Temat interpretacji

zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego dla wyrobów węglowych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 września 2015 r. (data wpływu 15 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego dla wyrobów węglowych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego dla wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A (zwana dalej: Spółka) jest podmiotem działającym w branży produkcji, modernizacji oraz naprawy taboru kolejowego. W swojej działalności Spółka wykorzystuje m. in. węgiel o kodzie CN 2701 (zwany dalej: wyroby węglowe). Wyroby węglowe zużywane przez Spółkę mają postać miału węglowego, będącego w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 zwana dalej: ustawą akcyzową) wyrobem akcyzowym.

Od dnia 2 stycznia 2012 r. do chwili obecnej Spółka nabywając wyroby węglowe uiszczała w ich cenie podatek akcyzowy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Instalacje w zakładzie Spółki, w których spalany jest węgiel o kodzie CN 2701, uczestniczą w Europejskim Systemie Handlu Emisjami (zwany dalej: EU ETS), zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. 2011, Nr 122, poz. 695). Spółka zużywa wyroby węglowe w ciepłowni, która jest wyposażona w kotły o łącznej mocy cieplnej powyżej 20 MW. Spółka zużywała i zużywa wyroby węglowe jedynie w ciepłowni objętej systemem EU ETS, w celach opałowych. Instalacje eksploatowane przez Spółkę zostały uwzględnione w Krajowym Planie Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248). Spółka, zgodnie z treścią pozycji 467 Tabeli nr 1 - Wykaz instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji - stanowiącej załącznik do cytowanego rozporządzenia, otrzymała roczną liczbę uprawnień do emisji na podstawie KRPU nr: ... .

W chwili wejścia w życie znowelizowanych przepisów ustawy akcyzowej, dotyczących efektywnego opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych, tj. 2 stycznia 2012 r., instalacje eksploatowane przez Spółkę były uwzględnione w Krajowym Pianie Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji, oraz potwierdzone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 października 2012 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. 2012, Nr 1264).

Biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan faktyczny sprawy zakład Spółki, w którym spalane są wyroby węglowe, uczestniczy w systemie EU ETS od początku objęcia opodatkowaniem wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym, tj. od dnia 2 stycznia 2012 r.

Spółka chciałaby uzyskać potwierdzenie zaprezentowanego w niniejszej interpretacji stanowiska, czy zużywane przez nią wyroby węglowe w zakładzie objętym systemem EU ETS podlegają zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od dnia 2 stycznia 2012 r., mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy, wyroby węglowe zużywane przez Spółkę w jej zakładzie, objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami, podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, wyroby węglowe zużywane przez Spółkę w instalacjach objętych Europejskim Systemem Handlu Emisjami - EU ETS podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego od dnia 2 stycznia 2012 r. na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy akcyzowej, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w pozycji 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się m. in.:

• węgiel, brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy akcyzowej, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który zużywa wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie na cele uprawniające do zwolnienia. Spółka jest podmiotem działającym w branży produkcji, modernizacji oraz naprawy taboru kolejowego. Posiada instalacje, które w celach opałowych wykorzystują m.in. węgiel o kodzie CN 2701. W zakładzie Spółki instalacje objęte są Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z 28 kwietnia 2011 r. (Dz. U. 2011, Nr 122, poz. 695). Przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cytowanej powyżej pozycji 19 załącznika nr 1 do ustawy akcyzowej - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy akcyzowej). Tym niemniej ustawodawca przewidział wyjątki od tej zasady.

Znowelizowane brzmienie ustawy akcyzowej, które weszło w życie w dniu 2 stycznia 2012 r., przewiduje w art. 31a ust. 1 pkt 9 zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Powyższe cele nie zostały jednak szczegółowo zdefiniowane w przepisach.

Ustawa o podatku akcyzowym nie precyzuje bowiem powyższych sformułowań, w celu ich wyjaśnienia trzeba zatem sięgnąć zarówno do innych ustaw, prac legislacyjnych nad ustawą akcyzową jak i aktualnego stanowiska organów podatkowych oraz sądów administracyjnych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż jednym z systemów prowadzących do osiągania celów ochrony środowiska, a także prowadzących do podwyższania efektywności energetycznej jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami - system EU ETS. System EU ETS wprowadzony został na początku 2005 r. jako pierwszy na świecie międzynarodowy system realizowany na poziomie przedsiębiorstw, oparty na handlu zezwoleniami na emisje dwutlenku węgla (C02) i innych gazów cieplarnianych. Uczestniczą w nim instalacje energetyczne o mocy powyżej 20 MW. Celem wprowadzenia powyższego systemu była redukcja emisji gazów cieplarnianych zagrażających środowisku poprzez wpływ na zmiany klimatu.

Najważniejszym aktem prawa wspólnotowego w zakresie regulacji dotyczących ograniczania redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery jest dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. WE L 275 z 25.10.2003, s. 32; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, s. 631, z późn. zm.). Argumentacja, że system EU ETS spełnia warunki systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej znajduje potwierdzenie w treści Dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system EU ETS. w preambule tej Dyrektywy wskazano cele wprowadzenia regulacji unijnych dotyczących systemu EU ETS. Zgodnie z motywem 20 Dyrektywy niniejsza dyrektywa będzie wspierała wykorzystanie bardziej energooszczędnych technologii, łącznie z produkcją energii cieplnej i elektrycznej w skojarzeniu, wytwarzającą mniej emisji na jednostkę wydajności (...). Dalej, w art. 1 Dyrektywy 2003/87/WE wskazano również, iż niniejsza dyrektywa ustanawia system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej systemem wspólnotowym) w celu wspierania zmniejszania emisji gazów cieplarnianych w efektywny, pod względem kosztów oraz skuteczny gospodarczo, sposób. System EU ETS z założenia jest więc systemem, który ma na celu efektywną ochronę środowiska. Do polskiego systemu prawnego, implementację postanowień Dyrektywy 2003/87/WE stanowią przepisy ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. 2011, Nr 122, poz. 695), która reguluje m.in. jakie instalacje są objęte systemem, zasady rozporządzania uprawnieniami do emisji, zasady zdobywania uprawnień do emisji w drodze aukcji, zasady dotyczące monitorowania emisji przez prowadzących instalacje i operatorów statków powietrznych oraz system sankcji za niewykonywanie obowiązków. Należy więc uznać, że system EU ETS, o którym mowa w przepisach tej ustawy, to system uregulowany w Dyrektywie 2003/87/WE. W rezultacie, jeżeli instalacje Spółki zostały włączone do systemu EU ETS, zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami, to funkcjonują one w tym systemie również na mocy Dyrektywy 2003/87/WE.

Rada Ministrów na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych wydala rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248). Instalacje Spółki, w chwili wejścia w życie opodatkowania wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym, były ujęte w wyżej ww. rozporządzeniu.

Obecnie, objęcie instalacji systemem EU ETS potwierdza rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. 2014 poz. 439), które zostało wydane na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Analizując powyższe akty prawne, należy stwierdzić, iż podatnicy mogą skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, określonego w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, pod warunkiem, że będą w stanie udokumentować swoje uczestnictwo w Europejskim Systemie Handlu Emisjami.

Powyższe podmioty mogą przykładowo posiadać uprawnienia do emisji zgodnie z obecnie obowiązującym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. 2014 poz. 439). Jak już zostało wspomniane powyżej, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. 2014 poz. 439), a dokładniej zgodnie z załącznikiem do cytowanego rozporządzenia stanowiącego Tabelę nr 1, Spółka otrzymała roczną liczbę uprawnień do emisji na podstawie KRPU nr: ... .

Odczytując zatem literalnie przepis art. 31a ust. 1 pkt 9 znowelizowanej ustawy akcyzowej stwierdzić należy, iż założenia systemu EU ETS są w pełni zbieżne z zamierzeniami ustawodawcy, który poprzez system zwolnień wspiera podmioty uczestniczące w działaniach zapobiegających zmianom klimatu. Powyższy wniosek również potwierdza treść uzasadnienia do projektu nowelizacji ustawy akcyzowej, który wprowadza efektywny system opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych. W uzasadnieniu wprost zostało wskazane, iż zwolnieniu podlegać będą także zużycie węgla i koksu gdy wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za systemy takie uważa się m.in. system EU ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61 AA/E. z powyższego wynika jednoznacznie, iż za systemy, o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r., należy uważać także system EU ETS.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za takie systemy uważa się m.in. tzw. system EU ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE.

Powyższe zostało również potwierdzone w orzecznictwie sadów administracyjnych, m. in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt i FSK838/13. Naczelny Sąd Administracyjny www. wyroku wskazał, iż EU ETS jest system prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61AA/E.

Zwolnienie dla podmiotów, których instalacje są objęte Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zostało wielokrotnie potwierdzone przez Ministra Finansów w interpretacjach indywidualnych udzielonych podatnikom. Przykładowo powołać można się na interpretacje indywidualne:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 maja 2014, IPTPP3/443A-12/14-2/KK, oraz IPTPP3/443A-12/14-3/KK; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., IPPP3/443-1490/11-5/JK, LEX nr 126707; IPPP3/443-1490/11-5/JK;

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lutego 2012 r., ILPP3/443-96/11-2/TK, LEX nr 124943, oraz z dnia 8 lutego 2012 r., ILPP3/443-98/11-2/KK, LEX nr 125649;

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2012 r., IBPP3/443-1256/11/PK, LEX nr 126407; z dnia 15 lutego 2012 r., IBPP3/443-1244/11/PH, LEX nr 126624; z dnia 15 lutego 2012 r., IBPP3/443-1245/11/PH, LEX nr 126625, oraz dnia 15 lutego 2012 r., IBPP3/443-1251/11/PH, LEX nr 126626,:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 sierpnia 2012 r., ITPP3/443-122/12/JK, z dnia 18 maja 2012 r., ITPP3/443-53/12/JK, z dnia 29 marca 2012 r., ITPP3/443-45/12/AF.

Zdaniem Wnioskodawcy, można uznać je za utrwaloną linię prezentowaną przez organy podatkowe.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy - wyroby węglowe zużywane w jej zakładzie, objętym systemem EU ETS, są od dnia 2 stycznia 2012 r. zwolnione od podatku akcyzowego na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 znowelizowanej ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca, jest finalnym nabywcą wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych. Z opisu sprawy wynika również, że od 02.01.2012r. Spółka płaciła podatek akcyzowy zawarty w cenie zużytego węgla. Instalacje w zakładzie Spółki, w którym spalany jest węgiel o kodzie CN 2701, uczestniczą w Systemie Handlu Emisjami (zwanym dalej: EU ETS) zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. z 2001 r., Nr 122, poz. 695). Spółka o 2 stycznia 2012 r. zużywała i zużywa wyroby węglowe jedynie w ciepłowni objętej systemem EU ETS, w celach opałowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 19 września 2013 r.) w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie natomiast z art. 9a ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym od 20 września 2013 r.) w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 20 września 2013r. finalny nabywca węglowy - podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych. (art. 10 ust. 1b ustawy)

Zasadą zatem jest, że sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz podmiotu zużywającego (finalnego nabywcy węglowego) podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki.

I tak w myśl &− obowiązującego do 19 września 2013 r. art. 31a ust. 1 pkt 1 zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Zgodnie natomiast z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy (obowiązującego do 19 września 2013 r.,) zwolnieniu od akcyzy podlegały wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy (obowiązującego do 19 września 2013 r.,) warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, było:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy (obowiązujących do 19 września 2013 r.,), warunkiem wskazanego zwolnienia było prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja mogła być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

W myśl natomiast obowiązującego od 20 września 2013 r. art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie natomiast z art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 20 września 2013 r.) warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest: w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym. (art. 31a ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 20 września 2013 r.)

Stosownie do powyższego zarówno na podstawie obowiązujących do 19 września 2013 r. i od 20 września 2013 r. wskazanych przepisów, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jednocześnie nie każdy tego typu układ elementów może być systemem prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W ustawie o podatku akcyzowym brak jest odesłania do innych przepisów oraz definicji legalnych w szczególności pojęcia system. Tym samym odkodowując normę prawną należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł językowych języka polskiego.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 900 system to przykładowo:

• zbiór jednostek tworzących jakąś całość organizacyjną, służących jednemu celowi; układ,
• określony sposób, metoda wykonywania jakiejś czynności.

Jest to zatem układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, przyjąć należy, że wprowadzenie w życie systemu o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy (obowiązującego do 19 września 2013 r.,) i art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy (obowiązującego od 20 września 2013 r. polega na wdrożeniu (wprowadzeniu w życie) u tego finalnego nabywcy węglowego (podmiotu zużywającego nabyte wyroby węglowe) uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
• podwyższenia efektywności energetycznej,

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Tym samym podmiot zużywający (finalny podmiot węglowy) aby mógł nabyć wyroby węglowe w ramach zwolnienia, w pierwszej kolejności zobowiązany jest wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

• objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami [zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz.U. z 2008 r. Nr 202 poz. 1248);
• system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. Nr 178, poz. 1060);
• wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że od 2 stycznia 2012 r. Wnioskodawca jako podmiot, którego instalacje, w których zużywał i zużywa nabywane wyroby węglowe, były i są objęte Europejskim Systemem Handlu Emisjami (EU ETS) jest uprawniony do nabywania w ramach zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

Jednocześnie odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy, Organ nie może zgodzić się w pełni z przedstawionym stanowiskiem. Nie można bowiem uznać, że zużycie wyrobów węglowych przez Spółkę w jej zakładzie objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami automatycznie podlega zwolnieniu z akcyzy.

Po pierwsze, w przedstawionym stanie faktycznym podmiotem uprawnionym do zastosowania zwolnienia jest podmiot dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz Wnioskodawcy. Zatem to nie Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do jego zastosowania.

Po drugie zwolnienie może być zastosowane dopiero przy spełnieniu warunków dla jego zastosowania tj.:

• w okresie do 19 września 2013 r. warunkiem jego zastosowania było:
  • dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, w którym pośredniczący podmiot węglowy określa m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych, uprawniające do zastosowania zwolnienia
  • prowadzenie przez podmiot zużywający ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych
  • przechowywanie ww. ewidencji, oraz dokumentów dostawy do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.
• w okresie od 20 września 2013 r. warunkiem jego zastosowania jest:
  • wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego. Podpis może być złożony na dokumencie dostawy lub fakturze lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

W tym miejscu wskazać należy, że zarówno na podstawie § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunku i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (tj. Dz. U. z 2013 r. poz.196) jak i na podstawie § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2013 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunku i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. z 2013 r. poz. 1108) dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy korzystający z zwolnienia i dokonujący sprzedaży wyrobu węglowego w ramach zwolnienia.

Tym samym dopiero przy spełnieniu ww. warunków zwolnienia możliwe było/jest nabycie i zużycie przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych w ranach zwolnienia.

Reasumując pomimo, że wyroby węglowe zużywane są przez Wnioskodawcę w instalacji objętej Europejskim Systemem Handlu Emisjami, którego wdrożenie przez Wnioskodawcę uprawnia go do możliwości nabycia wyrobów węglowych w ramach zwolnienia, a nie jak dotychczas z akcyzą zapłaconą w cenie wyrobu, to zwolnienie to miało/ma zastosowanie dopiero przy spełnieniu powyżej przedstawionych warunków.

Tym samym Wnioskodawca, nie uwzględniając we własnym stanowisku warunków zastosowania zwolnienia, niezasadnie przyjmuje, że zużywane przez Spółkę o 2 stycznia 2012 r., w jej zakładzie objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami, wyroby węglowe podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego. Jak bowiem wykazano powyższej, użycie przez Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym wyrobów węglowych objęte było i jest zwolnieniem od akcyzy tylko przy spełnieniu odpowiednich dla jego zastosowania warunków. Brak ich spełnienie uniemożliwia nabycie i zużycie wyrobów węglowych w ramach zwolnienia.

Mając powyższe na uwadze, ponieważ Organ nie może w pełni podzielić stanowiska Wnioskodawcy, uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że w powołanych przez Wnioskodawcę interpretacjach powoływano warunki jakie są konieczne do zastosowanie zwolnienia.

Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach