Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.153.2022.1.JS
Temat interpretacji
Zwolnienie od akcyzy zużycia energii elektrycznej produkowanej w generatorze awaryjnym
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym, dotyczącego zwolnienia od od akcyzy zużycia energii elektrycznej produkowanej w generatorze awaryjnym:
-jest prawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 1,
-jest nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 2.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący zwolnienia od akcyzy zużycia energii elektrycznej produkowanej w generatorze awaryjnym wpłynął 5 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka prowadzi swoją działalność gospodarczą w trzech lokalizacjach (zakładach). W każdym z zakładów zainstalowany jest generator awaryjny. Moc generatorów przedstawia się następująco:
-128 kW;
-280 kW;
-1600 kW.
Użytkowane generatory są od siebie całkowicie odrębne, nie współpracują ze sobą i nie są ze sobą w żaden sposób połączone.
W przypadku potrzeby przeprowadzenia przeglądu/testów rozruchowych generatorów, uruchamiane są one na biegu jałowym, tzn. nie jest wytwarzana i zużywana energia elektryczna.
W praktyce tylko jeden z generatorów wykazywał historycznie produkcję energii elektrycznej, która została zużyta przez Spółkę – podczas wytwarzania łączna moc pracującego generatora nie przekraczała 1 MW. Do napędzenia generatorów Spółka wykorzystuje wyłącznie wyroby energetyczne, od których została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021, poz. 716, dalej: „prawo energetyczne”).
Pytania
1) Czy w sytuacji, w której Spółka zużywała energię elektryczną wytworzoną w generatorze o mocy nieprzekraczającej 1 MW, będzie ona uprawniona do zastosowania zwolnienia od akcyzy wobec zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o mocy do 1 MW, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień, mimo, iż łączna moc zainstalowanych w zakładach Spółki generatorów przekracza 1 MW?
2) Czy w sytuacji wytwarzania energii elektrycznej, która zostanie wykorzystana przez Spółkę, w generatorze o mocy przekraczającej 1 MW, Spółka będzie uprawniona do stosowania zwolnienia tak długo, jak generator będzie pracował z mocą nieprzekraczającą 1 MW?
Państwa stanowisko w sprawie
1. W opinii Spółki, będzie ona uprawniona do zastosowania zwolnienia od akcyzy wobec zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o mocy do 1 MW, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień, tak długo jak łączna moc generatorów wytwarzających energię jednocześnie nie będzie przekraczała 1 MW.
Gdyby zaistniała sytuacja, w której zużywana będzie energia wytwarzana jednocześnie (w tej samej chwili) w generatorach o łącznej mocy przekraczającej 1 MW, Spółka utraciłaby prawo do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień.
2. W sytuacji wytwarzania energii elektrycznej, która zostanie wykorzystana przez Spółkę, w generatorze o mocy przekraczającej 1 MW, Spółka nie będzie uprawniona do stosowania zwolnienia o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień tak długo, jak moc generatora będzie przekraczała 1 MW. Jednocześnie, jeżeli generator będzie pracował z mniejszym obciążeniem (tj. moc generatora będzie mniejsza, niż 1 MW), to Spółka będzie uprawniona do stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
W zakresie pytania 1:
Co do zasady kwestie związane z opodatkowaniem energii elektrycznej podatkiem akcyzowym reguluje art. 9 ust. 1 ustawy akcyzowej. Zgodnie z przywołanym przepisami, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega:
-nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
-sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
-zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
-zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
-import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
-zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej wynika, iż w przypadku podmiotu takiego jak Spółka, tj. podmiotu nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów prawa energetycznego, przedmiotem opodatkowania jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował tę energię.
Jak wskazuje dalej art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej, obowiązek podatkowy w akcyzie powstaje w takim przypadku w dniu zużycia energii elektrycznej.
Powyższe oznacza, zdaniem Spółki, iż co do zasady zużycie energii wytworzonej w zainstalowanych przez nią generatorach podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
Niemniej jednak, § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień, wskazuje, iż zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
Jednym z warunków zastosowania ww. zwolnienia jest wykorzystanie do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych od których została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Spółka każdorazowo zobowiązuje dostawców, aby paliwo wykorzystywane do zasilania generatorów pochodziło ze stacji paliw – w takim przypadku akcyza została odprowadzona na wcześniejszym etapie obrotu paliwami. Stąd, w opinii Spółki, warunek ten należy uznać za spełniony.
Spółka natomiast ma wątpliwości co do prawidłowego sposobu kalkulowania limitu mocy (1 MW), o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień.
W opinii Spółki, w sytuacji opisanej we wniosku, warunek ten należy uznać za spełniony, gdyż chociaż posiada ona generatory o mocy przekraczającej 1 MW, istotne dla zwolnienia od akcyzy jest to, że generatory z których w danym momencie produkowana jest energia mają łączną moc nieprzekraczającą 1 MW. Innymi słowy, w opinii Spółki nie jest istotna moc zainstalowanych (posiadanych generatorów), lecz moc generatorów produkujących w danej chwili energię elektryczną. W przeciwnym razie, Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w rozporządzeniu ws. zwolnień odniósłby się nie do produkcji energii z generatorów, lecz właśnie do zainstalowanej mocy generatorów.
Jednocześnie, gdyby w danym momencie moc generatorów, w których wytwarzana jest energia elektryczna przekroczyła 1 MW, to co do tak wytworzonej i zużytej energii Spółka utraciłaby prawo stosowania zwolnienia. Nie powodowałoby to automatycznej utraty prawa do stosowania zwolnienia dla całego miesiąca (okresu rozliczeniowego).
W zakresie pytania 2:
§ 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień, wskazuje, iż zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
W opinii Spółki oznacza to, iż Spółka nie będzie uprawniona do stosowania zwolnienia o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień, tak długo jak generator będzie pracował z mocą przekraczającą 1 MW. Jednocześnie, jeżeli generator będzie pracował z mniejszym obciążeniem (tj. moc generatora będzie mniejsza, niż 1 MW), to Spółka będzie uprawniona do stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień.
Wynika to z faktu, iż rozporządzenia ws. zwolnień odnosi się do mocy generatorów, co jest samo w sobie pojęciem nieostrym – urządzenie może posiadać wiele parametrów odnoszących się do jego mocy, m.in.: moc znamionowa czynna, moc osiągalna, maksymalna moc osiągalna, moc netto, moc osiągalna netto, moc użyteczna, moc potencjalna, moc surowa, moc efektywna, moc mechaniczna, moc elektryczna brutto.
Zawężanie więc terminu jedynie do „mocy znamionowej/zainstalowanej”, w opinii Spółki, stanowiłoby nieznajdujące odzwierciedlenia w przepisach zawężanie katalogu czynności, uprawnionych do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień. W konsekwencji, istotnym czynnikiem determinującym możliwość zastosowania zwolnienia jest faktyczna moc, z jaką generator pracuje, a nie wartość wskazana na tabliczce znamionowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku względem postawionych pytań :
-jest prawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 1,
-jest nieprawidłowe w zakresie pytania oznaczonego nr 2.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”:
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:
Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716 z późn. zm.), z wyłączeniem:
a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),
c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:
W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:
Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.
W myśl art. 9 ust. 3 ustawy:
Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:
W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).
Należy również wskazać, że na podstawie § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178, dalej: „rozporządzenie w sprawie zwolnień”):
1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
W świetle powołanych wyżej przepisów należy wskazać, że co do zasady zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował tę energię, nieposiadający koncesji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy – stanowi czynność opodatkowaną, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.
Tym samym, Spółka jako podmiot nieposiadający koncesji, w sytuacji zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez siebie z generatorów zainstalowanych w zakładach Spółki – staje się podatnikiem podatku akcyzowego zgodnie art. 13 ust. 1 ustawy, w stosunku do całości energii wyprodukowanej we wszystkich generatorach, zużywanej w zakładach.
Jednocześnie, na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zwolnieniu od akcyzy podlega zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii, ww. zwolnienie może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność w trzech lokalizacjach (zakładach). W każdym z zakładów zainstalowany jest generator awaryjny. Moc generatorów Spółki wynosi odpowiednio: 128 kW, 280 kW, 1600 kW. Generatory są od siebie całkowicie odrębne, nie współpracują ze sobą i nie są ze sobą w żaden sposób połączone.
W przypadku potrzeby przeprowadzenia przeglądu/testów rozruchowych, generatory uruchamiane są na biegu jałowym, tzn. nie jest wytwarzana i zużywana energia elektryczna.
W praktyce, tylko jeden z generatorów historycznie wykazywał produkcję energii elektrycznej, która została zużyta przez Spółkę. Niemniej, podczas wytwarzania łączna moc pracującego generatora nie przekraczała 1 MW.
Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. Do napędzania generatorów Spółka wykorzystuje wyłącznie wyroby energetyczne, od których została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień, w sytuacji w której Spółka zużywała energię elektryczną wytworzoną w tym generatorze awaryjnym o mocy nieprzekraczającej 1 MW, mimo iż łączna moc zainstalowanych w zakładach Spółki generatorów przekracza 1 MW.
Opis stanu faktycznego pozwala stwierdzić, że Spółka wytworzyła, a następnie zużywała energię elektryczną wyłącznie z jednego generatora awaryjnego, którego moc nie przekracza 1 MW. Co prawda, Spółka posiada jeszcze dwa generatory awaryjne w innych lokalizacjach (zakładach), niemniej zgodnie z treścią wniosku, tylko ten jeden z generatorów (o mocy mniejszej niż 1 MW) wykazywał historycznie produkcję energii elektrycznej, która została zużyta przez Spółkę. Innymi słowy, w ramach przedstawionego stanu faktycznego nie dochodziło do wytworzenia i zużycia przez Spółkę energii elektrycznej z pozostałych generatorów. W przypadku potrzeby przeprowadzenia przeglądu/testów rozruchowych, generatory uruchamiane były na biegu jałowym, tzn. nie była wytwarzana i zużywana energia elektryczna.
Stwierdzić zatem należy, że w odniesieniu do tego pytania, w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego, łączna moc generatorów, w której dochodziło do wytworzenia, a następnie zużycia przez Spółkę energii elektrycznej, nie przekroczyła 1 MW. Tym samym, ściśle w tak przedstawionych okolicznościach – Spółka ma możliwość skorzystania ze zwolnienia w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia.
Państwa stanowisko, ściśle w okolicznościach objętych opisem stanu faktycznego w odniesieniu do pytania nr 1 – należało zatem uznać za prawidłowe.
Przy czym, zastrzec należy, że w sytuacji gdyby doszło do wytwarzania i zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej również w innym generatorze/generatorach, wskutek czego łączna moc generatorów produkujących energię elektryczną przekroczy 1 MW – utraciliby Państwo możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia, z uwagi na przekroczenie łącznego limitu mocy 1 MW.
Nie można natomiast zgodzić się z Wnioskodawcą w zakresie pytania oznaczonego nr 2, tj. że w sytuacji wytwarzania energii elektrycznej, która zostanie wykorzystana przez Spółkę, z generatora o mocy przekraczającej 1 MW – Spółka również będzie uprawniona do stosowania zwolnienia, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia, tak długo jak generator ten będzie pracował z mniejszym obciążeniem (z mocą nieprzekraczającą 1 MW).
Należy zauważyć, że celem omawianego zwolnienia z § 5 ust. 1 rozporządzenia była preferencja podatkowa dla podmiotów zużywających energię elektryczną, wyprodukowaną przez nie z urządzeń (generatorów) służących do produkcji tej energii, których łączna moc nie przekracza 1 MW. Tym samym, zwolnienie to uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną w jednym lub kilku generatorach do jego zastosowania, o ile łączna moc użytkowanych generatorów, wytwarzających tą energię elektryczną, nie będzie przekraczać 1 MW.
Jak bowiem wskazuje literalne brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia, zwolnieniu podlega czynność zużycia energii elektrycznej, ściśle wówczas, gdy została ona wyprodukowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.
Tym samym w sytuacji, w której zgodnie z treścią zapytania Wnioskodawca wytworzy energię elektryczną w generatorze o mocy przekraczającej 1 MW – nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia. Zwolnienie to odnosi się bowiem nie do ilości (wolumenu) energii elektrycznej wytwarzanej w danym generatorze (która, jak argumentuje to Spółka, miałaby być mniejsza niż 1 MW z uwagi na to, że generator ma pracować z mniejszym faktycznym obciążeniem) – lecz odnosi się wprost do łącznej mocy użytkowanych przez Spółkę generatorów, i dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, ich łączna moc nie może przekroczyć 1 MW.
Należy w tym miejscu zauważyć, że Organ wydając interpretację indywidualną opiera się w całości tylko i wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego w treści wniosku – co wynika wprost z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Tym samym, Organ ma obowiązek przyjąć i uwzględnić opis sprawy taki, jakim został przedstawiony we wniosku o udzielenie interpretacji. Jeżeli zatem treść pytania oznaczonego przez Spółkę nr 2 jednoznacznie odnosi się do sytuacji wytwarzania energii elektrycznej, która zostanie następnie wykorzystana przez Spółkę, w generatorze o mocy przekraczającej 1 MW – to Organ związany jest tym stwierdzeniem.
Nadmienić równocześnie należy, że ustawodawca posłużył się pojęciem łącznej mocy generatorów, a nie innymi parametrami tych urządzeń, które wskazuje Wnioskodawca (np. mocą osiągalną netto, mocą użyteczną, mocą surową, mocą efektywną itp.). Gdyby zamiarem racjonalnie działającego ustawodawcy miało być odniesienie się do szczególnej wielkości fizycznej dotyczącej mocy urządzenia (generatora), to wyraziłby swoją wolę w omawianym przepisie w inny sposób, niż to uczynił.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należało zatem uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przedstawionych we wniosku pytań Spółki. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zaznaczenia również wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm..; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).