Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki jako miejsce odbioru wyrobów węglowych powinna być wpisana stacja M. Zgodnie z informacją umieszczoną na stronie Ministerstwa Finansów w pliku p.t. obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi na terytorium kraju w opisie sytuacji I przykład 6 w pozycji 11 należy wpisać miejsce dostarczenia węgla przewoźnikowi. Jeden egzemplarz powinien być podpisany przez upoważnionego przewoźnika. Według Spółki jeśli przewoźnik odmawia pełnienia roli pełnomocnika nabywcy co ma miejsce w przypadku X C S.A. dokument powinien być podpisany przez upoważnionego przedstawiciela nabywcy.

Zdaniem Spółki wpisanie jako miejsce odbioru wyrobów węglowych bocznicy własnej kupującego jest niezgodne z postanowieniami umowy między stronami - dostawa na warunkach F M - dlatego też Spółka E nie powinna być obciążana cłem z tytułu rozliczania ponadnormatywnych ubytków jeśli takie miałyby miejsce.

Zdaniem Spółki należy wystawiać dokument dostawy przy przemieszczeniach między magazynowych ponieważ towarzyszą temu braki związane z przeładunkiem, transportem, wydaniem i przyjęciem towarów. Dokument dostawy potwierdza ilość towaru wydanego z magazynu i jednocześnie zwolnionego z akcyzy.

Zdaniem Spółki można dokonać korekty błędów na dokumencie dostawy przez wystawienie noty stosowanej przy korygowaniu błędów na fakturach sprzedaży bądź przez zgodne oświadczenie stron zawierające poprawną treść dokumentu dostawy.

Zdaniem Spółki w przypadku korekty dokumentu dostawy sprzedaż, której dotyczy dokument dostawy jest zwolniona z akcyzy, gdyż są spełnione wymogi art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Przy czym stosownie do ustępu 1 niniejszego artykułu zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Natomiast na podstawie ustępu 2 niniejszego artykułu zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy został określony, w wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 1 ustawy, rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

W przedmiotowym opisie sprawy Spółka wskazała, iż posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego i sprzedaje importowane wyroby węglowe kontrahentom w kraju. Spółka posiada kilku kontrahentów, którym sprzedaje towar na warunkach F M (środek transportu - wagony X C S.A.) tj. od miejsca załadunku w M cała trasa przewozu transportem kolejowym odbywa się wyłącznie na rachunek i zlecenie kupującego, który jest podmiotem zwolnionym z opłacania akcyzy. Przewoźnik kolejowy nie odpowiada cywilnie wobec Spółki, zaś wszystkie rozliczenia przewozowe takie jak przewoźne i opłaty dodatkowe wynikłe w trakcie przewozu, a także ewentualne odszkodowania są dokonywane pomiędzy kupującym a przewoźnikiem. Spółka dla tych wysyłek wystawia dokument dostawy. W pozycji 11 Spółka wpisuje jako miejsce docelowego odbioru węgla bocznicę własną odbiorcy. W chwili nadania przesyłki ze stacji w M nie ma przedstawiciela kupującego, który potwierdziłby odbiór wyrobów węglowych natomiast przewoźnik X C S.A. nie jest prawnie zobligowane do występowania jako pełnomocnik w imieniu nabywcy. Dokumenty dostawy są potwierdzane po dotarciu towaru do docelowego miejsca przeznaczenia przez upoważnionych pracowników nabywcy i uzupełniane o wagę towaru faktycznie otrzymaną.

Ponadto Spółka wskazała, iż jako pośredniczący podmiot węglowy przesyła między swoimi terminalami w kraju oclony towar. W tej sytuacji wystawia dokument dostawy wpisując jako miejsce odbioru wyrobów węglowych adres terminali na które towar jest dostarczany - są to miejsca zgłoszone jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki.

I lub Międzynarodowe Reguły Handlu to zbiór międzynarodowych reguł, określających warunki sprzedaży. Reguły te dzielą koszty i odpowiedzialność pomiędzy nabywcę i sprzedawcę oraz odzwierciedlają rodzaj uzgodnionego transportu. I zajmują się kwestiami związanymi z transportem produktów od sprzedawcy do nabywcy. Obejmuje to m.in. przewóz produktów, rozliczenie odpowiedzialności eksportowych i importowych, pokrycie kosztów, w tym transportu i ubezpieczenia, przeniesienie ryzyka za stan produktów w różnych punktach procesu transportowego. I nie zajmują się transferem praw własności.

Reguła I F (F Cr (... n pe) F przewoźnik (... określone miejsce)) (należąca do Grupy F, zobowiązującej sprzedającego do dokonania odprawy celnej eksportowej) oznacza, że sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu. Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego. Koszty dostawy na zasadniczej drodze przewozu pokrywa kupujący. Po wydaniu towaru przewoźnikowi ryzyko przejmuje kupujący.

Wątpliwości Spółki, w pierwszym pytaniu zawartym we wniosku, dotyczą kwestii jaki należy podać adres miejsca odbioru wyrobów węglowych oraz kiedy i przez kogo powinno nastąpić potwierdzenie odbioru towaru (w chwili dotarcia towaru do bocznicy własnej kupującego czy w momencie nadania przesyłki) w dokumencie dostawy wyrobów węglowych przy warunkach sprzedaży F M, gdzie klient odbiera towar transportem kolejowym zlecając przewoźnikowi przewóz towaru ze stacji M.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, iż w świetle § 2 ust. 11 rozporządzenia wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 1a do rozporządzenia.

Zgodnie z niniejszym wzorem dokumentu dostawy pole 11 adres miejsca odbioru wyrobów węglowych jest przeznaczone do wpisywania adresu miejsca odbioru wyrobów węglowych, a zgodnie z objaśnieniem nr 5, jest to adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Jednocześnie wzór niniejszego dokumentu zawiera pole 14 potwierdzam odbiór/dostarczenie do odbiorcy poza terytorium kraju wyrobów wymienionych w polu 15, które jest przeznaczone do potwierdzenia przez odbiorcę wyrobów węglowych odbioru wyrobów węglowych wymienionych w polu 15. Przy czym adnotacja zawarta w polu 14 dokumentu dostawy wskazuje na konieczność podania w nim daty oraz złożenia podpisu przez podmiot odbierający lub osobę reprezentującą podmiot odbierający.

Przy tym należy zauważyć, że adres siedziby/miejsca zamieszkania podmiotu odbierającego jest wymagany w polu 10 adres siedziby/miejsca zamieszkania podmiotu odbierającego dokumentu dostawy. Zatem pojęcia adres miejsca odbioru wyrobów węglowych nie należy utożsamiać z pojęciem adres siedziby/miejsca zamieszkania podmiotu odbierającego wyroby węglowe.

Z analizy dokumentu dostawy wyrobów węglowych wynika, że w polu 11 należy wpisać adres miejsca, w którym następuje faktyczny odbiór wyrobów węglowych przez podmiot odbierający lub pełnomocnika działającego w jego imieniu. Zatem o tym jaki adres należy wskazać w polu 11 dokumentu dostawy przesądza fakt gdzie faktycznie ma miejsca odbiór wyrobów węglowych. Analogicznie to w jakim momencie powinno dojść do potwierdzenia odbioru wyrobów węglowych zależy, od momentu, kiedy faktycznie dochodzi do odbioru wyrobów węglowych. Wystawienie dokumentu dostawy musi być spójne z faktycznym przebiegiem przemieszczenia wyrobów węglowych i rzetelnie odzwierciedlać rzeczywistość.

Wobec tego skoro w przedmiotowym przypadku Spółka oraz kupujący ustalili, iż kupujący faktycznego odbioru nabytych wyrobów węglowych dokonuje po dotarciu towaru do docelowego miejsca jakim jest bocznica własna kupującego to mimo, że sprzedaż odbywa się na warunkach F M, Spółka w polu 11 dokumentu dostawy winna jako miejsce odbioru wyrobów węglowych wskazywać bocznicę własną kupującego.

Jednocześnie ze wzoru dokumentu dostawy jednoznacznie wynika, iż potwierdzenia odbioru wyrobów węglowych może dokonać podmiot odbierający wyroby węglowe lub osoba reprezentująca ten podmiot. Osobą reprezentującą podmiot odbierający może być, co do zasady, każda osoba pisemnie upoważniona przez podmiot odbierający do odbioru wyrobów węglowych w jego imieniu.

Zatem w przedmiotowym przypadku, w którym przewoźnik tj. X C S.A. nie jest prawnie zobligowany do występowania jako pełnomocnik w imieniu kupującego nie może on dokonywać potwierdzenia odbioru wyrobów węglowych w polu 14 dokumentu dostawy. Niniejszego potwierdzenia może dokonywać podmiot odbierający wyroby węglowe lub upoważniony przedstawiciel odbiorcy.

Ponadto należy wskazać, iż powyższe stanowisko Organu jest zgodne ze sposobem obiegu dokumentu dostawy prezentowanym w informacji umieszczonej na stronie Ministerstwa Finansów w pliku p.t. obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi na terytorium kraju. Należy zauważyć, iż w przykładzie 6 sytuacji I przewoźnik (np. X) za pośrednictwem którego nabywca odbiera węgiel z kopalni posiada właściwe pisemne pełnomocnictwo do reprezentowania nabywcy węgla wobec kopalni natomiast w przypadku przedstawionym w analizowanym wniosku przewoźnik tj. X C S.A. nie jest prawnie zobligowany do występowania jako pełnomocnik w imieniu kupującego wobec Spółki. Tak więc w przykładzie 6 sytuacji I, w którym przewoźnik po dostarczeniu mu węgla przez kopalnię potwierdza jego odbiór w imieniu nabywcy na przedłożonym mu w tym celu egzemplarzu dokumentu dostawy wskazano, iż w polu 11 kopalnia wpisuje miejsce dostarczenia węgla przewoźnikowi (np. stację kolejową), natomiast w przypadku przedstawionym w analizowanym wniosku, w którym przewoźnik nie dokonuje potwierdzenia odbioru wyrobów węglowych w imieniu kupującego lecz kupujący dokonuje takowego potwierdzenia po dostarczeniu wyrobów węglowych na własną bocznicę konsekwentnie w polu 11 Spółka winna wskazywać bocznicę własną kupującego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Spółki, w drugim pytaniu zawartym we wniosku, dotyczą obowiązku zapłaty akcyzy z tytułu ponadnormatywnych ubytków powstałych podczas transportu jeżeli przy wysyłkach na warunkach X M jako miejsce odbioru wyrobów węglowych Wnioskodawca wpisze bocznicę własną kupującego.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, iż stosownie do art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Niemniej jednak na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Przy czym w świetle ustępu 5 niniejszego artykułu zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 i 4, nie ma zastosowania w przypadku ubytków lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, wynikających z popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu.

Jednocześnie na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych.

Przy czym za ubytki wyrobów węglowych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy uważa się, wszelkie straty wyrobów węglowych powstałe podczas magazynowania i przemieszczania przez pośredniczący podmiot węglowy.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

W świetle powyższego należy wskazać, iż aby uznać straty wyrobów akcyzowych za ubytki w rozumieniu ustawy, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj.

• straty wyrobów węglowych muszą występować podczas magazynowania i przemieszczania wyrobów węglowych,
• straty te muszą występować u pośredniczącego podmiotu węglowego.

W analizowanym przypadku ubytki powstają podczas transportu przy wysyłkach na warunkach F M. Przy czym miejscem odbioru wyrobów węglowych jest bocznica własna kupującego a Spółka posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż skoro w przedmiotowym przypadku kupujący na dokumencie dostawy wystawionym przez Spółkę potwierdza odbiór wyrobów węglowych dopiero po ich przemieszczeniu przez przewoźnika na własną bocznicę, to niezależnie od reguły I określającej warunki sprzedaży między Spółką a kupującym, starty wyrobów węglowych powstałe przed potwierdzeniem odbioru wyrobów węglowych na dokumencie dostawy przez kupującego podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym u Spółki.

Zatem to Spółka, jest obowiązana, na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy, do uiszczenia podatku akcyzowego od ponadnormatywnych ubytków powstałych podczas transportu przy wysyłkach na warunkach F M, przy których jako miejsce odbioru wyrobów węglowych Spółka wpisuje bocznicę własną kupującego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Spółki, w trzecim pytaniu zawartym we wniosku, dotyczą obowiązku wystawiania dokumentu dostawy przy przesunięciach wyrobów węglowych między swoimi magazynami.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, iż w świetle uregulowań § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

1. przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy,
2. importu lub eksportu przez niego wyrobów węglowych,
3. nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej przez niego wyrobów węglowych,
4. zwrotu do niego wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Niniejszy przepis jednoznacznie wskazuje przypadki, w których pośredniczący podmiot węglowy jest zobowiązany do wystawienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych. Wśród wymienionych przypadków ustawodawca nie wskazał przypadku, w którym pośredniczący podmiot węglowy przemieszcza wyroby węglowe między swoimi magazynami. Należy, zatem stwierdzić, iż Spółka dokonując jako pośredniczący podmiot węglowy przesunięć wyrobów węglowych między swoimi magazynami nie ma obowiązku wystawiania dokumentu dostawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Spółki, w zawartych we wniosku pytaniach czwartym i piątym, dotyczą możliwości skorygowania błędnie uzupełnionego dokumentu dostawy oraz uznania skorygowanego dokumentu dostawy za podstawę do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, iż analiza przepisów ustawy i rozporządzenia wskazuje na to, że warunkiem zwolnienia od akcyzy sprzedaży wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest m.in. wystawianie przez sprzedawcę dokumentu dostawy wyrobów węglowych, według ściśle określonego wzoru, określonego w rozporządzeniu.

W przepisach ustawy jak i rozporządzenia nie wskazano jednak na możliwość korygowania dokumentu dostawy wyrobów węglowych. W konsekwencji skorygowany dokument dostawy nie stanowi podstawy do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy.

Warunek polegający na obowiązku wystawiania przez sprzedawcę dokumentu dostawy wyrobów węglowych wprowadzono w celu zapewnienia właściwej kontroli w zakresie obrotu wyrobami węglowymi. Potwierdzony podpisem przez nabywcę wyrobów węglowych dokument dostawy jest jedynym potwierdzeniem, iż pośredniczący podmiot węglowy dokonał sprzedaży wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia. Zauważyć należy, iż ustawa nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu ani też nie wymaga składania przez nabywcę wyrobów węglowych odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Mając na uwadze powyższe sposób wystawienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych nie powinien kreować przesłanek do korygowania wystawionego dokumentu dostawy wyrobów węglowych. Pośredniczący podmiot węglowy sprzedający wyroby węglowe jest obowiązany wypełniać obowiązki w zakresie wystawiania dokumentu dostawy rzetelnie i prawidłowo.

Należy przy tym zauważyć, iż rzetelność i prawidłowość zapisów dokumentu dostawy wyrobów węglowych potwierdza podmiot odbierający wyroby węglowe, który swoim podpisem na dokumencie dostawy potwierdza odbiór wyrobów węglowych.

Zatem w przypadku stwierdzenia błędu na dokumencie dostawy w momencie wystawiania możliwe jest wystawienie nowego dokumentu dostawy wyrobów węglowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 4 i 5 należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ podnosi, iż wskazanie przez Spółkę we własnym stanowisku dotyczącym obowiązku zapłaty akcyzy z tytułu ponadnormatywnych ubytków powstałych podczas transportu jeżeli przy wysyłkach na warunkach F M jako miejsce odbioru wyrobów węglowych Spółka wpisze bocznicę własną kupującego, iż () Spółka E nie powinna być obciążana cłem z tytułu rozliczania ponadnormatywnych ubytków jeśli takie miałyby miejsce potraktowano jako oczywistą omyłkę i uznano, że Spółka chciała wskazać, iż nie powinna być obciążana akcyzą z tytułu rozliczania ponadnormatywnych ubytków.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 341 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie