Temat interpretacji

Opodatkowanie wyrobów węglowych nabytych przed 01.01.2012r., a zużywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej po 02 stycznia 2012r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012r. (data wpływu 5 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo - kanalizacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j.: Dz. U. z 2006r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm., dalej: ustawa). Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem użyteczności publicznej wykonującym zadania własne gminy. Jest on również zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Wnioskodawca na podstawie umów cywilnoprawnych zakupuje na własne potrzeby paliwa stałe w postaci węgla (groszku) oraz koksu. Po zawarciu umowy sprzedawca kieruje wobec Wnioskodawcy prośbę o wystawienie oświadczenia o naliczaniu lub zwolnieniu Wnioskodawcy z akcyzy zastrzegając jednocześnie, że brak oświadczenia w tym zakresie spowoduje konieczność naliczania akcyzy do sprzedawanego węgla. Wnioskodawca nie składa oświadczenia, co skutkuje naliczeniem przez sprzedawcę podatku akcyzowego do sprzedawanego węgla (groszku) lub koksu. Sprzedawca z tytułu dokonanej sprzedaży wystawia fakturę VAT na której wprost jest zaznaczona adnotacja o tym, że cena zawiera również podatek akcyzowy.

Zakupione paliwo wykorzystywane jest do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na obiektach Wnioskodawcy. Na potrzeby ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody w Spółce eksploatowane są trzy kotły o niewielkiej mocy poniżej 60 kW na stałe paliwa kopalne jak węgiel, koks, tj.:

1. Kocioł 53 kW opalany koksem na potrzeby zaplecza socjalnego (szatnie i łazienki) dla pracowników Oddziału Sieciowego TWC - ogrzewanie pomieszczeń i wytwarzanie ciepłej wody użytkowej. Roczne zużycie koksu wynosi 25t.
2. Kocioł 48 kW opalany węglem na potrzeby wytwarzania c.w.u. dla pracowników OSP i TWL w kotłowni na terenie Oczyszczalni Ścieków. Roczne zużycie węgla to około 200t.
3. Kocioł 25 kW opalany węglem na potrzeby ogrzewania zaplecza socjalnego niewielkiej oczyszczalni ścieków w nie podległej administracyjnie OSP. Roczne zużycie węgla to 12t.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy od zakupionego przez Wnioskodawcę węgla i koksu przed datą 2 stycznia 2012r. i zużytego przez nią po tej dacie do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na jej obiektach Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji zużycia węgla i odprowadzania od tego zużycia podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 29 ustawy zmieniającej, tj. ustawy z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 Nr 232, poz. 1378) wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym zmiany weszły w życie z dniem 2 stycznia 2012r. Niestety przepisy ustawy nowelizującej nie określają jak należy traktować sytuację, w której zużycie węgla czy koksu następuje pod rządami nowych przepisów, a ich zakup był dokonany jeszcze za starych przepisów. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotem opodatkowania akcyzą nie jest ani wydobycie, ani produkcja, ani posiadanie wyrobów węglowych. Opodatkowany jest tylko ich obrót a ściślej mówiąc - ostatni jego etap, czyli moment sprzedaży podmiotowi, który zużyje węgiel i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie. Dlatego samo posiadanie po 1 stycznia br. zapasów węgla nie zobowiązuje do zapłaty akcyzy.

W konsekwencji posiadany przez Wnioskodawcę węgiel i koks zużywany do celów ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na obiektach Wnioskodawcy, na mocy art. 9a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym nie będzie skutkował powstaniem po jej stronie obowiązku podatkowego w tytułu podatku akcyzowego od wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, do dnia 1 stycznia 2012 r. węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych podlegały zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju,
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych,
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych,
4. import wyrobów węglowych,
5. eksport wyrobów węglowych,
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotowa albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju, zgodnie z art. 10 ust. 1a ustawy, powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Ponadto, w myśl, art. 21a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Warunkiem powyższego zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.).
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, ze zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl ust. 10 cytowanego artykułu, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia określonego w art. 31a ust. 2 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo kanalizacyjnym, przedsiębiorstwem użyteczności publicznej wykonującym zadania własne gminy. Jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Wnioskodawca na podstawie umów cywilnoprawnych zakupuje na własne potrzeby paliwa stałe w postaci węgla (groszku) oraz koksu. Zakupione paliwo wykorzystywane jest do ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody użytkowej na obiektach Wnioskodawcy. Na potrzeby ogrzewania i wytwarzania ciepłej wody w Spółce eksploatowane są trzy kotły o niewielkiej mocy poniżej 60 kW na stałe paliwa kopalne jak węgiel, koks. Na dzień 2 stycznia 2012 r. Spółka posiada zapasy wyrobów węglowych, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, przeznaczone do celów opałowych, które nabyła do dnia 1 stycznia 2012 r., tj. w okresie, gdy wyroby węglowe objęte były zwolnieniem od opodatkowania akcyzą na podstawie dyspozycji przepisu art. 163 ust. 1 Ustawy akcyzowej. Posiadane zapasy wyrobów węglowych Spółka zużywa po dniu 1 stycznia 2012 r. na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (do celów opałowych).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w akcyzie z tytułu zużycia na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wyrobów węglowych, które nabyte zostały przez Wnioskodawcę przed dniem 2 stycznia 2012 r.

Na wstępie wskazać należy, iż opodatkowanie akcyzą wyrobów przeznaczonych do celów opałowych, takich jak węgiel kamienny, węgiel brunatny czy koks zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz.11), której tekst ogłoszono dnia 12 stycznia 2009 r.

Jednakże stosownie do art. 18a dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Polska mogła stosować okres przejściowy do 1 stycznia 2012 r. dla dostosowania swojego krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu dla celów grzewczych. I tak, z uwagi na wynegocjowany przez Polskę okres przejściowy, w art. 163 ustawy o podatku akcyzowym, przewidziano - do dnia 1 stycznia 2012 r. włącznie - zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych.

Zmiany przepisów ustawy o podatku akcyzowym zawarte w treści ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) dotyczyły uregulowania sytuacji podatkowej wyrobów węglowych w związku z wygaśnięciem z dniem 1 stycznia 2012 r. obowiązującego zwolnienia od akcyzy.

Z uwagi na specyfikę obrotu wyrobami węglowymi, ustawodawca, dążąc do redukcji obciążeń związanych z ich obrotem, zdecydował się opodatkować je na ostatnim etapie obrotu, tj. w momencie sprzedaży podmiotowi, który zużyje wyroby węglowe i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie. Zaznaczyć należy, odnosząc się do faktu posiadania przez Spółkę zapasu wyrobów węglowych, że posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. W związku z powyższym sam fakt posiadania po 1 stycznia 2012r. zapasu wyrobów węglowych nie spowodował powstania obowiązku podatkowego, a co za tym idzie Spółka nie stała się z dniem 1 stycznia 2012r. podatnikiem akcyzy. Tym samym skoro posiadanie wyrobów węglowych nie zostało wskazane jako produkt opodatkowania, nie można było wprowadzić przepisu przejściowego zobowiązującego podmioty posiadające zapasy wyrobów węglowych do dokumentacji spisu z natury tych wyrobów bowiem wskazałoby to na nakładanie odnośników podatkowych w akcyzie na produkty niebędące jej podatkiem. Natomiast wprowadzenie przepisów przejściowych przewidujących zwolnienie od akcyzy podatników zużywających po dniu 1 stycznia 2012r. zgromadzonych zapasów wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej byłoby niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego.

Powyższe oznacza, iż w sytuacji, gdy Spółka posiadając zapasy wyrobów węglowych nabyte przed dniem 2 stycznia 2012 r. zużywa te wyroby po dniu 1 stycznia 2012 r. na cele opałowe nie uprawniające do zwolnienia od akcyzy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wyroby te podlegają opodatkowaniu z tytułu użycia tych wyrobów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy. Obowiązek podatkowy w tym przypadku będzie powstawał systematycznie w miarę zużywania tych wyrobów węglowych. W takiej sytuacji, Spółka obowiązana jest składać deklaracje podatkowe i dokonywać rozliczenia akcyzy od zużytych wyrobów węglowych.

Podatek jest nakładany wraz z wystąpieniem zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie tego obowiązku. W danej sytuacji wiążące są te przepisy, które obowiązują w momencie zaistnienia zdarzenia podlegającego opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej do dnia 2 stycznia 2012 r. mimo, że wyroby węglowe podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym jednocześnie były objęte zwolnieniem z tego podatku zaś od 2 stycznia 2012 r. opodatkowany jest ostatni etap obrotu wyrobami węglowymi. W konsekwencji sprzedaż wyrobów węglowych jak i ich użycie na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej po dniu 2 stycznia 2012 r. jest opodatkowana akcyzą - o ile czynność ta nie jest objęta zwolnieniem. Natomiast ani produkcja, ani posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Co za tym idzie produkcja czy posiadanie wyrobów węglowych w myśl przepisów obowiązujących od 2 stycznia 2012 r. nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Tak więc wyroby węglowe, które zostały zakupione przed 1 stycznia 2012 r. i pozostają w magazynach, będą opodatkowane akcyzą, tylko jeżeli po tej dacie zostaną sprzedane lub zużyte na cele nieobjęte zwolnieniem.

Z kolei odnosząc się do kwestii jednokrotności opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych wskazać należy, iż zasadę tę wprowadzono do obrotu wyrobami węglowymi przepisami ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378), obowiązującymi od dnia 2 stycznia 2012 r. Obecnie obowiązujące przepisy, zawarte w art. 9a ust. 3 ustawy, odnosząc się do wyrobów węglowych, stanowią, że jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Zatem, wyroby węglowe zakupione przez Spółkę w 2011 r. i przeznaczone w tym okresie do celów grzewczych tej zasadzie nie podlegały, lecz korzystały ze zwolnienia od akcyzy.

Reasumując stwierdzić należy, iż w opisanej sytuacji Spółka, zużywając na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zakupione przed 2 stycznia 2012 r. wyroby węglowe (węgiel) do celów opałowych jest podmiotem u którego, w związku z tym użyciem, powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie na podstawie art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym obowiązek podatkowy w tym przypadku będzie powstawał systematycznie w miarę używania tych wyrobów węglowych bowiem stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 2 pkt 9, powstaje z dniem użycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, które nabyte zostały przed dniem 2 stycznia 2012r.

Natomiast w zakresie powstania obowiązku powtórnej zapłaty, podatku akcyzowego od wyrobów węglowych (pytanie 1 wniosku ORD-IN) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach