Czy X, aby mogła nie płacić akcyzy od dostarczonej energii zużytej do pracy turbin wiatrowych musi co miesiąc, do dnia 15 miesiąca następującego po ... - Interpretacja - IBPP4/443-456/13/BP

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 17.12.2013, sygn. IBPP4/443-456/13/BP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy X, aby mogła nie płacić akcyzy od dostarczonej energii zużytej do pracy turbin wiatrowych musi co miesiąc, do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii do pracy tych turbin składać, do właściwego naczelnika urzędu celnego oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania oraz prowadzić ewidencję pozwalającą na określenie zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2013r. (data wpływu 20 września 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą energii elektrycznej nabytej i zużytej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą energii elektrycznej nabytej i zużytej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca produkuje energię elektryczną ze źródeł odnawialnych. Ma 4 elektrownie wiatrowe o łącznej mocy 6 MW położonych w gminie S. Posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Wyprodukowaną energią w całości sprzedaje firmie Y Jednocześnie kupuje energię elektryczną potrzebną do pracy ww. turbin za którą co miesiąc otrzymuje fakturę, na której są uwidocznione ilości zużytej energii elektrycznej przez każdą z turbin wiatrowych. Firma sprzedająca energię elektryczną wykorzystywaną wyłącznie do pracy turbin wiatrowych nie obciąża Wnioskodawcy w wystawianych fakturach podatkiem akcyzowym za dostarczaną energię .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy X, aby mogła nie płacić akcyzy od dostarczonej energii zużytej do pracy turbin wiatrowych musi co miesiąc, do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii do pracy tych turbin składać, do właściwego naczelnika urzędu celnego oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania oraz prowadzić ewidencję pozwalającą na określenie zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić akcyzy od zużytej na potrzeby własne elektrowni wiatrowej energii elektrycznej i nie powinien składać co miesiąc oświadczeń do właściwego naczelnika urzędu celnego o ilości zużytej na potrzeby własne turbin ilości energii elektrycznej, a także nie powinien prowadzić ewidencji zużytej energii (prowadzi ją firma dostarczająca tę energię) ponieważ :

  • posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej,
  • zużywa energię na cele zwolnienia , o którym mowa w art. 30 ust. 6,
  • nie jest podatnikiem z tytułu innych czynności o których mowa w art. 9 ust. l.

Wnioskodawca nadmienia, że Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 lutego 2013 roku, w sprawie stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego nie dotyczy firmy Wnioskodawcy ponieważ ww. rozporządzenie uzależnia zwolnienie od spełnienia pewnych warunków których nie spełnienie prowadziłoby do konieczności składania deklaracji podatkowej i wpłaty akcyzy, a z tego obowiązku Wnioskodawcę zwolnił prawodawca w art. 24 ust. 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
  3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
  4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
  5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Na podstawie art. 11 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

  1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
  3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
  4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Stosownie do art. 13 ust. 1 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1.nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;

2.będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2a.będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu.

3.u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;

4.będący przedstawicielem podatkowym;

5.będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu;

6.będący zarejestrowanym wysyłającym, jeżeli wysyła z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe z miejsca importu;

7.dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy;

9.będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych.

Zgodnie z powyższym Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nabywa energię elektryczną bez podatku akcyzowego. Natomiast w związku ze zużyciem tej energii przez Wnioskodawcę na potrzeby własne staje się on zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5 ustawy, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu, ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

  1. wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
  2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
  3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
  4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
  5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
  6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
  7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, to w myśl art. 91 ust 4, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Ewidencja, o której mowa w art. 91 ust. 1, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona (art. 91 ust. 5 i 6 ustawy).

Należy jednak zaznaczyć, że na podstawie art. 30 ust. 6 zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 38 ust. 2 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 16 września 2013r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2013 r. poz. 1109), zwanym dalej rozporządzeniem, określił dodatkowe warunki i tryb stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30, art. 31a i art. 32 ustawy, w szczególności w zakresie ewidencjonowania i dokumentowania uprawnienia do zastosowania zwolnień.

W myśl przepisu § 2 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie, pod warunkiem że podmiot zużywający energię elektryczną:

  1. prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania energii,
  2. przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilościach zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

  1. nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;
  2. ilość zużytej energii elektrycznej;
  3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
  4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje energię elektryczną ze źródeł odnawialnych. Ma 4 elektrownie wiatrowe o łącznej mocy 6 MW położonych w gminie S. Posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Wyprodukowaną energią w całości sprzedaje firmie Y Jednocześnie kupuje energię elektryczną potrzebną do pracy ww. turbin za którą co miesiąc otrzymuje fakturę, na której są uwidocznione ilości zużytej energii elektrycznej przez każdą z turbin wiatrowych. Firma sprzedająca energię elektryczną wykorzystywaną wyłącznie do pracy turbin wiatrowych nie obciąża Wnioskodawcę w wystawianych fakturach podatkiem akcyzowym za dostarczaną energię.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

  • posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej,
  • zużywa energię na cele zwolnienia , o którym mowa w art. 30 ust. 6,
  • nie jest podatnikiem z tytułu innych czynności o których mowa w art. 9 ust. l.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej chcąc zastosować zwolnienie z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy tj. zwolnienie z tytułu zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej bądź zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych, winien spełnić warunki określone w § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia tj. prowadzić ewidencję pozwalającą na określenie ilości i sposobu wykorzystania energii oraz przekazywać do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenia o ilościach zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji energii elektrycznej zgodnie z zasadami określonymi w art. 91 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Jadnakże zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Tym samym gdy Wnioskodawca (jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej), zużywa zgodnie z przedstawionym powyżej warunkiem - nabywaną energię elektryczną na cele określone w art. 30 ust. 6 ustawy i nie jest podatnikiem z tytułu innych czynności o których mowa w art. 9 ust. 1, nie jest zobowiązany do składania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracji podatkowych według ustalonego wzoru oraz do obliczania i wpłacania akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach