Interpretacja indywidualna z dnia 29.05.2012, sygn. IPTPP3/443A-52/12-4/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Wnioskodawca zużywający węgiel kamienny o kodzie CN 2701 na cele opałowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy - gdyż nie mieści się w katalogu podmiotów uprawnionych do korzystania z tego zwolnienia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 22 lutego 2012r.) uzupełnione pismem z dnia 23 maja 2012r. (data wpływu 25 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2012r. (data wpływu 25 maja 2012r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Jednostka budżetowa, do ogrzewania swoich obiektów budowlanych (zimowisk dla zwierząt, budynków administracyjnych, socjalnych) stosuje wyroby węglowe węgiel kamienny. Cena węgla kamiennego wzrosła o akcyzę.

Wnioskodawca to jednostka organizacyjna jednostki samorządu terytorialnego tj. jednostka budżetowa Gminy, do której zadań należy zgodnie ze statutem:

1. współuczestnictwo w krajowych i międzynarodowych programach ochrony przyrody i środowiska,
2. współdziałanie z jednostkami na terenie kraju i za granicą oraz innymi instytucjami i organizacjami powołanymi do ochrony zwierząt i środowiska naturalnego,
3. hodowla oraz utrzymywanie rzadkich i ginących gatunków zwierząt,
4. realizacja krajowego i międzynarodowego porozumienia w zakresie: wymiany materiału naukowego i informacyjno-sprawozdawczego, wymiany i zakupu zwierząt, szkoleniowej wymiany pracowników między jednostkami, udziału w sympozjach naukowych, prowadzenia badań terenowych,
5. praca naukowo-badawcza nad fauną krajową i egzotyczną oraz prowadzenie obserwacji naukowej i ewidencji badawczej,
6. edukacja przyrodnicza i ekologiczna,
7. świadczenie usług niematerialnych na rzecz ludności poprzez: ekspozycję zwierząt i dydaktykę, różnorodne działania oświatowe i popularyzatorskie, współudział w organizacji zbiorowej rekreacji i wypoczynku ludności na obszarze i w obiektach Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi działalność dodatkową poprzez prowadzenie Miejskiego Schroniska w zakresie:

1. przyjmowania oraz przetrzymywania psów i kotów zagubionych, zabłąkanych lub z innych przyczyn bezdomnych i sprawowania opieki nad nimi,
2. zapewnienia przebywającym w Schronisku zwierzętom właściwych warunków utrzymania oraz opieki weterynaryjnej,
3. przekazywania zwierząt właścicielom lub nowym opiekunom,
4. prowadzenia adopcji zwierząt oraz usług hotelowych dla psów i kotów w ramach posiadanych możliwości lokalowych.

W załączeniu:

Umowa na dostawę węgla.

Pismem z dnia 23 maja 2012r. (data wpływu 25 maja 2012r.), Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca zużywa wyrób węglowy - węgiel kamienny - kod CN 2701.

Pośredniczący podmiot dokonał naliczenia akcyzy na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż wyrobu węglowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako jednostka budżetowa Gminy wykonująca zadania w zakresie użyteczności publicznej mieści się w grupie podmiotów korzystających ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych na własne potrzeby o których mowa w art. 31a ust. 2 lub ust. 3 ustawy z dnia 06.12.2008r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity D.U. z 2011 r nr 108 poz. 626, z późn. zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 31 a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r Nr 108 poz. 626 ze zm.) zwalnia od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016) podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112 poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092). Jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 201 Or. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.). Przy czym w przypadku ww. podmiotów, warunek zwolnienia o którym mowa w art. 31 a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym podmiotów tych nie dotyczy.

Powyższy przepis zwalnia z akcyzy wyroby węglowe zużywane m.in. przez organy administracji publicznej, którymi w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 3 oraz § 2 pkt 6 Kodeksu Postępowania Administracyjnego są m.in. jednostki samorządów terytorialnych, a tym samym Urząd. Posiadając osobowość prawną wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl ww. przepisów jest to podmiot zwolniony z akcyzy w przypadku zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności. Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003r Nr 15, poz. 148 z późn. zm.) wskazują, że jednostka budżetowa to jedna z form jednostek organizacyjnych gminy powoływanych przez organ gminy w celu wykonywania zadań gminy (art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Jednostki budżetowe nie posiadają osobowości prawnej, swoje wydatki pokrywają bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek gminy (art. 18 ust. 1 ustawy o finansach publicznych).

Wnioskodawca zawiera umowy na zakup węgla cyt. pomiędzy Gminą reprezentowaną przez P. w imieniu którego na podstawie udzielonego pełnomocnictwa działa Dyrektor zwany dalej Zamawiającym a. (w załączeniu kserokopia zawartej umowy), zatem mieści się w grupie podmiotów mogących korzystać ze zwolnienia od akcyzy o których mowa w art. 3la ust. 2 lub ust, 3 ustawy z dnia 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r Nr 108poz. 626, z poźn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn.zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Zaś w poz. 21 ww. załącznika pod kodem ex CN 2704 00 wymieniono koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyroby o kodzie CN 2701 i CN 2704 przeznaczone do celów opałowych jak wynika z cyt. wyżej poz. 19 i 21 załącznika nr 1 do ustawy są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym na podstawie art. 9a ust.1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 9 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy, w myśl art. 10 ust. 1b ustawy, powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Opodatkowując co do zasady użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ustawodawca przewidział w art. 31a ustawy szereg zwolnień od akcyzy.

I tak na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę ( art. 31a ust. 5-7 ustawy).

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych - zasady sprawiedliwości podatkowej - przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (por. wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002r. syg. akt I SA/Wr 469/00).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową, wykonująca zadania zlecone przez Gminę. Wnioskodawca zakupił węgiel o kodzie CN 2701 celem zużycia na cele opałowe. Zakupiony węgiel kamienny został potwierdzony fakturą, która zawierała informacje o należnym podatku akcyzowym. Wnioskodawca dokonując analizy przepisów prawa stwierdził, iż może mu przysługiwać zwolnienie przewidziane w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, jako organowi administracji publicznej.

Stosownie do art. 5 § 2 ust. 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. z 2000r. Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminy (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu.

Wnioskodawca jako jednostka budżetowa wykonuje zadania zlecone przez Gminę określone w Statucie. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca został powołany na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz na podstawie art. 238 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych, Uchwałą Rady Miasta z dnia 25 maja 2006r. jako jednostka budżetowa.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów oraz opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca utworzony jako jednostka organizacyjna gminy nie ma prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego w zakresie zużywania węgla do celów opałowych na potrzeby ogrzania obiektów budowlanych należących do Wnioskodawcy, wymienionych w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, ponieważ nie jest organem administracji publicznej.

W związku z powyższym nabywane przez Wnioskodawcę przedmiotowe wyroby winny odbywać się na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie wyrobów. Obowiązek opodatkowania wyrobów ciąży w tej sytuacji na podmiocie sprzedającym Wnioskodawcy wyrób węglowy.

Reasumując Wnioskodawca zużywający węgiel kamienny o kodzie CN 2701 na cele opałowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy - gdyż nie mieści się w katalogu podmiotów uprawnionych do korzystania z tego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 435 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi