Interpretacja indywidualna z dnia 05.09.2017, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.152.2017.1.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

G. siedzibą w T., zwana dalej Wnioskodawcą, jest producentem nawozów i wyrobów chemicznych, ponadto posiada koncesje m.in. na wytwarzanie i obrót energią elektryczną, wytwarzanie i przesyłanie ciepła, dystrybucję energii elektrycznej w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 220 z późn. zm.).

W ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy działa Centrum Energetyki, które zakresem swojego działania obejmuje elektrociepłownię zakładową.

Wnioskodawca nabywa na terytorium kraju wyroby węglowe, zwane dalej wyrobami węglowymi lub węglem, o symbolu CN ex 2701, które są spalane w elektrociepłowni zakładowej w celu produkcji energii elektrycznej i ciepła w postaci par technologicznych i ciepła dla celów grzewczych. Wnioskodawca posiada status finalnego nabywcy węglowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 43 z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą o podatku akcyzowym.

Elektrociepłownia to zespół urządzeń do przemiany surowca w postaci węgla na energię elektryczną i ciepło. Energia chemiczna węgla w procesie spalania w paleniskach kotłów zamienia się na ciepło spalin, które z kolei w kotle oddawane jest parze i wraz z parą przenoszone w postaci energii potencjalnej pary wodnej wysokoprężnej. Wytwarzanie pary w kotle jest związane z trzema głównymi procesami: ze spalaniem węgla, wymianą ciepła oraz wytwarzaniem pary. Produktem głównym jest para świeża.

Elektrociepłownia Wnioskodawcy jest wyposażona w 4 kotły parowe pracujące w układzie kolektorowym:

• OG-170 (kocioł gazowy) o wydajności 170t/h pary o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,
• OP-170 (kocioł opalany węglem) o wydajności 170t/h pary o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,
• OPF-230 (kocioł fluidalny opalany węglem) o wydajności 230t/h pary o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,
• OP-230 (kocioł opalany węglem) o wydajności 230 t/h o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,

oraz posiada 5 turbozespołów: 3 upustowo-kondensacyjne (TG1, TG2 i TG3) i 2 upustowo- przeciwprężne (TG4 i TG5).

Do podstawowych zadań elektrociepłowni należy produkcja par technologicznych na poziomie 0,9 MPa, 1,7 MPa, 0,4 MPa oraz gorącej wody dla celów technologicznych i grzewczych oraz produkcja energii elektrycznej w układzie skojarzonym i kondensacyjnym. Para świeża produkowana przez kotły zasila główny rurociąg parowy, z którego dopływa do turbin lub w razie potrzeby do stacji redukcyjno - schładzających SR 10/0,9 MPa, SR 10/1,7 MPa, SR 10/4,0 MPa oraz SR 0,9/0,02- 0,15MPa.

Proces wytworzenia energii elektrycznej w kondensacji obejmuje spalanie węgla do wytworzenia pary świeżej kierowanej wprost na turbinę, z której wyprodukowany jest jedynie strumień energii elektrycznej. W procesie łącznym wytwarzana jest energia elektryczna i cieplna, natomiast w procesie kondensacyjnym tylko energia elektryczna. Warunki pracy urządzeń podstawowych elektrociepłowni uzależnione są od zapotrzebowania na pary technologiczne, cele grzewcze zakładu Wnioskodawcy i potrzeby własne elektrociepłowni. Podstawowym źródłem produkcji par technologicznych są upusty i wyloty turbin. Stacje redukcyjne służą do celów rozruchowych kotłów oraz do uzupełnienia produkcji z turbin, przy czym są nierozłącznym elementem regulacyjnym układu. Stacje redukcyjne służą do celów awaryjnego zabezpieczenia podaży par technologicznych i wody grzewczej i stanowią źródła rezerwowe. Taka rezerwa jest niezbędna ze względu na bezpieczeństwo technologiczne produkcji chemicznej u Wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga fakt, że para świeża z kotłów kierowana na turbiny i stacje redukcyjne jest wytwarzana równocześnie w jednym procesie.

Wnioskodawca nie posiada urządzeń przeznaczonych tylko do produkcji ciepła w postaci kotłów wodnych lub kotłów parowych na parametry par technologicznych.

Proces wytwarzania pary jest procesem łącznym, nie są wydzielane strumienie ciepła technologicznego produkowanego na stacje redukcyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę w elektrociepłowni dla celów opałowych w procesie produkcji energii elektrycznej w układzie kondensacyjnym oraz w procesie łącznej produkcji energii elektrycznej i ciepła podlegają w całości zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 oraz art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 43 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in.:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu,
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego,
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego,
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy,
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości.
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Z kolei za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich m.in. sprzedaż, zamianę, wydanie w zamian za wierzytelności, wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego, darowiznę, wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności, użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w procesie produkcji energii elektrycznej oraz do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

& 

Do podstawowych zadań elektrociepłowni Wnioskodawcy należy produkcja par technologicznych na poziomie 0,9 MPa, 1,7 MPa, 0,4 MPa oraz gorącej wody dla celów technologicznych i grzewczych oraz produkcja energii elektrycznej w układzie skojarzonym i kondensacyjnym. Elektrociepłownia Wnioskodawcy jest wyposażona w 4 kotły parowe pracujące w układzie kolektorowym:

• OG-170 (kocioł gazowy) o wydajności 170t/h pary o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,
• OP-170 (kocioł opalany węglem) o wydajności 170t/h pary o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,
• OPF-230 (kocioł fluidalny opalany węglem) o wydajności 230t/h pary o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,
• OP-230 (kocioł opalany węglem) o wydajności 230 t/h o parametrach nominalnych 10 MPa, 510°C,

oraz posiada 5 turbozespołów: 3 upustowo-kondensacyjne (TG1, TG2 i TG3) i 2 upustowo- przeciwprężne (TG4 i TG5). Kotły produkują parę świeżą, która następnie zasila turbiny i stacje redukcyjno - schładzające w razie potrzeby. Podstawowym źródłem par technologicznych są upusty i wyloty turbin. Stacje redukcyjne służą do celów rozruchowych kotłów oraz do uzupełnienia produkcji z turbin. Para, która jest przesyłana na turbiny i stacje redukcyjno - schładzające, powstaje w jednym procesie. Stacje redukcyjne służą do celów awaryjnego zabezpieczenia podaży par technologicznych i wody grzewczej i stanowią źródła rezerwowe. Taka rezerwa jest niezbędna ze względu na bezpieczeństwo technologiczne produkcji chemicznej u Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie posiada urządzeń przeznaczonych tylko do produkcji ciepła w postaci kotłów wodnych lub kotłów parowych na parametry par technologicznych. W elektrociepłowni Wnioskodawcy produkowana w ramach procesu spalania surowca w postaci węgla jest energia elektryczna i ciepło w postaci par technologicznych oraz ciepło dla celów grzewczych, jak również energia elektryczna w układzie kondensacyjnym. Proces wytwarzania pary jest procesem łącznym, nie są wydzielane strumienie ciepła technologicznego produkowanego na stacje redukcyjne. W normalnej pracy elektrociepłowni nie zdarza się wytwarzanie tylko ciepła bez produkcji energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w procesie produkcji energii elektrycznej oraz do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. Zwolnienie od akcyzy, o którym w art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym, zostało wprowadzone w związku z brzmieniem art. 15 ust. 1 lit. c Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, zgodnie z którym bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie mogą przyznawać, pod kontrolą fiskalną, całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania wobec produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych do łącznego wytwarzania ciepła i mocy.

Biorąc pod uwagę powyższe brzmienie przepisu, po pierwsze zwolnienie dotyczy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Pod pojęciem opału rozumie się to czym się ogrzewa pomieszczenia, czym się pali w piecu, w kuchni itp. (Słownik języka polskiego), natomiast opałowy to nadający się na opał, służący do palenia. Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie pod numerem C-240/01, wskazał, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe (...), jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą.

W konsekwencji powyższego należy uznać, że przeznaczenie do celów opałowych oznacza zużycie wyrobów węglowych np. w procesie spalania. W niniejszym stanie faktycznym, wyroby węglowe są zużywane przez Wnioskodawcę w celach opałowych.

W celu skorzystania ze zwolnienia od akcyzy, na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby węglowe powinny nie tylko zostać przeznaczone do celów opałowych, ale również w procesie produkcji energii elektrycznej oraz do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

Nie ulega wątpliwości, że w ramach pracy elektrociepłowni Wnioskodawcy w ramach układu kondensacyjnego wytwarzana jest energia elektryczna, a zatem zużycie wyrobów węglowych w tych procesach korzysta ze zwolnienia, o którym w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowego.

Brak jest jednak definicji legalnej łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, a zarówno orzecznictwo, jak i doktryna, odnosi się do tego pojęcia w sposób ogólny. W związku z brakiem definicji legalnej konieczne jest sięgnięcie do definicji obowiązujących w języku polskim. Uznaje się, że pojęcie wytwarzania pozwala na stwierdzenie, że chodzi w rzeczywistości o wszelkie czynności (zjawiska), które można zaliczyć do samego procesu produkcji z wyłączeniem innych czynności (zjawisk), które choć są z nim powiązane i służą temu procesowi, to jednak nie stanowią jego elementu. (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Lu 875/12). Natomiast pod pojęciem łączny zgodnie z definicją wskazaną w Słowniku Języka Polskiego należy rozumieć powstały z połączenia, tworzący sumę czegoś, połączony, wspólny. W związku z powyższym, można uznać, że pod pojęciem łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej należy rozumieć sumy wszelkich czynności (zjawisk), które można zaliczyć do procesu produkcji, stanowiących element produkcji energii elektrycznej i ciepła, przy czym w ramach tego procesu muszą powstać te dwa produkty. Odnosząc powyższą definicję na grunt niniejszego stanu faktycznego, można uznać, że jest to suma wszelkich czynności (zjawisk), które można zaliczyć do procesu produkcji w ramach którego dochodzi do przekształcenia wyrobów węglowych w ciepło i energię elektryczną.

Przy definiowaniu pojęcia łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, doktryna, organy i orzecznictwo odnosi się do pojęcia kogeneracji. W rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 220 z późn. zm.), kogeneracja to równoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej lub mechanicznej w trakcie tego samego procesu technologicznego. W literaturze technicznej jest ona [kogeneracja] opisywana jako proces termodynamiczny konwersji energii chemicznej paliw pierwotnych do postaci nośników użytecznych - ciepła, zimna i energii elektrycznej, realizowany w pojedynczym urządzeniu lub grupie wzajemnie połączonych urządzeń (zob. J. Skorek, J. Kalina, Gazowe układy kogeneracyjne, Warszawa 2005, str. 19). Można więc stwierdzić, że istotą kogeneracji jest jednoczesne wytwarzanie kilku rodzajów energii przy użyciu jednego zespołu urządzeń. Technologie kogeneracyjne są przeciwstawiane tzw. wytwarzaniu rozdzielonemu. Energia elektryczna i ciepło mogą być produkowane w układach rozdzielonych (np. w elektrowniach oraz ciepłowniach) lub w jednostkach kogeneracyjnych (np. elektrociepłowniach). (Muras Zdzisław, Swora Mariusz, Prawo energetyczne. Tom I. Komentarz do art. 1 -11 s, wyd. II, Muras Zdzisław (red ), Swora Mariusz (red.), WK 2016). Podkreślenia wymaga również fakt, że jednak konstrukcja przepisu wskazuje na obiektywny fakt związany ze stosowaniem tej technologii - że w trakcie procesu wytwarzania energii w kogeneracji podstawowym rodzajem produkowanej energii jest ciepło. Ciepło jest więc głównym produktem wytwarzanym w trakcie procesu kogeneracji. Natomiast energia elektryczna lub energia mechaniczna są produktami ubocznymi, których produkcja jest ściśle zależna od wytwarzania ciepła." (Muras Zdzisław, Swora Mariusz, Prawo energetyczne. Tom I. Komentarz do art. 1-11s, wyd. II, Muras Zdzisław (red.), Swora Mariusz (red.), WK 2016).

Podkreślenia wymaga fakt, że ustawa o podatku akcyzowym nie posługuje się pojęciem kogeneracji i tym samym, należy uznać, że łączne wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła jest pojęciem szerszym niż pojęcie kogeneracji. Mianowicie przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie posługują się pojęciem kogeneracji, a w tym przypadku jedynie pojęciem łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej. W związku z powyższym, zakładając racjonalność ustawodawcy i przyjmując literalne brzmienie przepisów tej ustawy, pojęcie łączne jako wskazującym jedynie na sumę tych procesów w ramach działalności elektrociepłowni Wnioskodawcy to suma wszelkich czynności (zjawisk), które można zaliczyć do procesu produkcji w ramach którego dochodzi do przekształcenia wyrobów węglowych w ciepło i energię elektryczną. Nie ulega wątpliwości, że w ramach spalania wyrobów węglowych w elektrociepłowni Wnioskodawcy wytwarzana jest łącznie energia elektryczna, jak i ciepło. Pomimo tego, że część ciepła może być przetwarzana na stacjach redukcyjnych, to proces powstawania ciepła i energii elektrycznej jest łączny. Podobne stanowisko w sprawie wyraził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. 0111-KDIB3- 3.4013.84.2017.1. MAZ.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone dla celów opałowych w procesie produkcji energii elektrycznej w układzie kondensacyjnym, jak i do łącznego wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) zwanej dalej ustawą ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (kod CN ex 2701).

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Stosownie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej art. 9a ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu art. 9a ust. 4 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w procesie produkcji energii elektrycznej.

Z kolei na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

Stosownie z art. 31a ust. 3 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym (art. 31a ust. 4 ustawy).

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że kluczowym elementem umożliwiającym zastosowanie zwolnień o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy (oprócz warunków o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy) jest zużycie wyrobów węglowych do celów opałowych w procesie wytwarzania energii elektrycznej i do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, tj. czynności które ściśle i bezpośrednio wpisywać się będą w ciąg przemian energii - uwolnienia energii z nośnika (wyrobów węglowych), która to energia posłuży wytworzeniu energii elektrycznej oraz łącznemu wytworzeniu ciepła i energii elektrycznej.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego w ocenie tut. organu pozwala stwierdzić, że wykorzystanie przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych mieści się w zakresie ww. zwolnień.

Wobec powyższego Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym, wytwarzając energię elektryczną w rozumieniu art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy oraz wytwarzając łącznie ciepło i energię elektryczną, w myśl art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy, wypełnia przesłankę do zwolnienia od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Zastrzec jednocześnie należy, że z tego uprawnienia do zwolnienia Wnioskodawca, jako finalny nabywca węglowy, może korzystać wypełniając wymogi określone w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy.

Odpowiadając zatem wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego, tj. zużycia wyrób węglowych w procesie produkcji energii elektrycznej oraz w łącznym procesie wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej