Interpretacja indywidualna z dnia 08.03.2017, sygn. 2461-IBPP4.4513.12.2017.1.PK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie wyrobu o kodzie CN 3824 90 97

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. 2016 poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 16 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobu o kodzie CN 3824 90 97 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2017 r. wpłynął do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobu o kodzie CN 3824 90 97.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 10-08-2010 r., naczelnik urzędu celnego wydał decyzję zatwierdzającą akta weryfikacyjne w zakresie działalności podlegającej kontroli określonej w art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej (Dz U. Nr 168, poz. 1323 z póź. zm).

Podstawą wystąpienia Spółki ze zgłoszeniem o urzędowe sprawdzenie, było prowadzenie działalności w zakresie zużycia alkoholu etylowego do badań naukowych nad otrzymywaniem węglowodorów ciekłych /paliw syntetycznych/ z etanolu.

Po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych, Spółka przystąpiła do prac badawczych nad procesem otrzymywania paliw syntetycznych. Działalność Spółki opierała się jedynie na pracach naukowo- badawczych w oparciu o projekty badawcze zatwierdzane i rozliczane przez właściwe jednostki. Spółka ma charakter spółki celowej.

Efektem zużycia alkoholu etylowego zwolnionego z akcyzy ze względu na używanie do badań naukowych i jako próbki do analiz niezbędnych do celów naukowych, był wyrób klasyfikowany do pozycji kodu CN 38249097 /pozostałe produkty chemiczne/.

Produkt końcowy był przekazywany do laboratorium Spółki i tam zużywany w procesach badawczych. Ponadto, produkt był przekazany do laboratorium I. N. i G. oraz miedzy innymi do laboratoriów firmy O., L. Nie był natomiast sprzedawany lub przeznaczony do celów opałowych lub napędowych. Produkt nie był sprzedawany firmom zewnętrznym a jedynie przekazywany nieodpłatnie podmiotom do dalszych prac badawczych.

Część produktu końcowego nadal znajduje się w posiadaniu Spółki i Spółka zamierza go po zakończeniu prac badawczych poddać utylizacji w wyspecjalizowanej i przygotowanej do utylizacji jednostce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z produkcją wyrobu klasyfikowanego do pozycji CN 3824 90 97 nie przeznaczonego do celów opałowych lub napędowych, Spółka prawidłowo stoi na stanowisku, że nie jest to wyrób akcyzowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym /zwanej dalej ustawą/, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z treści pozycji 41 załącznika nr 1 do ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów klasyfikowanych do kodu CN 3824 90 97 za wyrób akcyzowy uznaje się pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (wyłączając te składające się mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewyłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

W opinii Spółki zatem, dopiero fakt przeznaczenia wyrobu klasyfikowanego do pozycji kodu CN 3824 90 97 do celów opałowych lub napędowych, w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym determinuje konieczność zaklasyfikowania go do grupy wyrobów akcyzowych podlegających regulacją ustawy o podatku akcyzowym.

Z uwagi na fakt, że produkt przeznaczony został jedynie do celów badawczych a pozostałości nie wykorzystane przez Spółkę bezpośrednio lub przez laboratoria innych podmiotów badawczych zostanie zniszczony, uznać należy produkt za wyrób nie podlegający akcyzie.

I bez znaczenia jest fakt, że w obecnym stanie prawnym pozycja CN 3824 90 97 w taryfie celnej nie istnieje /patrz tablice korelacyjne CN 2014/2015/. Zgodnie bowiem z zapisem art. 3 ust. 2 ustawy, zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z treści pozycji 41 załącznika nr 1 do ustawy wynika, że w przypadku wyrobów klasyfikowanych do kodu CN 3824 90 97 za wyrób akcyzowy uznaje się pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

W myśl art. 3 ust 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z ww. przepisami art. 3 do celów poboru akcyzy istotne znaczenie ma kod CN przypisany do wyrobu podlegającego akcyzie. Klasyfikacja towaru jako np. wyrób akcyzowy odbywa się przede wszystkim na podstawie Nomenklatury Scalonej zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 256 z 7.09.1987, s. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, s. 382, z późn. zm.). Związku z tym, iż CN ulega zmianom, ustawodawca wprowadził do ustawy zastrzeżenie, że zmiany w Nomenklaturze Scalonej nie powodują zmian w opodatkowaniu wyrobów akcyzowych, jeżeli zmiany te nie zostały zawarte również w przepisach nowej ustawy o podatku akcyzowym. W rezultacie w przypadku zmiany Nomenklatury Scalonej wszelkie zmiany klasyfikacji CN towarów klasyfikowanych jako wyroby akcyzowe nie pociągają za sobą zmian w opodatkowaniu akcyzą, zarówno w zakresie uznania danego towaru za wyrób akcyzowy, jak i w zakresie poszczególnych elementów opodatkowania w przypadku wyrobów akcyzowych.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 1 pkt 8, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby oznaczone kodem 3824 90 97, w przypadku, gdy są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 i 3 ustawy:

1. paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.
2. paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Ustawa odwołując się do przeznaczenia wyrobów na cele napędowe albo opałowe, odwołuje się do celu na który paliwa te są lub zgodnie z ofertą mają być używane niezależnie od parametrów tych paliw.

Należy zatem zauważyć, że dopiero fakt przeznaczenia wyrobu klasyfikowanego do kodu CN 3824 90 97 do celów opałowych lub napędowych, w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, determinuje konieczność zaklasyfikowania go do grupy wyrobów akcyzowych podlegających regulacjom ustawy o podatku akcyzowym.

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prac naukowo-badawczych produkował preparat chemiczny klasyfikowany do kodu CN 3824 90 97 który nie jest przeznaczony do celów opałowych lub napędowych. Preparat ten był zużywany w pracach badawczych oraz został przekazany do laboratoriów innych podmiotów. Niewykorzystane ilości preparatu mają być zutylizowane w wyspecjalizowanej i przygotowanej do utylizacji jednostce.

Zatem, w ocenie Organu, wymieniony preparat o kodzie CN 3824 90 97, w świetle unormowań ustawy o podatku akcyzowym, nie sprzedawany, nie używany oraz nie przeznaczony do celów opałowych lub napędowych nie stanowi wyrobu akcyzowego. W konsekwencji, oznacza to, że jego wykorzystanie do celów wskazanych w treści wniosku czyli innych niż napędowych lub opałowych, w tym jego przekazania do utylizacji nie będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy w tym miejscu dodać, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, nie dokonywano klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej