciedlenia w ewidencjach i powoduje, że narasta różnica ilościowa między ewidencją a faktycznym stanem zbiorników. Różnica jest ujmowana dopiero przy inwentaryzacji, przy której w sposób powtarzalny wychodzi, że nastąpił ubytek Produktów. Spółka z przyczyn ostrożnościowych traktowała wyniki takich inwentaryzacji jako ubytek wyrobów akcyzowych, w oparciu o definicję ubytku zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem ubytki wyrobów akcyzowych są to: wszelkie straty (…) wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji. W rezultacie, na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka uznawała takie straty jako przedmiot opodatkowania akcyzą. Niemniej Spółka stoi na stanowisku, że akcyza z tego tytułu odprowadzana była nienależnie.

Pierwszym aspektem, który należy poruszyć jest fakt, że sama woda poprocesowa nie jest wyrobem akcyzowym. Aby uzyskać potwierdzenie tego faktu Spółka wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji akcyzowej. Wskazana woda poprocesowa została opisana jako niejednorodna ciecz koloru czarnego o nieprzyjemnym zapachu, składająca się z warstwy olejowej (ok. 30%) i wodnej (ok. 70%), zawierająca zanieczyszczenia w postaci osadu. Badanie laboratoryjne przeprowadzone w … potwierdziło, że zasadniczym składnikiem jest woda w ilości 70%. W oparciu o wynik badania laboratoryjnego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał decyzję znak: … z … 2025 r. o odmowie udzielenia wiążącej informacji akcyzowej w odniesieniu do przedmiotowej wody poprocesowej. Przede wszystkim Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wykluczył możliwość zaklasyfikowania przedmiotowego wyrobu do pozycji CN 2710 jako oleje odpadowe, bowiem masa składników aromatycznych w warstwie olejowej przewyższa masę składników niearomatycznych. Natomiast wskazana decyzja przesądziła, że właściwym kodem CN dla wody poprocesowej jest kod CN 3825 69 00, obejmujący pozostałe odpady przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych, produkty odpadowe przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; odpady komunalne; osady ze ścieków kanalizacyjnych; pozostałe odpady wymienione w uwadze 6 do niniejszego działu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał ponadto, że „ww. wyrób klasyfikowany do kodu CN 3825 69 00 nie zalicza się do produktów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, czyli wyrobów akcyzowych ujętych w załączniku nr 1 do ww. ustawy” i na tej podstawie wydał decyzję o odmowie wydania wiążącej informacji akcyzowej. Wypada podkreślić, że jest to decyzja, która ma charakter wiążący, zatem przesądza o klasyfikacji wody poprocesowej z punktu widzenia przepisów akcyzowych.

Skoro zatem woda poprocesowa jest bezspornie wyrobem nieakcyzowym, jej usunięcie z olejów popirolitycznych (Produktów) nie powoduje powstania ubytku. Oczywiście na pewnym etapie, po wyjściu z reaktora i w trakcie oczyszczania oraz separowania frakcji, oleje popirolityczne zawierają tę wodę i wówczas wchodzi ona w ich skład, zatem można przyjąć, że wpływa ona wówczas na objętość wyrobu akcyzowego. Niemniej konieczne jest uwzględnienie, że jest to zanieczyszczenie i element niepożądany, który należy usunąć, a metodą, która jest tu stosowana to pozostawienie Produktów na pewien czas w zbiornikach, celem ustania się cieczy i samoistnej separacji wody. W takim ujęciu można przyjąć, że proces produkcyjny nie kończy się w momencie napełnienia zbiorników Produktami, gdyż również etap oddzielania się wody od Produktów jest etapem produkcji.

Tu można przywołać definicję produkcji wyrobów energetycznych (art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym), zgodnie z którą: Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych. Jak można wnioskować, produkcja wyrobów akcyzowych na gruncie ustawy o podatku akcyzowym jest szeroka i obejmuje zarówno wytwarzanie, jak i przetwarzanie wyrobów energetycznych. Zatem uprawnione byłoby uznanie, że również po umieszczeniu Produktów w zbiornikach są one przetwarzane (bo usuwana jest z nich woda), zatem jest to w dalszym ciągu etap produkcji. Co więcej, drenowanie wody jest działaniem celowym, realizowanym jako istotny etap w procesie nadawania pożądanych cech Produktom, zatem wskazuje to, że jest to po prostu element produkcji.

Takie stanowisko można wesprzeć również odwołując się do treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego (Dz.U. z 2018 r. poz. 55 ze zm.). Zgodnie z przepisem § 4 ust. 3 tego rozporządzenia, za zbiorniki służące do magazynowania gotowych wyrobów energetycznych uznawane są zbiorniki, w których magazynowane są wyroby w takim stopniu przetworzenia, w którym mogą być wyprowadzane ze składu podatkowego do odbiorcy nawet, jeśli ich część zostanie wykorzystana w procesach produkcyjnych w składzie podatkowym. W tym kontekście wypada stwierdzić, że Produkty stanowią wyrób handlowy dopiero po odseparowaniu wody i dopiero po tym zabiegu mogą być wyprowadzone ze składu podatkowego do odbiorcy. Cytowany przepis pokazuje zatem wyraźnie, że produkcja nie kończy się w momencie dostarczenia Produktów do zbiorników, gdyż produkcja ta kończy się dopiero po wydrenowaniu wody.

W takiej sytuacji, odwołując się do definicji ubytków akcyzowych z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy o podatku akcyzowym, strata w trakcie produkcji nie stanowi ubytku wyrobu akcyzowego, gdyż odbywa się na etapie produkcji. W takiej sytuacji ubytkiem nie byłaby nawet strata wyrobu akcyzowego jako nieobjęta definicją opodatkowanego ubytku, zgodna z definicją art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy o podatku akcyzowym. Tym bardziej, skoro woda poprocesowa nie jest wyrobem akcyzowym, jej drenowanie z Produktów nie może powodować ubytku w rozumieniu przepisów akcyzowych, zatem nie zachodzi żadne zdarzenie mogące skutkować opodatkowaniem akcyzą.

Niemniej, nawet gdyby założyć, że etap separacji i drenowania wody następuje już na etapie magazynowania wyrobów akcyzowych (Produktów), to również nie ma zdaniem Spółki podstaw do przyjęcia, że następują ubytki wyrobów akcyzowych. Dochodzi wówczas do usunięcia zanieczyszczeń, czego nie można rozpatrywać jako faktycznej straty wyrobów akcyzowych. Wręcz przeciwnie, prowadzi to do polepszenia właściwości i parametrów wyrobu akcyzowego, zatem jest to proces pożądany, w przeciwieństwie do sytuacji, gdzie występują „straty” bądź „ubytki”, które dla odmiany nie są korzystne. W rezultacie logicznym wnioskiem jest, że drenowanie wody jest czymś odrębnym od ubytków i nie można go traktować na tej samej zasadzie jak ubytki wyrobów akcyzowych.

Dla porządku należy również odnotować, że drenowanie wody poprocesowej nie stanowi jakiejś innej czynności lub stanu faktycznego, z którymi przepisy akcyzowe wiązałyby powstanie zobowiązania podatkowego. Pamiętając, że woda poprocesowa nie jest wyrobem akcyzowym, nie jest ona, po jej odseparowaniu, objęta procedurą zawieszenia poboru akcyzy, zatem jej wysyłka poza skład podatkowy nie jest czynnością opodatkowaną. Nie jest ona również wykorzystywana przez Spółkę do prowadzonej działalności, ale jest ściśle odpadem, który trzeba w odpowiedni sposób zutylizować.

Należy również uwzględnić, że stosowane przez Spółkę metody pomiaru ilości wydrenowanej wody są zgodne z metodyką zaakceptowaną przez organy podatkowe. Telemetria bowiem służy do odnotowania pomiarów realizowanych przy pomocy legalizowanych urządzeń (sond pomiarowych), zatem można stwierdzić precyzyjnie, jaka ilość wody proprocesowej została wydrenowana. Na podstawie odczytów z telemetrii można przygotować dokumentację potwierdzającą te ilości, w sposób podobny jak tworzone są raporty produkcyjne, zatem w ocenie Spółki nie będzie to prowadzić do niezgodności, w szczególności polegających na unikaniu opodatkowania.

Jeśli chodzi o prowadzoną ewidencję wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, opisany wyżej proces ma na celu ściślejsze odzwierciedlanie stanu faktycznego niż jest to dotychczas. W obecnej sytuacji ewidencje de facto zawyżają stan zapasów Produktów w składzie podatkowym, gdyż w objętość Produktów jest w ewidencji powiększona o ilości wydrenowanej wody poprocesowej. Nie powoduje to ryzyka zaniżania opodatkowania, wręcz przeciwnie, jak już zostało wskazane, prowadzi do płatności przez Spółkę nienależnego podatku. Niemniej, biorąc pod uwagę potrzebę, aby doprowadzić do jak najpełniejszego odzwierciedlenia przez ewidencję faktycznych stanów produkcji, stanów magazynowych, wydań ze składu podatkowego i przyjęć do tego składu wyrobów akcyzowych, dokonywanie odpowiednich wpisów korygujących po przeprowadzonym drenażu wody poprocesowej wydaje się konieczne. Ma to w zamyśle zapobiegać zarzutowi, że obecnie prowadzone ewidencje nie są do końca rzetelne, jako że nie gwarantują pełnej zgodności ze stanem rzeczywistym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

    - prawidłowe w zakresie braku powstania obowiązku podatkowego w sytuacji, gdy w związku z drenowaniem wody poprocesowej nie dochodzi do ubytku wyrobu akcyzowego (pytanie nr 1);

    - nieprawidłowe w zakresie obowiązku dokonania wpisu w ewidencji wyrobów akcyzowych po drenowaniu wody poprocesowej (pytanie nr 2).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 126, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych, wyroby nowatorskie, urządzenia do waporyzacji, zestawy części do urządzeń do waporyzacji, saszetki nikotynowe i inne wyroby nikotynowe, wymienione w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 24 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, pod kodem CN 2707, zostały wymienione oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych.

Pod pozycją 27 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2710, zostały wymieniony oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Natomiast pod pozycją 20 załącznika nr 2 do ustawy, stanowiącego wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, pod kodami CN od ex 2710 12 do ex 2710 19 68, zostały wymienione oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym:

Użyte w ustawie określenie procedura zawieszenia poboru akcyzy oznacza procedurę stosowaną podczas produkcji, w tym przetwarzania, lub magazynowania, w tym przechowywania, lub przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a i d ustawy:

Użyte w ustawie określenie ubytki wyrobów akcyzowych oznacza wszelkie straty:

 a) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych, piwa, wina, napojów fermentowanych, wyrobów pośrednich lub wyrobów tytoniowych,

 d) wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Jak stanowi art. 8 ust. 3 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 40 ust. 6 ustawy:

Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

W rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W świetle art. 42 ust. 1 pkt 6 ustawy:

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 - z dniem powstania ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia, a gdy nie można ustalić tego dnia - z dniem stwierdzenia przez uprawniony organ ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia.

Jak wskazano w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy:

Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W świetle art. 138a ust. 1 ustawy:

Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

W myśl art. 138a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy:

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych, objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym wyrobów importowanych, które zostały wprowadzone do składu podatkowego.

Stosownie do art. 138a ust. 3 pkt 5 ustawy:

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym.

Na podstawie art. 138s ustawy o podatku akcyzowym wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ewidencji, dokumentacji i protokołów dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz.U. z 2023 r. poz. 2817; dalej jako: „rozporządzenie”).

Zgodnie z § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

  1. Ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c i art. 138e-138l ustawy, i dokumentacje, o których mowa w art. 138d ust. 1 i art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale łącznie ,,dokumentacją'', są prowadzone w sposób ciągły, odpowiednio dla prowadzonej działalności, a także poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

  2. Dokumentacja powinna umożliwiać identyfikację podmiotu obowiązanego do jej prowadzenia i miejsca prowadzenia działalności, której ta dokumentacja dotyczy.

Jak stanowi § 10 pkt 3-5 rozporządzenia:

Ewidencja, o której mowa w art. 138a ust. 1 ustawy, dotycząca wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, innych niż wyroby energetyczne magazynowane w jednym zbiorniku z wyrobami o innych statusach, zawiera dane dotyczące wyrobów akcyzowych:

3) zużytych do wyprodukowania w składzie podatkowym innych wyrobów, obejmujące:

 a) nazwy zużytych wyrobów akcyzowych wraz z kodami Nomenklatury Scalonej (CN) i informacje o naniesionych na te wyroby znakach akcyzy lub ich znakowaniu i barwieniu oraz nazwy wyrobów z nich wyprodukowanych wraz z kodami Nomenklatury Scalonej (CN),

 b) ilości wyrobów akcyzowych zużytych do wyprodukowania innych wyrobów w jednostkach miary właściwych dla ustalenia podstawy opodatkowania,

 c) datę zużycia wyrobów akcyzowych do wyprodukowania w składzie podatkowym innych wyrobów,

 d) imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny, używany w państwie zamieszkania albo siedziby, właściciela wyprodukowanych wyrobów akcyzowych innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy,

 e) kwotę akcyzy od zużytych wyrobów akcyzowych, której pobór został zawieszony;

4) wyprodukowanych w składzie podatkowym, obejmujące:

 a) nazwy wyprodukowanych wyrobów akcyzowych wraz z ich kodami Nomenklatury Scalonej (CN) oraz informacje o naniesionych na te wyroby znakach akcyzy lub ich znakowaniu i barwieniu,

 b) ilości wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w jednostkach miary właściwych dla ustalenia podstawy opodatkowania,

 c) datę wyprodukowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym,

 d) imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny, używany w państwie zamieszkania albo siedziby, właściciela wyprodukowanych wyrobów akcyzowych innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy,

 e) kwotę akcyzy, której pobór został zawieszony.

5) magazynowanych w składzie podatkowym, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych przeładowywanych w składzie podatkowym, obejmujące:

 a) nazwy magazynowanych wyrobów akcyzowych wraz z ich kodami Nomenklatury Scalonej (CN) oraz informacje o naniesionych na te wyroby znakach akcyzy lub ich znakowaniu i barwieniu,

 b) ilości magazynowanych wyrobów akcyzowych w jednostkach miary właściwych dla ustalenia podstawy opodatkowania,

 c) imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny, używany w państwie zamieszkania albo siedziby, właściciela wyrobów akcyzowych innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy,

 d) określenie miejsca w składzie podatkowym, w którym wyroby akcyzowe się znajdują,

 e) kwotę akcyzy od magazynowanych wyrobów akcyzowych, której pobór został zawieszony.

Państwa wątpliwości dotyczą:

   - braku powstania obowiązku podatkowego w związku z drenowaniem wody poprocesowej, w wyniku którego nie dochodzi do ubytku wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy (pytanie nr 1);

   - wpisu w ewidencji wyrobów akcyzowych dokonywanego po drenowaniu wody poprocesowej (pytanie nr 2).

W opisie stanu faktycznego Spółka podała, że produkuje i magazynuje w składzie podatkowym, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, traktowane jako wyroby objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa. Produkt o kodzie CN 2710 12 90 wymieniony jest w załączniku nr 2 do ustawy, natomiast o kodzie CN 2707 99 99 w tym załączniku nie jest wymieniony. Z kolei proces drenowania wody, zgodnie z opisem stanu faktycznego, stanowi etap w procesie produkcji olejów pirolitycznych o podanych kodach. Dopiero po usunięciu wody poprocesowej przedmiotowe wyroby uzyskują taki stopień przetworzenia, w którym mogą być wyprowadzane ze składu podatkowego do odbiorcy. Produkcja olejów pirolitycznych o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90 kończy się po wydrenowaniu wody i w takiej postaci jest wysyłany do odbiorców zewnętrznych. Spółka potwierdza, że przedmiotem wyprowadzenia ze składu podatkowego Spółki, załadunku do autocystern i transportu do odbiorców zewnętrznych, są oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, pozbawione wody poprocesowej. Sama woda poprocesowa jest wyrobem nieakcyzowym. Spółka podała, że właściwym kodem dla wody poprocesowej jest kod CN 3825 69 00. Wnioskodawca Wyjątkowo, np. w sytuacji stwierdzonych wad jakościowych produkty takie mogą być skierowane do ponownego przerobu na miejscu, niemniej wówczas odbywa się to w warunkach procedury zawieszenia poboru akcyzy, na zasadach o jakich mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy, do którego Spółka odniosła się w pytaniu nr 1, dotyczy ubytków wyrobów akcyzowych, rozumianych jako wszelkie straty wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałych podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji. Z olejów pirolitycznych podanych przez Spółkę, olej o kodzie CN 2707 99 99 nie został wymieniony w załączniku nr 2, więc wskazana definicja ubytku odnosi się do tego wyrobu akcyzowego. Należy jednak pamiętać, że tą definicją nie są objęte straty wyrobów akcyzowych, które powstają podczas produkcji tego oleju. Skoro więc drenowanie wody poprocesowej jest etapem w procesie produkcji oleju o kodzie CN 2707 99 99, która się kończy po wydrenowaniu wody, a uzyskana woda nie jest przy tym wyrobem akcyzowym, to w takim wypadku nie dojdzie do powstania ubytku wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy.

Z kolei przepis art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a ustawy stanowi definicję ubytków wyrobów akcyzowych, rozumianych jako wszelkie straty wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałych podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych. Olej pirolityczny o kodzie CN 2710 12 90 został wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy i odpowiada wyrobowi akcyzowemu wskazanemu w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a ustawy. Ponadto tą definicją nie są objęte straty wyrobów akcyzowych, które powstają podczas produkcji tego oleju. Skoro więc drenowanie wody poprocesowej jest etapem w procesie produkcji oleju o kodzie CN 2710 12 90, który się kończy po wydrenowaniu wody, a uzyskana woda nie jest przy tym wyrobem akcyzowym, to w takim wypadku nie dojdzie do powstania ubytku wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a, jak również art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy.

Reasumując - drenowanie wody poprocesowej nie powoduje, że dochodzi do ubytku wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. d ustawy, a zatem nie powstanie obowiązek podatkowy na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów akcyzowych, co wynika z art. 138a ust. 1 ustawy. Przy czym ewidencja ta powinna umożliwiać w szczególności ustalenie ilości wyrobów akcyzowych m.in. magazynowanych (art. 138a ust. 3 pkt 1 ustawy) i wyprodukowanych w składzie podatkowym (art. 138a ust. 3 pkt 5 ustawy).

Z kolei w rozporządzeniu zawarte zostały regulacje wskazujące na elementy jakie powinny zawierać prowadzone w składzie podatkowym ewidencje wyrobów akcyzowych, zużytych do wyprodukowania innych wyrobów (§ 10 pkt 3), wyprodukowanych (§ 10 pkt 4) i magazynowanych (§ 10 pkt 5) w składzie podatkowym. Przepis § 10 pkt 4 lit. a-c rozporządzenia precyzuje, że ewidencja powinna zawierać m.in. następujące dane:

- nazwy wyprodukowanych wyrobów akcyzowych wraz z ich kodami Nomenklatury Scalonej (CN),

- ilości wyprodukowanych wyrobów akcyzowych w jednostkach miary właściwych dla ustalenia podstawy opodatkowania,

- datę wyprodukowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Jak zatem wynika z przywołanych przepisów ustawy i rozporządzenia, w składzie podatkowym Wnioskodawca powinien więc prowadzić ewidencję wyprodukowanych olejów pirolitycznych o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, czyli takich olejów, które są już pozbawione wody poprocesowej. Skoro bowiem produkcja olejów pirolitycznych kończy się po wydrenowaniu wody, a proces drenowania stanowi etap w procesie produkcji, to wyrobem gotowym są oleje w takiej postaci w jakiej są wysyłane do odbiorców zewnętrznych.

Wnioskodawca błędnie więc ujmuje w ewidencji wyprodukowane oleje pirolityczne w ilości zawierającej wodę poprocesową. Skoro bowiem oleje przed wydrenowaniem wody nie stanowią wyprodukowanego wyrobu akcyzowego, to w takim stanie nie powinny być ewidencjonowane zgodnie ze wskazanymi przepisami ustawy oraz rozporządzenia. Późniejsze dokonywanie - po wydrenowaniu wody - wpisów korygujących w prowadzonej ewidencji nie dotyczy w istocie wyrobu gotowego, jakim są oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, pozbawione wody poprocesowej, a samej wydrenowanej wody, która wyrobem akcyzowym nie jest, co Organ przyjął jako element opisu stanu faktycznego. Przy czym nie ma przeszkód, aby Spółka prowadziła własną ewidencję olejów pirolitycznych zawierających wodę poprocesową i, odrębnie od obowiązków wynikających z przepisów ustawy i rozporządzenia, dokonywała w niej korekty.

W konsekwencji Wnioskodawca powinien prowadzić ewidencję magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych, którymi są oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, wykazując tylko taką ilość olejów, które nie zawierają wody poprocesowej. Podobnie w sytuacji, gdy w przypadku olejów po wydrenowaniu wody stwierdzono wady jakościowe i kierowane są do ponownego przerobu (w składzie podatkowym, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy), należy ewidencjonować ilość tych zużytych olejów.

Reasumując – nie jest prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że po dokonaniu drenowania wody poprocesowej należy dokonać wpisu do ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez Spółkę w składzie podatkowym, aby uaktualnić stan ewidencyjny wyrobów i doprowadzić do zgodności danych ewidencyjnych z rzeczywistymi stanami wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym. Jak bowiem wskazano powyżej, woda poprocesowa jest wyrobem nieakcyzowym (co Wnioskodawca podał w opisie stanu faktycznego), więc jej wydrenowanie nie stanowi ubytku wyrobu akcyzowego w rozumieniu ustawy. Natomiast Wnioskodawca jest obowiązany - na podstawie wskazanych przepisów ustawy i rozporządzenia - ewidencjonować wyprodukowane i magazynowane w składzie podatkowym wyroby akcyzowe jakimi są oleje pirolityczne o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, niezawierające wody poporcesorowej, czyli w takiej postaci w jakiej są wysyłane do odbiorców zewnętrznych.  

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy - oceniane łącznie w odniesieniu do obowiązków właściwego ewidencjonowania w składzie podatkowym olejów pirolitycznych o kodach CN 2707 99 99 i 2710 12 90, niezawierających wody poporcesorowej - w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach

wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

    - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

    - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.