Interpretacja indywidualna z dnia 25.01.2017, sygn. 2461-IBPP4.4513.378.2016.2.BP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy Spółdzielnia Mieszkaniowa w X może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym jako gospodarstwo domowe i na podstawie art. 11 ust. 3 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych, dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej jako Spółdzielnia gdzie występuje sytuacja, gdzie ogrzewane są lokale mieszkalne i jeden lokal biurowy, które wchodzą w skład zasobów Spółdzielni?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 9 grudnia 2016 r.) oraz pismem z 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych przez Spółdzielnię Mieszkaniową jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla celów grzewczych lokali mieszkalnych;
• nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla celów grzewczych lokalu biurowego.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych przez Spółdzielnię Mieszkaniową. Ww. wniosek został uzupełniony z 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 9 grudnia 2016 r.) oraz pismem z 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 20 grudnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa w X nabywa wyroby węglowe tj. ekogroszek wysokoenergetyczny (CN 2701) i wykorzystuje te wyroby do celów opałowych we własnej kotłowni. Spółdzielnia płaci podatek akcyzowy od każdej dostawy (tony dostarczonego Ekogroszku). Dostawca wystawia na rzecz Spółdzielni fakturę VAT w której określa pozycję CN-2701, ilość zakupionego ekogroszku w tonach, wysokość naliczonego podatku akcyzowego. Spółdzielnia jest finalnym nabywcą węgla. Ciepło wytwarzane w związku z zużyciem wyrobów węglowych dostarczane jest tylko do lokali mieszkalnych stanowiących zasób Spółdzielni i lokalu biurowego - biura Spółdzielni, który mieści się w bloku mieszkalnym który również wchodzi w skład zasobów Spółdzielni. Ogólna powierzchnia ogrzewanych lokali mieszkalnych wynosi 7.243,2 m , a powierzchnia lokalu biurowego wynosi 36,6 m.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółdzielnia może skorzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 jako gospodarstwo domowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982r. Prawo Spółdzielcze (Dz. U. z 2003r. nr 188, poz. 1848 ze zm.), spółdzielnia mieszkaniowa jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, która w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą. W świetle powyższego, jeśli spółdzielnia wytwarza ciepło we własnej kotłowni na potrzeby ogrzania mieszkań lokatorów (gospodarstw domowych), to zużyte w tym celu wyroby węglowe mogą zdaniem wnioskodawcy korzystać ze zwolnienia z akcyzy na mocy art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Jednakże Spółdzielnia ogrzewa też lokal biurowy. Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa w X uważa, że w takiej sytuacji pomocne może okazać się brzmienie art. 11 ust. 3 dyrektywy Rady2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L nr.283/51 ze zm.), który stanowi, iż w przypadku zastosowań mieszanych, opodatkowanie stosowane jest proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania, przy czym jeśli zastosowanie gospodarcze jest nieznaczne, wówczas może być traktowane jako nieistniejące. Na ogrzewanie lokalu biurowego zużywa się około 0,01% wyprodukowanego w ciągi roku ciepła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla celów grzewczych lokali mieszkalnych;
• nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla celów grzewczych lokalu biurowego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 43) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Wobec powyższego wyjaśnić należy, że przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach